¹Komið, fögnum fyrir Drottni, látum gleðióp gjalla fyrir kletti hjálpræðis vors.

¹さあ、われらは主にむかって歌い、われらの救の岩にむかって喜ばしい声をあげよう。

²Komum með lofsöng fyrir auglit hans, syngjum gleðiljóð fyrir honum.

²われらは感謝をもって、み前に行き、主にむかい、さんびの歌をもって、喜ばしい声をあげよう。

³Því að Drottinn er mikill Guð og mikill konungur yfir öllum guðum.

³主は大いなる神、すべての神にまさって大いなる王だからである。

⁴Í hans hendi eru jarðardjúpin, og fjallatindarnir heyra honum til.

⁴地の深い所は主のみ手にあり、山々の頂もまた主のものである。

⁵Hans er hafið, hann hefir skapað það, og hendur hans mynduðu þurrlendið.

⁵海は主のもの、主はこれを造られた。またそのみ手はかわいた地を造られた。

⁶Komið, föllum fram og krjúpum niður, beygjum kné vor fyrir Drottni, skapara vorum,

⁶さあ、われらは拝み、ひれ伏し、われらの造り主、主のみ前にひざまずこう。

⁷því að hann er vor Guð, og vér erum gæslulýður hans og hjörð sú, er hann leiðir. Ó að þér í dag vilduð heyra raust hans!

⁷主はわれらの神であり、われらはその牧の民、そのみ手の羊である。どうか、あなたがたは、きょう、そのみ声を聞くように。

⁸Herðið eigi hjörtu yðar eins og hjá Meríba, eins og daginn við Massa í eyðimörkinni,

⁸あなたがたは、メリバにいた時のように、また荒野のマッサにいた日のように、心をかたくなにしてはならない。

⁹þegar feður yðar freistuðu mín, reyndu mig, þótt þeir sæju verk mín.

⁹あの時、あなたがたの先祖たちはわたしのわざを見たにもかかわらず、わたしを試み、わたしをためした。

¹⁰Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, og ég sagði: ,,Þeir eru andlega villtur lýður og þekkja ekki vegu mína.``Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``

¹⁰わたしは四十年の間、その代をきらって言った、「彼らは心の誤っている民であって、わたしの道を知らない」と。それゆえ、わたしは憤って、彼らはわが安息に入ることができないと誓った。

¹¹Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``

¹¹それゆえ、わたしは憤って、彼らはわが安息に入ることができないと誓った。