¹Ég sá, og sjá: Á festingunni, er var yfir höfði kerúbanna, var því líkast sem safírsteinn væri. Eitthvað, sem tilsýndar var sem hásæti í laginu, sást uppi yfir þeim.

¹Ut quicuil nak saß xbên li chanchan choxa li cuan saß xbêneb li querubines quicßutun jun li cßojaribâl yîbanbil riqßuin li châbil pec zafiro.

²Þá sagði hann við línklædda manninn: ,,Gakk inn á millum hjólanna undir kerúbunum, tak handfylli þína af glóðum milli kerúbanna og dreif þeim út yfir borgina.`` Og hann gekk þar inn að mér ásjáandi.

²Ut li Kâcuaß quixye re li cuînk li lino rakß: —Tat-oc saß xyânkeb li ruedas li cuanqueb rubeleb li querubines. Riqßuin lâ cuukß tâchap li ru xam li yô xxamlel. Ut tâpaji li ru xam saß xbên li tenamit, chan. Ut lâin yôquin chirilbal nak qui-oc li cuînk saß xyânkeb li ruedas.

³En kerúbarnir stóðu hægra megin við musterið, þegar maðurinn gekk inn, og fyllti skýið innra forgarðinn.

³Eb li querubines cuanqueb chiru li templo saß li sur nak li cuînk cô chi saß. Ut li nebâl li cuan chak toj chi saß quinujac riqßuin li chok.

⁴En dýrð Drottins hóf sig frá kerúbunum yfir á þröskuld musterisins. Varð musterið þá fullt af skýmekki, en forgarðurinn fylltist ljóma af dýrð Drottins.

⁴Lix lokßal li Kâcuaß qui-el saß xbêneb li querubines ut cô saß li oquebâl re li templo. Ut li templo quinujac riqßuin li chok. Ut li nebâl cßajoß nak quilemtzßun xban xlokßal li Kâcuaß.

⁵Og vængjaþytur kerúbanna heyrðist allt til hins ytra forgarðs, eins og rödd Guðs almáttugs, þá er hann talar.

⁵Lix yâb lix xiqßueb li querubines qui-abîc toj saß li nebâl li cuan chak toj chirix li templo. Chanchan nak yô chi âtinac li nimajcual Dios.

⁶Nú er hann hafði boðið línklædda manninum og sagt: ,,Tak eld á millum hjólanna, á millum kerúbanna!`` _ þá gekk hann til og staðnæmdist hjá einu hjólinu.

⁶Li Kâcuaß quixye re li cuînk li lino rakß nak tixxoc li ru xam li cuan saß xyânkeb li ruedas li cuanqueb cuiß li querubines. Ut li cuînk cô ut quixakli saß xyânkeb li rueda.

⁷Þá rétti einn kerúbinn hönd sína út milli kerúbanna að eldinum, sem var á milli kerúbanna, tók þar af og fékk í hendur línklædda manninum. Hann tók við og gekk burt.

⁷Ut jun li querubín quixchap li ru xam li cuan saß xyiheb ut quixqßue saß rukß li cuînk li lino rakß. Li cuînk quixcßul ut qui-el.

⁸En á kerúbunum sást eitthvað, sem líktist mannshendi, undir vængjum þeirra.

⁸Ut quicuil jun li ukßej chanchan rukß cuînk rubel lix xiqßueb li querubines.

⁹Ég leit til, og voru þá fjögur hjól hjá kerúbunum, sitt hjól hjá hverjum kerúb, og hjólin voru á að líta eins og þegar blikar á krýsolítstein.

⁹Ut quicuil ajcuiß câhib li ruedas. Jun cuan chixcßatk li junjûnk chi querubín. Li ruedas cßajoß nak nequeßlemtzßun chanchan li châbil pec crisólito.

¹⁰Og að því er gerð þeirra snertir, þá voru þau öll fjögur samlík, eins og eitt hjólið væri innan í öðru hjóli.

¹⁰Li câhib chi rueda juntakßêt xyîbanquileb. Eb li rueda aßan li quicuil chanchan nak cuan chic jun li rueda chi saß li jun chic.

¹¹Þegar þau gengu, gengu þau til allra fjögurra hliða. Þau snerust eigi við í göngunni, heldur gengu þau í þá átt, sem höfuðið sneri, þau snerust eigi við í göngunni.

¹¹Saß xcâ pacßalil nequeßxic li rueda aßan. Nak nequeßxic incßaß nequeßxsukßisi ribeb. Eb li querubines nequeßxic saß xjayal li yô chi iloc cuiß ut incßaß nequeßsukßi nak nequeßxic.

¹²Og allur líkami þeirra og bak þeirra, hendur og vængir voru alsett augum allt umhverfis á þeim fjórum.

