¹Ég ætla að nema staðar á varðbergi mínu og ganga út á virkisvegginn og skyggnast um til þess að sjá, hvað hann talar við mig og hverju hann svarar umkvartan minni.

¹Yôkin chi oybenînc ut yôkin chirilbal. Chanchanakin laj qßuehol etal li naxakabâc saß li cab li nequeßxcol cuiß rib li tenamit. Cßaß na ru tixye li Kâcuaß ut cßaß na ru tixsume cuiß li cßaßru xinye re, chan laj Habacuc.

²Þá svaraði Drottinn mér og sagði: Skrifa þú vitrunina upp og letra svo skýrt á spjöldin, að lesa megi viðstöðulaust.

²Li Kâcuaß quichakßoc ut quixye cue: —Tzßîba chiru jun perêlak tzßalam cheß li cßaßru tincßutbesi châcuu. Tzßîba chi tzßakal re ru re nak li ani tâilok re tâxic saß junpât xyebal resil li cßaßru târil.

³Því að enn hefir vitrunin sinn ákveðna tíma, en hún skundar að takmarkinu og bregst ekki. Þótt hún dragist, þá vænt hennar, því að hún mun vissulega fram koma og ekki undan líða.

³Li cßaßru tinye âcue saß li visión, tâcßulmânk. Abanan, toj mâjiß nacuulac xkßehil nak tâosokß lâ tenamit. Usta tâbâyk caßchßinak, abanan tâcuoybeni xban nak relic chi yâl nak tâcßulmânk li cßaßru tincßutbesi châcuu.

⁴Sjá, hann er hrokafullur og ber eigi í brjósti sér ráðvanda sál, en hinn réttláti mun lifa fyrir trúfesti sína.

⁴Aßan aßin li tâtzßîba. Li incßaß useb xnaßleb nequeßxnimobresi rib. Abanan li tîqueb xchßôl tâcuânk xyußameb xban lix pâbâleb.

⁵Vei ræningjanum, manninum sem girnist og eigi verður saddur, sem glennir sundur gin sitt eins og Hel og er óseðjandi eins og dauðinn, sem safnaði til sín öllum þjóðum og dró að sér alla lýði.

⁵Eb laj Caldea kßaxal kßetkßeteb ut xban li calâc nequeßxbânu, nequeßxbalakßi rib xjuneseb. Nequeßxnimobresi ribeb, abanan eb aßan teßosokß. Incßaß cßojcßôqueb xchßôl riqßuin li joß qßuial nequeßxmakß chiruheb li tenamit. Chanchaneb lix julel camenak ac yô chiroybeninquil li camenak ut chanchaneb li câmc. Ac xeßrêchani nabal li tenamit ut toj incßaß ajcuiß natzßakloc reheb. Nabal cuißchic teßraj teßrêchani.

⁶Munu eigi allir þessir kveða um hann háðkvæði og níð, _ gátur um hann? Menn munu segja: Vei þeim, sem rakar saman annarra fé _ hversu lengi? _ og hleður á sig pantteknum munum.

⁶Tâcuulak xkßehil nak teßseßêk laj Caldea xbaneb li tenamit li ac xeßrêchani. Teßbichânk ut teßxye: —Ra châlc re saß xbêneb li xeßbiomoß riqßuin li mâcuaß reheb. ¿Jokße teßxcanab biomocß riqßuin li prendas li nequeßxcßul? chaßkeb.

⁷Munu eigi lánsalar þínir skyndilega upp rísa og þeir vakna, er að þér munu þrengja? Þá munt þú verða herfang þeirra.

⁷Mâcßaßak saß êchßôl lâex aj Caldea nak teßcuulak êriqßuin laj êchal reheb li prendas li xecßul. Sicsotkex xban êxiu nak teßxmakß chêru chixjunil li cßaßru cuan êre.

⁸Því að eins og þú hefir rænt margar þjóðir, svo munu nú allar hinar þjóðirnar ræna þig fyrir manndrápin og fyrir ofríkið, sem landið hefir beitt verið, borgin og allir íbúar hennar.

⁸Joß nak xemakß lâex li cßaßru eb re li nabal chi tenamit, joßcan ajcuiß nak teßxmakß chêru li cßaßru êre lâex, xban nak nabaleb li cristian xecamsi ut xban nak nabal li naßajej xerelkßa, joß eb li tenamit ut joß ajcuiß chixjunileb li cuanqueb aran.

⁹Vei þeim, sem sækist eftir illum ávinningi fyrir hús sitt til þess að geta byggt hreiður sitt hátt uppi, til þess að geta bjargað sér undan hendi ógæfunnar.

⁹Ra xchal saß êbên lâex li nequerahi ru ut nequemakß li biomal jalan aj e. Ut chiru li tumin aßan nequeyîb lê rochoch chi us re nak mâcßaß têcßul.

¹⁰Þú tókst upp það ráð, sem varð húsi þínu til smánar, að afmá margar þjóðir, og bakaðir sjálfum þér sekt.

