1Komið, fögnum fyrir Drottni, látum gleðióp gjalla fyrir kletti hjálpræðis vors.
1さあ、われらは主にむかって歌い、われらの救の岩にむかって喜ばしい声をあげよう。
2Komum með lofsöng fyrir auglit hans, syngjum gleðiljóð fyrir honum.
2われらは感謝をもって、み前に行き、主にむかい、さんびの歌をもって、喜ばしい声をあげよう。
3Því að Drottinn er mikill Guð og mikill konungur yfir öllum guðum.
3主は大いなる神、すべての神にまさって大いなる王だからである。
4Í hans hendi eru jarðardjúpin, og fjallatindarnir heyra honum til.
4地の深い所は主のみ手にあり、山々の頂もまた主のものである。
5Hans er hafið, hann hefir skapað það, og hendur hans mynduðu þurrlendið.
5海は主のもの、主はこれを造られた。またそのみ手はかわいた地を造られた。
6Komið, föllum fram og krjúpum niður, beygjum kné vor fyrir Drottni, skapara vorum,
6さあ、われらは拝み、ひれ伏し、われらの造り主、主のみ前にひざまずこう。
7því að hann er vor Guð, og vér erum gæslulýður hans og hjörð sú, er hann leiðir. Ó að þér í dag vilduð heyra raust hans!
7主はわれらの神であり、われらはその牧の民、そのみ手の羊である。どうか、あなたがたは、きょう、そのみ声を聞くように。
8Herðið eigi hjörtu yðar eins og hjá Meríba, eins og daginn við Massa í eyðimörkinni,
8あなたがたは、メリバにいた時のように、また荒野のマッサにいた日のように、心をかたくなにしてはならない。
9þegar feður yðar freistuðu mín, reyndu mig, þótt þeir sæju verk mín.
9あの時、あなたがたの先祖たちはわたしのわざを見たにもかかわらず、わたしを試み、わたしをためした。
10Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, og ég sagði: ,,Þeir eru andlega villtur lýður og þekkja ekki vegu mína.``Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``
10わたしは四十年の間、その代をきらって言った、「彼らは心の誤っている民であって、わたしの道を知らない」と。それゆえ、わたしは憤って、彼らはわが安息に入ることができないと誓った。
11Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``
11それゆえ、わたしは憤って、彼らはわが安息に入ることができないと誓った。