¹Sjá, ég sendi sendiboða minn, og hann mun greiða veginn fyrir mér. Og bráðlega mun hann koma til musteris síns, sá Drottinn er þér leitið, og engill sáttmálans, sá er þér þráið. Sjá, hann kemur _ segir Drottinn allsherjar.

¹Li Dios quixye: —Lâin tintakla lin takl laj cßamol be chicuu. Aßan tâchßolobânk xyâlal chiruheb li tenamit re nak eb aßan yoßon cuânkeb chixcßulbal li Jun li tintakla. Chi sêb tâchâlk li Kâcuaß li yôquex chixsicßbal ut tâoc saß li templo. Li ani châlc re, aßan tâxakabânk re xcuanquil li contrato, li yôquex chiroybeninquil, chan li Dios.

²En hver má afbera þann dag, er hann kemur, og hver fær staðist, þegar hann birtist? Því að hann er sem eldur málmbræðslumannsins og sem lútarsalt þvottamannanna.

²¿Ani ta cuiß tixcuy rilbal lix cßulunic li Kâcuaß? Ut, ¿ani ta cuiß târûk tixxakab rib nak tâcßulûnk xban nak aßan joß jun li xam li na-isin xtzßajnil li oro, ut joß li xabôn li nasakobresin re li tßicr?

³Og hann mun sitja og bræða og hreinsa silfrið, og hann mun hreinsa levítana og gjöra þá skíra sem gull og silfur, til þess að Drottinn hafi aftur þá menn, er bera fram fórnir á þann hátt sem rétt er,

³Li Kâcuaß târisiheb lix mâusilaleb laj tij. Chanchan nak naxchunub rib laj yîbom plata ut oro. Naxqßue saß xam li plata ut li oro re risinquil lix tzßajnil. Joßcan ajcuiß tixbânu li Kâcuaß nak târisi lix mâusilaleb. Nak ac isinbilak chic lix mâusilal li ralal xcßajol laj Leví, târûk chic teßmayejak chiru li Kâcuaß saß tîquilal.

⁴og þá munu fórnir Júdamanna og Jerúsalembúa geðjast Drottni eins og forðum daga og eins og á löngu liðnum árum.

⁴Tâsahokß cuißchic saß xchßôl li Kâcuaß xcßulbal lix mayejeb laj Judá joß ajcuiß lix mayejeb laj Jerusalén joß nak quixcßul chak chi sa saß xchßôl lix mayejeb saß eb li chihab quilajeßnumeß najter kße cutan.

⁵En ég mun nálægja mig yður til að halda dóm og mun skyndilega fram ganga sem vitni í gegn töframönnum, hórdómsmönnum og meinsærismönnum og í gegn þeim, sem hafa af daglaunamönnum, ekkjum og munaðarleysingjum og halla rétti útlendinga, en óttast mig ekki _ segir Drottinn allsherjar.

⁵Li Kâcuaß li nimajcual Dios quixye: —Lâin tinchâlk chi rakoc âtin saß êbên. Lâin tinyehok re nak cuan xmâqueb li nequeßtûlac, joßqueb ajcuiß li nequeßmuxuc caxâr, joßqueb ajcuiß li nequeßxpatzß lin cßabaß yal riqßuin ticßtiß. Ut lâin ajcuiß tinyehok re nak cuan ajcuiß xmâqueb li incßaß nequeßxtoj chi tzßakal laj cßanjel, joßqueb ajcuiß li nequeßrahobtesin reheb li xmâlcaßan ut eb li nequeßrahobtesin reheb li mâcßaß xnaß xyucuaß, joßqueb ajcuiß li nequeßxbânu raylal reheb li jalaneb xtenamit, chi moco nequeßxxucua cuu lâin, chan li Kâcuaß li kßaxal nim xcuanquil.

⁶Ég, Drottinn, hefi ekki breytt mér, og þér, Jakobssynir, eruð samir við yður.

⁶—Lâin li Kâcuaß. Incßaß ninjala. Joßcan nak toj mâjiß ninsach êru, lâex li ralal xcßajol laj Jacob.

⁷Allt í frá dögum feðra yðar hafið þér vikið frá setningum mínum og ekki gætt þeirra. Snúið yður til mín, þá mun ég snúa mér til yðar _ segir Drottinn allsherjar. En þér spyrjið: ,,Að hverju leyti eigum vér að snúa oss?``

⁷Chalen nak toj cuânkeb chak lê naß êyucuaß, lâex quetzßektâna li chakßrab li quinqßue êre ut incßaß quebânu li cßaßru quinye. Sukßinkex cuiqßuin ut lâin texincßul cuißchic chokß cualal incßajol, chan li nimajcual Dios. Abanan lâex nequeye, “¿Cßaßru xopaltoß cuiß nak tosukßîk âcuiqßuin?” chanquex.

⁸Á maðurinn að pretta Guð, úr því að þér prettið mig? Þér spyrjið: ,,Í hverju höfum vér prettað þig?`` Í tíund og fórnargjöfum.

⁸Lâin li Kâcuaß Dios ninpatzß êre: ¿Ma târûk ta biß târelkßa li cßaßru cue junak li cuînk? Incßaß raj. Abanan lâex yôquex chi elkßac chicuu. Ut nequeye, “¿Cßaßru xkelkßa âcue?” chanquex. Lâex xex-elkßac chicuu xban nak incßaß nequeqßue li junjûnk saß xlajêtkil ut incßaß nequeqßue lê mayej.

