1jafnskjótt og ég ætla að lækna Ísrael, koma misgjörðir Efraíms í ljós og illverk Samaríu, því að þeir fremja svik og þjófar brjótast inn í húsin og ræningjasveitir ræna úti fyrir.
1Nak xcuaj raj xcolbaleb laj Israel, xjulticoß cue lix mâqueb li ralal xcßajol laj Efraín joß ajcuiß lix mâqueb laj Samaria. Nequeßbalakßin, nequeßelkßac saß rochocheb li ras rîtzßin, ut nequeßelkßac ajcuiß saß eb li be.
2Og þeir hugsa ekki um það, að ég man eftir allri illsku þeirra. Nú umkringja gjörðir þeirra þá, eru komnar fyrir auglit mitt.
2Incßaß nequeßxcßoxla nak lâin yôquin chixqßuebal retal lix mâusilaleb. Lâin nacuil nak li mâc yô chi numtâc saß xbêneb.
3Þeir gamna konunginum með illsku sinni og höfðingjunum með lygum sínum.
3Nasahoß saß xchßôl li rey joßqueb ajcuiß li nequeßcßanjelac chiru riqßuin li mâusilal ut li balakßînc nequeßxbânu li tenamit.
4Þeir eru allir hórkarlar, þeir eru eins og glóandi ofn, sem bakarinn aðeins hættir að kynda frá því hann hefir hnoðað deigið, uns það er gagnsýrt.
4Ut chixjunileb nequeßyumbêtac nequeßcoßbêtac. Chanchaneb jun li horno li quiqßueheß xxam chi saß, abanan incßaß quiqßueheß xxamlel chi us toj nak ac xyokßîc ut ac xsîpoß lix kßemal li caxlan cua.
5Á hátíðardegi konungs vors drekka höfðingjarnir sig sjúka í víni, menn leggja lag sitt við gárunga.
5Saß lix ninkße, li rey quicaltesîc xbaneb li nequeßcßanjelac chiru. Ut li rey qui-oc chixbânunquil li yibru naßleb saß xyânkeb li incßaß useb xnaßleb.
6Því að innan eru þeir eins og ofn, hjarta þeirra brennur í þeim. Alla nóttina sefur reiði þeirra, á morgnana brennur hún eins og logandi eldur.
6Li râmeb chanchan jun li horno li yô xxamlel. Laj yîbom caxlan cua quixqßue li xam chi saß ut quicuar chiru li kßojyîn. Ut ekßela chic quixqßue chi us lix xamlel li horno. Joßcan ajcuiß li râmeb xbaneb lix mâusilaleb. Chanchan xxamlel li horno lix mâusilaleb nak yôqueb chixcßûbanquil chanru teßxbânu.
7Allir eru þeir glóandi eins og ofn, svo að þeir fyrirkoma yfirmönnum sínum. Allir konungar þeirra eru fallnir, enginn ákallar mig á meðal þeirra.
7Xban nak numtajenak lix mâusilaleb, quilajeßxcamsiheb li nequeßtaklan saß xbêneb. Ut mâ jun li rey quicuan saß xyâlal xbaneb. Quilajeßisîc saß xcuanquileb. Ut mâ jun saß xyânkeb quitzßâman chicuu nak tintenkßaheb, chan li Kâcuaß.
8Efraím hefir blandað sér saman við þjóðirnar, Efraím er orðinn eins og kaka, sem ekki hefir verið snúið.
8Eb li ralal xcßajol laj Efraín queßxjunaji ribeb riqßuineb li jalaneb xtenamit li incßaß useb xnaßleb. Chanchaneb li cua li incßaß sukßisinbil. Chakß jun pacßal ut kßem ru jun pacßal.
9Útlendir menn hafa eytt krafti hans, án þess að hann viti af því, já, hærur eru sprottnar í höfði honum, án þess að hann hafi veitt því eftirtekt.
9Yô xsachbal xcuanquileb xbaneb li jalaneb xtenamit ut eb aßan incßaß nequeßxqßue retal. Chanchan li yô chi sakocß xjolomeb nak yôqueb chi osocß xbaneb li jalaneb xtenamit ut incßaß nequeßxqßue retal.
