¹,,Komið, vér skulum hverfa aftur til Drottins, því að hann hefir sundur rifið og mun lækna oss, hann hefir lostið og mun binda um sár vor.

¹Eb li tenamit teßxye: —Kajalak kacßaßux ut sukßîko cuißchic riqßuin li Kâcuaß. Quixtakla chak li raylal saß kabên, abanan anakcuan toxtenkßa. Coxrahobtesi, abanan anakcuan toxqßuirtesi.

²Hann mun lífga oss eftir tvo daga og reisa oss upp á þriðja degi, til þess að vér lifum fyrir hans augliti.

²Usta ac xsach ku, abanan tixqßue cuißchic li kayußam chiru cuib oxib cutan ut tocuânk riqßuin.

³Vér viljum og þekkja, kosta kapps um að þekkja Drottin _ hann mun eins áreiðanlega koma eins og morgunroðinn rennur upp _ svo að hann komi yfir oss eins og regnskúr, eins og vorregn, sem vökvar jörðina.``

³Chikanauhak biß ru li Kâcuaß. Chikaqßuehak kachßôl chixnaubal ru chi tzßakal. Chßolchßo nak tâcßulûnk li Kâcuaß. Tâcßulûnk joß nak nachal li cutan rajlal. Tâcßulûnk joß nak nachal li hab re xtßakresinquil li chßochß saß xkßehil li âuc ut nachal ajcuiß mokon re xtßakresinquil li acuîmk.—

⁴Hvað skal ég við þig gjöra, Efraím, hvað skal ég við þig gjöra, Júda, þar sem elska yðar er eins hvikul og morgunský, eins og döggin, sem snemma hverfur?

⁴Abanan li Kâcuaß naxye: —¿Cßaßru tinbânu êriqßuin lâex ralal xcßajol laj Efraín? Ut, ¿cßaßru tinbânu êriqßuin lâex ralal xcßajol laj Judá? Lê châbilal chanchan li chok chiru li ekßela, li nacßameß saß junpât xban li ikß, ut chanchan li xchußque li nacuan ekßela, li nasach saß junpât.

⁵Fyrir því verð ég að vega að þeim fyrir munn spámannanna, bana þeim með orði munns míns, og fyrir því verður dómur minn að birtast eins óbrigðult og dagsljósið rennur upp.

⁵Joßcan nak xintaklaheb lin profeta êriqßuin chixyebal resil li rakba âtin châlel saß êbên xban lê mâusilal. Ut riqßuin li âtin x-el chi xtzßûmal cue, tenebanbil li câmc saß êbên. Chanchan nak narepoc li câk nak tinrakok âtin saß êbên.

⁶Því að á miskunnsemi hefi ég þóknun, en ekki á sláturfórn, og á guðsþekking fremur en á brennifórnum.

⁶Mâcßaß aj e nak nequexmayejac chicuu cui incßaß nequex-uxtânan u. Ut mâcßaß aj e nak nequexcßatoc xul cui incßaß niquinêpâb chi anchal êchßôl.

⁷Þeir hafa rofið sáttmálann að manna hætti, þar hafa þeir verið mér ótrúir.

⁷Joß quixbânu laj Adán nak quixkßet li cuâtin, joßcan ajcuiß queßxbânu lin tenamit nak quineßxtzßektâna.

⁸Gíleað er glæpamanna borg, full af blóðferlum,

⁸Kßaxal nabaleb li cuînk yibru xnaßlebeb saß li tenamit Galaad ut nabaleb ajcuiß li nequeßxcamsi ras rîtzßin.

⁹og prestaflokkurinn er eins og ræningjar, sem veita mönnum fyrirsát. Þeir myrða á veginum til Síkem, já, svívirðing hafa þeir framið.

⁹Eb laj tij chanchaneb laj êlkß li nequeßxmuk ribeb saß li be li naxic saß li tenamit Siquem re nak teßxcamsi li cristian nak teßnumekß aran. Nacuulac chiruheb laj tij xbânunquil li mâusilal.

¹⁰Í Ísraelsríki hefi ég séð hryllilega hluti, þar hefir Efraím drýgt hór, Ísrael saurgað sig.Einnig þér, Júda, hefir hann búið uppskeru. Þegar ég sný við högum þjóðar minnar,

¹⁰Kßaxal yibru li quicuil saß xyânkeb lin tenamit Israel. Eb li ralal xcßajol laj Efraín queßxlokßoni li yîbanbil dios ut li mâusilal aßan quixbon rib riqßuineb chixjunileb laj Israel.Ac xinxakab li cutan nak texinqßue chixtojbal rix lê mâc lâex aj Judá. Abanan tâcuulak xkßehil nak texcuosobtesi cuißchic.

¹¹Einnig þér, Júda, hefir hann búið uppskeru. Þegar ég sný við högum þjóðar minnar,

¹¹Ac xinxakab li cutan nak texinqßue chixtojbal rix lê mâc lâex aj Judá. Abanan tâcuulak xkßehil nak texcuosobtesi cuißchic.