¹Ísrael var gróskumikill vínviður, sem bar ávöxt. Því meiri sem ávextir hans urðu, því fleiri ölturu reisti hann. Að sama skapi sem velmegun landsins jókst, prýddu þeir merkissteinana.

¹Eb laj Israel cßajoß xchakßal ruheb. Chanchan jun tôn li uvas naxqßue nabal li ru ut chiruheb ajcuiß aßan nacßanjelac. Chanru nak yôqueb chi biomocß, joßcan ajcuiß lix qßuialeb li artal li queßxyîb. Xban nak châbil lix chßochßeb, kßaxal nabal cuißchic li acuîmk naxqßue. Ut xban nak nabal li cßaßru reheb, nabal ajcuiß lix dioseb nequeßxyîb.

²Hjarta þeirra var óheilt, fyrir því skulu þeir nú gjöld taka. Hann mun sjálfur rífa niður ölturu þeirra, brjóta sundur merkissteina þeirra.

²Eb aßan aj caß pacßal uheb xban nak nequeßxcßanjela ru li yîbanbil dios ut nequeßraj ajcuiß cßanjelac chiru li Kâcuaß. Joßcan nak anakcuan li Kâcuaß tixqßueheb chixtojbal rix lix mâqueb. Tixpuqßui lix artaleb ut tixsacheb ru lix dioseb.

³Já, þá munu þeir segja: ,,Vér höfum engan konung, því að vér höfum ekki óttast Drottin. Og konungurinn, hvað getur hann gjört fyrir oss?``

³Anakcuan mâcßaß karey, chanqueb li tenamit, xban nak incßaß xkaxucua ru li Kâcuaß. Ut ¿cßaß ta cuiß ru tixbânu li rey kiqßuin? chanqueb.

⁴Þeir tala hégómaorð, sverja meinsæri, gjöra sáttmála, til þess að rétturinn vaxi eins og eiturjurt upp úr plógförum á akri.

⁴Mâcßaß rajbal li cßaßru nequeßxye nak nequeßxbânu li contrato xban nak incßaß nequeßxbânu li cßaßru nequeßxye. Incßaß nequeßrakoc âtin saß xyâlal. Li mâusilal li nequeßxbânu nak nequeßrakoc âtin, chanchan li yibru pim nak naqßuian saß xyânkeb li acuîmk.

⁵Samaríubúar munu verða skelfingu lostnir út af kálfinum í Betaven, já, lýðurinn mun dapur verða út af honum, enn fremur hofgoðarnir, sem hlökkuðu yfir honum, því að dýrð hans er horfin út í buskann.

⁵Eb laj Samaria teßxucuak ut teßyâbak xban xrahil xchßôleb nak tâsachekß li cuacax oro li cuan Bet-avén. Teßyâbak ajcuiß laj tij li nequeßxqßue xchßôl chi cßanjelac chiru. Cau teßyâbak nak tâsachekß xlokßal lix dioseb.

⁶Jafnvel sjálfur hann mun fluttur verða til Assýríu sem gjöf handa stórkonunginum. Efraím mun hljóta skömm af og Ísrael fyrirverða sig fyrir ráðagjörð sína.

⁶Li cuacax oro tâcßamekß Asiria ut tâqßuehekß chokß xmâtan li rey Jareb. Eb li ralal xcßajol laj Efraín teßcßutekß xxutân. Xutânal teßêlk chixjunileb laj Israel xban nak queßxqßue ribeb chi balakßîc.

⁷Samaría skal í eyði lögð verða, konungur hennar skal verða sem tréflís á vatni.

⁷Lix reyeb laj Samaria tâosokß joß nak na-osoß li cuokx saß xbên li haß.

⁸Óheillahæðirnar skulu eyddar verða, þar sem Ísrael syndgaði, þyrnar og þistlar skulu upp vaxa á ölturum þeirra. Og þá munu þeir segja við fjöllin: ,,Hyljið oss!`` og við hálsana: ,,Hrynjið yfir oss!``

⁸Li rochoch lix dioseb li cuanqueb saß xbêneb li tzûl bar queßmâcob cuiß laj Israel, telajeßsachekß ru. Tâqßuîk li pim ut li qßuix saß xbêneb lix artal. Ut eb li tenamit teßoc chixyebal reheb li tzûl: Xextßaneß taxak saß kabên. Xoêmuk taxak, chaßkeb.