10Þrátt fyrir það, þótt vegsemd Ísraels hafi vitnað í gegn þeim, þá hafa þeir ekki snúið sér til Drottins, Guðs síns, og hafa ekki leitað hans, þrátt fyrir allt þetta.
10Eb laj Israel yôqueb chi cßuluc raylal abanan xban lix kßetkßetileb incßaß nequeßraj sukßîc cuiqßuin lâin li Kâcuaß lix Dioseb. Usta ra yôqueb chixcßulbal, abanan incßaß chic nequeßraj insicßbal.
11En Efraím er orðinn eins og einföld, óskynsöm dúfa: Þeir kalla á Egypta, fara á fund Assýringa.
11Eb li ralal xcßajol laj Efraín chanchaneb li mucuy mâcßaß xnaßleb. Incßaß naxnau cßoxlac. Xbên cua nequeßxpatzß xtenkßanquil riqßuineb laj Egipto ut nequeßxpatzß ajcuiß riqßuineb laj Asiria.
12Þegar þeir fara þangað, breiði ég net mitt yfir þá, steypi þeim niður eins og fugli í loftinu, tyfta þá, eins og söfnuði þeirra hefir boðað verið.
12Nak yôqueb chi xic yalak bar, lâin tebinchap joß nak nequeßchapeß li xul li nequeßxicßan chiru choxa. Lâin tebinqßue chixtojbal rix lix mâqueb joß yebil reheb.
13Vei þeim, að þeir reika langt í burt frá mér! Eyðing yfir þá, að þeir hafa brugðið trúnaði við mig! Ég hefi leyst þá, og þeir hafa talað lygar gegn mér,
13Tokßob xak ruheb xban nak xineßxtzßektâna lâin. Raylal tâchâlk saß xbêneb xban nak xeßxkßetkßeti ribeb chicuu ut yal xcab rix xchßôleb nak xineßxlokßoni. Lâin xcuaj raj xcolbaleb, abanan eb aßan incßaß xeßraj.
14og hrópuðu ekki til mín af hjarta, heldur kveinuðu í rekkjum sínum. Vegna korns og vínberjalagar ristu þeir á sig skinnsprettur, mér fráhverfir.
14Incßaß xeßtzßâman chicuu chi anchaleb xchßôl nak japjôqueb re saß lix cuaribâl. Nak xeßxchßutub ribeb chixtzßâmanquil lix cua rucßaheb, xeßxkßetkßeti ribeb chicuu.
15Og þó er það ég, sem hefi frætt þá, sem hefi gjört armleggi þeirra styrka. En gagnvart mér hafa þeir illt í hyggju.Þeir snúa sér, en ekki í hæðirnar. Þeir eru eins og svikull bogi. Höfðingjar þeirra munu falla fyrir sverði vegna ósvífni tungu sinnar. Fyrir það munu menn hæða þá á Egyptalandi.
15Usta lâin xincßutuc lix yâlal chiruheb ut xinqßue xcacuilal xchßôleb, abanan eb aßan aß chic li incßaß us xeßxcßoxla chicuix.Niquineßxtzßektâna ut nequeßxic riqßuin li jalanil dios. Chanchaneb li yocos aj tzimaj mâcßaß na-oc cuiß. Joßcan nak teßcamsîk riqßuin chßîchß li nequeßcßamoc be saß xyânkeb yal xban nak nequeßxnimobresi ribeb riqßuin li cßaßru nequeßxye. Ut xban aßan teßseßêk xbaneb laj Egipto.
16Þeir snúa sér, en ekki í hæðirnar. Þeir eru eins og svikull bogi. Höfðingjar þeirra munu falla fyrir sverði vegna ósvífni tungu sinnar. Fyrir það munu menn hæða þá á Egyptalandi.
16Niquineßxtzßektâna ut nequeßxic riqßuin li jalanil dios. Chanchaneb li yocos aj tzimaj mâcßaß na-oc cuiß. Joßcan nak teßcamsîk riqßuin chßîchß li nequeßcßamoc be saß xyânkeb yal xban nak nequeßxnimobresi ribeb riqßuin li cßaßru nequeßxye. Ut xban aßan teßseßêk xbaneb laj Egipto.