¹Drottinn, Guð hefndarinnar, Guð hefndarinnar, birst þú í geisladýrð!

¹あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。

²Rís þú upp, dómari jarðar, endurgjald ofstopamönnunum það er þeir hafa aðhafst!

²地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。

³Hversu lengi, Drottinn, eiga illir menn, hversu lengi, Drottinn, eiga illir menn að fagna?

³主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。

⁴Þeir ausa úr sér drambyrðum, allir illvirkjarnir rembast.

⁴彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。

⁵Þeir kremja lýð þinn, Drottinn, þjá arfleifð þína,

⁵主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。

⁶drepa ekkjur og aðkomandi og myrða föðurlausa

⁶彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。

⁷og segja: ,,Drottinn sér það ekki, Jakobs Guð tekur eigi eftir því.``

⁷彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。

⁸Takið eftir, þér hinir fíflsku meðal lýðsins, og þér fáráðlingar, hvenær ætlið þér að verða hyggnir?

⁸民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。

⁹Mun sá eigi heyra, sem eyrað hefir plantað, mun sá eigi sjá, sem augað hefir til búið?

⁹耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。

¹⁰Skyldi sá er agar þjóðirnar eigi hegna, hann sem kennir mönnunum þekkingu?

¹⁰もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。

¹¹Drottinn þekkir hugsanir mannsins, að þær eru einber hégómi.

¹¹主は人の思いの、むなしいことを知られる。

¹²Sæll er sá maður, er þú agar, Drottinn, og fræðir í lögmáli þínu,

¹²主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。

¹³til þess að hlífa honum við mótlætisdögunum, uns gröf er grafin fyrir óguðlega.

¹³あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。

¹⁴Því að Drottinn hrindir eigi burt lýð sínum og yfirgefur eigi arfleifð sína,

¹⁴主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。

¹⁵heldur mun rétturinn hverfa aftur til hins réttláta, og honum munu allir hjartahreinir fylgja.

¹⁵さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。

¹⁶Hver rís upp mér til hjálpar gegn illvirkjunum, hver gengur fram fyrir mig gegn illgjörðamönnunum?

¹⁶だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。

¹⁷Ef Drottinn veitti mér eigi fulltingi, þá mundi sál mín brátt hvíla í dauðaþögn.

¹⁷もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。

¹⁸Þegar ég hugsaði: ,,Mér skriðnar fótur,`` þá studdi mig miskunn þín, Drottinn.

¹⁸しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。

¹⁹Þegar miklar áhyggjur lögðust á hjarta mitt, hressti huggun þín sálu mína.

¹⁹わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。

²⁰Mun dómstóll spillingarinnar vera í bandalagi við þig, hann sem býr öðrum tjón undir yfirskini réttarins?

²⁰定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。

²¹Þeir ráðast á líf hins réttláta og sakfella saklaust blóð.

²¹彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。

²²En Drottinn er mér háborg og Guð minn klettur mér til hælis.Hann geldur þeim misgjörð þeirra og afmáir þá í illsku þeirra, Drottinn, Guð vor, afmáir þá.

²²しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。

²³Hann geldur þeim misgjörð þeirra og afmáir þá í illsku þeirra, Drottinn, Guð vor, afmáir þá.

²³主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。