⁹Síðan á Gíbeu-dögum hefir þú syndgað, Ísrael! Þarna standa þeir enn! Hvort mun stríðið gegn glæpamönnunum ná þeim í Gíbeu?

⁹Li Kâcuaß quixye reheb laj Israel: —Chalen nak quetiquib chak mâcobc aran Gabaa toj chalen anakcuan toj yôquex ajcuiß chi mâcobc chicuu. Ut nak quicuan li plêt aran Gabaa riqßuineb li incßaß useb xnaßleb, lâex incßaß quex-osoß.

¹⁰Nú vil ég refsa þeim eftir vild minni. Þjóðir skulu saman safnast móti þeim til þess að refsa þeim fyrir báðar misgjörðir þeirra.

¹⁰Abanan nak tâcuulak xkßehil lâin texinqßue chixtojbal rix lê mâc. Eb li jalaneb xtenamit teßxjunaji ribeb chi numtâc saß êbên. Ut kßaxal ra têcßul xban xqßuial lê mâusilal.

¹¹Efraím er eins og vanin kvíga, sem ljúft er að þreskja. Að vísu hefi ég enn hlíft hinum fagra hálsi hennar, en nú vil ég beita Efraím fyrir, Júda skal plægja, Jakob herfa.

¹¹Eb laj Efraín chanchaneb li ral li cuacax li chßolaninbil chi us, li cßaynak chixyekßinquil li trigo re risinquil li ru saß rix. Usta cßajoß xchakßal ru li rix cux, abanan lâin tinqßue li yugo chirix ut tinqßue chi cßanjelac chi cau. Tinqßueheb li ralal xcßajol laj Judá chixquelonquil li arado ut tinqßueheb li ralal xcßajol laj Jacob chixnumsinquil li rastrillo saß xbên li chßochß.

¹²Sáið niður velgjörðum, þá munuð þér uppskera góðleik. Takið yður nýtt land til yrkingar, þar eð tími er kominn til að leita Drottins, til þess að hann komi og láti réttlætið rigna yður í skaut.

¹²Lâin xinye êre: —Li cßaßru têrau, aßan ajcuiß li têkßol. Sicßomak li tîquilal ut texcuosobtesi xban nak niquinêlokßoni. Chanchan nak têtrabaji li chßochß ut tex-âuk ut châbil li cßaßru têkßol. Anakcuan xcuulac xkßehil nak texsukßîk cuiqßuin, ut lâin texincßul cuißchic ut tinqßue xtîquilal êchßôl.

¹³Þér hafið plægt guðleysi, uppskorið ranglæti, etið ávöxtu lyginnar. Þú reiddir þig á vagna þína og á fjölda kappa þinna,

¹³Abanan lâex incßaß xexcuan saß tîquilal. Xebânu li mâusilal ut kßaxal ra têcßul xban li ticßtißic. Li cßaßru xerau, aßan ajcuiß li xekßol. Incßaß cßojcßo êchßôl cuiqßuin. Cßojcßo ban êchßôl xban nak kßaxal nabaleb lê soldado.

¹⁴því skal og hergnýr rísa gegn mönnum þínum og virki þín skulu öll eydd verða, eins og þegar Salman eyddi Betarbel á ófriðartíma, þá er mæðurnar voru rotaðar ásamt börnunum.Eins mun hann með yður fara, Ísraelsmenn, sökum yðar miklu vonsku. Í dögun mun Ísraelskonungur afmáður verða.

¹⁴Tâchâlk li plêt saß êbên ut chixjunileb li xnînkal ru cab li nequecol cuiß êrib talajeßsachekß. Têcßul joß quicßulman saß eb li cutan nak li rey Salmán quixsach li tenamit Bet-arbel nak quicuan li plêt ut eb li naßbej joßqueb ajcuiß lix cocßaleb quilajeßcamsîc.Joßcan ajcuiß têcßul lâex aj Israel li cuanquex Bet-el xban xqßuial lê mâusilal. Saß li ekßela nak tâticlâk li plêt, aßan ajcuiß li hônal nak tâcamsîk lê rey.

¹⁵Eins mun hann með yður fara, Ísraelsmenn, sökum yðar miklu vonsku. Í dögun mun Ísraelskonungur afmáður verða.

¹⁵Joßcan ajcuiß têcßul lâex aj Israel li cuanquex Bet-el xban xqßuial lê mâusilal. Saß li ekßela nak tâticlâk li plêt, aßan ajcuiß li hônal nak tâcamsîk lê rey.