⁹Mikil bölvun hvílir yfir yður, af því að þér prettið mig, öll þjóðin.

⁹Tzßektânanbilex chêjunilex lâex, joß ajcuiß chixjunil li tenamit, xban nak yôquex chirelkßanquil li cßaßru cue.

¹⁰Færið alla tíundina í forðabúrið til þess að fæðsla sé til í húsi mínu, og reynið mig einu sinni á þennan hátt _ segir Drottinn allsherjar _, hvort ég lýk ekki upp fyrir yður flóðgáttum himinsins og úthelli yfir yður yfirgnæfanlegri blessun.

¹⁰Joßcan ut nak cßamomak chak chêjunilex li junjûnk saß xlajêtkil saß xnaßaj li mayej re nak tâcuânk li cßaßru tâcßanjelak saß li cuochoch. Ut yalomakin anakcuan riqßuin aßin. ¿Ma incßaß tana tinte chak re li choxa ut tinqßue chak chi numtajenak lê rosobtesinquil? chan li nimajcual Dios.

¹¹Og ég mun hasta á átvarginn fyrir yður, til þess að hann spilli ekki fyrir yður gróðri jarðarinnar og víntréð á akrinum verði yður ekki ávaxtarlaust _ segir Drottinn allsherjar.

¹¹—Lâin incßaß tincanab chi sachecß lê racuîmk. Incßaß tincanabeb li xul chixsachbal ru lê racuîmk. Tâcuânk ban ru chi nabal lê uvas.

¹²Þá munu allar þjóðir telja yður sæla, því að þér munuð vera dýrindisland _ segir Drottinn allsherjar.

¹²Ut chixjunileb li xnînkal ru tenamit teßxye nak osobtesinbilex xban nak cßajoßak chic xchßinaßusal lê naßaj, chan li nimajcual Dios.

¹³Hörð eru ummæli yðar um mig _ segir Drottinn. Og þér spyrjið: ,,Hvað höfum vér þá sagt vor í milli um þig?``

¹³—Kßaxal ra nanak cuiß lê râtin xeye cue, chan li Kâcuaß. Ut toj nequeye, “¿Cßaßru xkaye? ¿Cßaßru xatkahob cuiß?” chanquex.

¹⁴Þér segið: ,,Það er til einskis að þjóna Guði, eða hvaða ávinning höfum vér af því haft, að vér varðveittum boðorð hans og gengum í sorgarbúningi fyrir augliti Drottins allsherjar?

¹⁴Lâex xeye, “Mâcßaß aj e nak yôco chi cßanjelac chiru li Kâcuaß. ¿Cßaßru takara nak yôko chixpâbanquil lix chakßrab? ¿Cßaßru takara nak yôko chi cßuluc raylal chixtâkenquil li Kâcuaß li nimajcual Dios?” chanquex.

¹⁵Fyrir því teljum vér nú hina hrokafullu sæla. Þeir þrifust eigi aðeins vel, þá er þeir höfðu guðleysi í frammi, heldur freistuðu þeir og Guðs, og sluppu óhegndir.``

¹⁵Ut nequeye ajcuiß, “Us xak reheb li incßaß useb xnaßleb. Eb li nequeßbânun mâusilal, us cuanqueb. Nequeßxbânu li mâusilal yal re xyalbal rix li Dios ut mâcßaß nequeßxcßul,” chanquex.—

¹⁶Þá mæltu þeir hver við annan, sem óttast Drottin, og Drottinn gaf gætur að því og heyrði það, og frammi fyrir augliti hans var rituð minnisbók fyrir þá, sem óttast Drottin og virða hans nafn.

¹⁶Abanan eb li nequeßxxucua ru li Kâcuaß queßxjultica chi ribileb rib li rusilal li Dios. Ut li Kâcuaß quirabi ut quixqßue retal li cßaßru queßxye. Ut chiru li Kâcuaß quitzßîbâc saß jun li hu lix cßabaßeb li nequeßxucuan ru ut nequeßqßuehoc xlokßal li Kâcuaß.

¹⁷Þeir skulu vera mín eign _ segir Drottinn allsherjar _ á þeim degi, sem ég hefst handa, og ég mun vægja þeim, eins og maður vægir syni sínum, sem þjónar honum.Þá munuð þér aftur sjá þann mismun, sem er á milli réttláts manns og óguðlegs, á milli þess, sem Guði þjónar, og hins, sem ekki þjónar honum.

¹⁷Li nimajcual Dios quixye: —Saß li cutan nak tinchßutub ruheb lin tenamit, kßaxal lokßakeb chicuu. Joß jun yucuaßbej naril xtokßobâl ru li ralal li nacßanjelac chiru, joßcan ajcuiß nak tincuil xtokßobâl ruheb lin tenamit lâin.Toj aran têqßue retal li ani quixbânu li us ut li ani incßaß quixbânu li us. Têqßue retal lix jalanil riqßuineb li ani queßcßanjelac chicuu ut li ani incßaß queßcßanjelac chicuu, chan li Kâcuaß.

¹⁸Þá munuð þér aftur sjá þann mismun, sem er á milli réttláts manns og óguðlegs, á milli þess, sem Guði þjónar, og hins, sem ekki þjónar honum.

¹⁸Toj aran têqßue retal li ani quixbânu li us ut li ani incßaß quixbânu li us. Têqßue retal lix jalanil riqßuineb li ani queßcßanjelac chicuu ut li ani incßaß queßcßanjelac chicuu, chan li Kâcuaß.