¹⁰Riqßuin chixjunil li xebânu, xexutânobresi lê jun cablal. Nabaleb li tenamit xesacheb ut riqßuin aßan yôquex chixsachbal êrib êjunes.

¹¹Því að steinarnir munu hrópa út úr múrveggnum og sperrur úr grindinni svara þeim.

¹¹Cui ta nequeßâtinac li tzßamba ut li pec li yîbanbil cuiß li tzßac, teßxye ajcuiß raj nak lâex cuan êmâc.

¹²Vei þeim, sem reisir stað með manndrápum og grundvallar borg með glæpum.

¹²Ra xchal saß êbên lâex li nequexcamsin ut nequebânu li mâusilal. Ut riqßuin li cßaßru nequemakß chiruheb, nequeyîb chi châbil lê tenamit.

¹³Kemur slíkt ekki frá Drottni allsherjar? Þjóðir vinna fyrir eldinn, og þjóðflokkar þreyta sig fyrir ekki neitt!

¹³¿Ma mâcuaß ta biß li nimajcual Dios xyehoc re aßin? Li tenamit teßcßanjelak yal re tâcßatekß. Usta teßlubk riqßuin li cßaßru teßxbânu, abanan mâcßaß tâoc cuiß.

¹⁴Því að jörðin mun verða full af þekking á dýrð Drottins, eins og djúp sjávarins vötnum hulið.

¹⁴Tâcuulak xkßehil nak tânaßekß lix nimal xlokßal li Kâcuaß jun sut rubel choxa joß nak nanujac li palau riqßuin li haß.

¹⁵Vei þeim, sem gefur vinum sínum að drekka úr skál heiftar sinnar og gjörir þá jafnvel drukkna til þess að sjá blygðan þeirra.

¹⁵Ra xchal saß êbên lâex li xerahobtesiheb lê ras êrîtzßin. Chanchan xecaltesiheb nak xemakß chiruheb li cßaßru reheb. Chanchan tßustßu xecanabeb nak xemakß chiruheb chixjunil li cßaßru cuan reheb.

¹⁶Þú hefir mettað þig á smán, en ekki á heiðri. Drekk þú nú einnig og reika! Bikarinn í hægri hendi Drottins kemur nú til þín og vansi ofan á vegsemd þína.

¹⁶Cuulac re xkßehil nak tâisîk lê lokßal ut tâcßutekß êxutân. Chanru xebânu lâex, joßcan ajcuiß tâuxk êre xban li Kâcuaß. Chanchan ajcuiß texcalâk nak tâmakßekß chêru chixjunil li cßaßru êre. Ut chanchan tßustßu texcanâk xban nak mâcßaßak chic cßaßru êre.

¹⁷Því að ofríkið, sem haft hefir verið í frammi við Líbanon, skal á þér bitna og dýradrápið hræða þig _ fyrir manndrápin og fyrir ofríkið, sem landið hefir beitt verið, borgin og allir íbúar hennar.

¹⁷Li mâusilal li xebânu reheb li cuanqueb saß li naßajej Líbano tâsukßîk saß êbên lâex, joß ajcuiß li raylal xebânu nak xesacheb li xul li cuanqueb aran. Aßan tâtßanekß saß êbên lâex xban nak nabaleb li cristian xecamsi ut nabal li naßajej xerelkßa. Xepoßi li tenamit joß ajcuiß chixjunileb li cuanqueb aran.

¹⁸Hvað gagnar skurðmynd, að smiðurinn sker hana út, eða steypt líkneski og lygafræðari, að smiðurinn treystir á það, svo að hann býr til mállausa guði?

¹⁸¿Cßaßru tâoc cuiß êre li pechßbil dios li nequeyîb lâex riqßuin lê rukß? ¿Ma cuan ta biß xcuanquil li dios yîbanbil riqßuin chßîchß? Yal nequebalakßi êrib riqßuineb. Li yîbanbil dios incßaß nequeßâtinac. ¿Chan ta cuiß ru nak cauhak êchßôl riqßuin li cßaßru yal têyîb riqßuin êrukß?

¹⁹Vei þeim, sem segir við trédrumb: ,,Vakna þú! Rís upp!`` _ við dumban steininn. Mun hann geta frætt? Nei, þótt hann sé búinn gulli og silfri, þá er þó enginn andi í honum.En Drottinn er í sínu heilaga musteri, öll jörðin veri hljóð fyrir honum!

¹⁹Ra xchal saß êbên lâex li nequeye re junak cheß, “Cuaclin ut choâtenkßa”, malaj ut junak pec incßaß naâtinac. ¿Ma târûk ta biß tixqßue ênaßleb? Usta yîbanbil riqßuin oro ut plata, aßan mâcßaß xmusikß re texsume.Li tzßakal Dios, aßan cuan saß lix santil templo. Chixjunileb taxak li cuanqueb saß ruchichßochß teßxxucua ru.

²⁰En Drottinn er í sínu heilaga musteri, öll jörðin veri hljóð fyrir honum!

²⁰Li tzßakal Dios, aßan cuan saß lix santil templo. Chixjunileb taxak li cuanqueb saß ruchichßochß teßxxucua ru.