¹Asafs-sálmur. Vissulega er Guð góður við Ísrael, við þá sem hjartahreinir eru.

¹神は正しい者にむかい、心の清い者にむかって、まことに恵みふかい。

²Nærri lá, að fætur mínir hrösuðu, lítið vantaði á, að ég skriðnaði í skrefi,

²しかし、わたしは、わたしの足がつまずくばかり、わたしの歩みがすべるばかりであった。

³því að ég fylltist gremju út af hinum hrokafullu, þegar ég sá gengi hinna guðlausu.

³これはわたしが、悪しき者の栄えるのを見て、その高ぶる者をねたんだからである。

⁴Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur.

⁴彼らには苦しみがなく、その身はすこやかで、つやがあり、

⁵Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn.

⁵ほかの人々のように悩むことがなく、ほかの人々のように打たれることはない。

⁶Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn.

⁶それゆえ高慢は彼らの首飾となり、暴力は衣のように彼らをおおっている。

⁷Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi.

⁷彼らは肥え太って、その目はとびいで、その心は愚かな思いに満ちあふれている。

⁸Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni.

⁸彼らはあざけり、悪意をもって語り、高ぶって、しえたげを語る。

⁹Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina.

⁹彼らはその口を天にさからって置き、その舌は地をあるきまわる。

¹⁰Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns.

¹⁰それゆえ民は心を変えて彼らをほめたたえ、彼らのうちにあやまちを認めない。

¹¹Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?``

¹¹彼らは言う、「神はどうして知り得ようか、いと高き者に知識があろうか」と。

¹²Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín.

¹²見よ、これらは悪しき者であるのに、常に安らかで、その富が増し加わる。

¹³Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi,

¹³まことに、わたしはいたずらに心をきよめ、罪を犯すことなく手を洗った。

¹⁴ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting.

¹⁴わたしはひねもす打たれ、朝ごとに懲しめをうけた。

¹⁵Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna.

¹⁵もしわたしが「このような事を語ろう」と言ったなら、わたしはあなたの子らの代を誤らせたであろう。

¹⁶En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum,

¹⁶しかし、わたしがこれを知ろうと思いめぐらしたとき、これはわたしにめんどうな仕事のように思われた。

¹⁷uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra:

¹⁷わたしが神の聖所に行って、彼らの最後を悟り得たまではそうであった。

¹⁸Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir.

¹⁸まことにあなたは彼らをなめらかな所に置き、彼らを滅びに陥らせられる。

¹⁹Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum.

¹⁹なんと彼らはまたたくまに滅ぼされ、恐れをもって全く一掃されたことであろう。

²⁰Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur.

²⁰あなたが目をさまして彼らの影をかろしめられるとき、彼らは夢みた人の目をさました時のようである。

²¹Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn,

²¹わたしの魂が痛み、わたしの心が刺されたとき、

²²þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér.

²²わたしは愚かで悟りがなく、あなたに対しては獣のようであった。

²³En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína.

²³けれどもわたしは常にあなたと共にあり、あなたはわたしの右の手を保たれる。

²⁴Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð.

²⁴あなたはさとしをもってわたしを導き、その後わたしを受けて栄光にあずからせられる。

²⁵Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu.

²⁵わたしはあなたのほかに、だれを天にもち得よう。地にはあなたのほかに慕うものはない。

²⁶Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð.

²⁶わが身とわが心とは衰える。しかし神はとこしえにわが心の力、わが嗣業である。

²⁷Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir.En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.

²⁷見よ、あなたに遠い者は滅びる。あなたは、あなたにそむく者を滅ぼされる。しかし神に近くあることはわたしに良いことである。わたしは主なる神をわが避け所として、あなたのもろもろのみわざを宣べ伝えるであろう。

²⁸En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.

²⁸しかし神に近くあることはわたしに良いことである。わたしは主なる神をわが避け所として、あなたのもろもろのみわざを宣べ伝えるであろう。