¹²Nabal li xnakß ruheb li querubines. Cuan chiruheb ut cuan chirixeb. Cuan ajcuiß saß li rukßeb ut saß lix xiqßueb. Ut joßcan ajcuiß li câhib chi rueda. Nabal li xnakßeb ru cuan saß li junjûnk.

¹³En hjólin voru í mín eyru nefnd ,,hvirfilbylur``.

¹³Lâin quicuabi nak queßxjap re chixyebal reheb li rueda: —¡Qßuehomak vuêlt!—

¹⁴Og hver hafði fjögur andlit. Andlit eins var nautsandlit, andlit hins annars mannsandlit, hinn þriðji hafði ljónsandlit og hinn fjórði arnarandlit.

¹⁴Chixjûnkaleb li querubines câ câ li rilobâleb. Li xbên, aßan chanchan na-iloc bôyx. Li xcab, aßan chanchan na-iloc cuînk. Li rox, aßan chanchan na-iloc cakcoj, ut li xcâ, aßan chanchan na-iloc tßiu.

¹⁵Og kerúbarnir hófu sig upp. Það voru sömu verurnar, sem ég hafði séð við Kebarfljótið.

¹⁵Aßaneb li querubines li quicuil chire li nimaß Quebar. Ut eb li querubines queßcôeb takecß.

¹⁶Og þegar kerúbarnir gengu, þá gengu og hjólin við hliðina á þeim, og þegar kerúbarnir hófu upp vængi sína til þess að lyfta sér frá jörðinni, þá snerust hjólin ekki burt frá þeim.

¹⁶Nak nequeßxic li querubines, nequeßxic ajcuiß li ruedas. Nak eb li querubines nequeßxhel lix xiqßueb re nak teßcuaclîk, eb li ruedas nequeßcuacli ajcuiß.

¹⁷Þegar þeir stóðu kyrrir, stóðu þau og kyrr, og þegar þeir hófust upp, hófust þau og upp með þeim, því að andi verunnar var í þeim.

¹⁷Nak nequeßxakli li querubines, nequeßxakli ajcuiß li ruedas. Ut nak nequeßcuacli li querubines, eb li ruedas nequeßcuacli ajcuiß xban nak lix musikßeb li querubines na-ecßasin reheb li ruedas.

¹⁸Dýrð Drottins fór nú burt af þröskuldi musterisins og nam staðar uppi á kerúbunum.

¹⁸Ut lix lokßal li Dios qui-el saß li oquebâl re li templo ut cô cuißchic saß xbêneb li querubines.

¹⁹Þá hófu kerúbarnir upp vængi sína og lyftu sér frá jörðinni að mér ásjáandi, er þeir fóru burt, og hjólin samtímis þeim. Og þeir námu staðar úti fyrir austurhliði musteris Drottins, en dýrð Ísraels Guðs var uppi yfir þeim.

¹⁹Ut quicuil nak eb li querubines queßxhel lix xiqßueb ut queßtakeß ut queßcôeb. Ut eb li ruedas queßtakeß rochbeneb. Nak yôqueb chi xic queßxakli saß xbên li oquebâl re li templo li cuan saß releb sakße. Ut lix lokßal lix Dioseb laj Israel cuan saß xbêneb.

²⁰Það voru sömu verurnar, sem ég hafði séð undir Ísraels Guði við Kebarfljótið, og ég þekkti, að það voru kerúbar.

²⁰Ut lâin quinqßue retal nak aßaneb li chanchaneb ángel li queßcuil rubel lix cßojaribâl lix Dioseb laj Israel chire li nimaß Quebar. Ut quinqßue retal nak aßaneb li querubines.

²¹Þeir höfðu fjögur andlit og fjóra vængi hver, og undir vængjum sér eitthvað, sem líktist mannshöndum.Og hvað andlitsskapnaðinn snerti, þá voru það sömu andlitin, sem ég hafði séð við Kebarfljótið; þeir gengu hver fyrir sig beint af augum fram.

²¹Chixjûnkaleb cuanqueb câhib li rilobâleb ut câhib lix xiqßueb. Ut rubeleb lix xicß cuan rukßeb chanchan rukß cuînk.Li rilobâleb aßan, chanchaneb ajcuiß li rilobâleb li queßcuil chire li nimaß Quebar. Ut li junjûnk yô chi xic chi tîc chiruheb.

²²Og hvað andlitsskapnaðinn snerti, þá voru það sömu andlitin, sem ég hafði séð við Kebarfljótið; þeir gengu hver fyrir sig beint af augum fram.

²²Li rilobâleb aßan, chanchaneb ajcuiß li rilobâleb li queßcuil chire li nimaß Quebar. Ut li junjûnk yô chi xic chi tîc chiruheb.