¹Davíðssálmur. Drottinn, heyr þú bæn mína, ljá eyra grátbeiðni minni í trúfesti þinni, bænheyr mig í réttlæti þínu.

¹En salme av David. Herre, hør min bønn, vend øret til mine inderlige bønner, svar mig i din trofasthet, i din rettferdighet,

²Gakk eigi í dóm við þjón þinn, því að enginn er réttlátur fyrir augliti þínu.

²og gå ikke i rette med din tjener! For ingen som lever, er rettferdig for ditt åsyn.

³Óvinurinn eltir sál mína, slær líf mitt til jarðar, lætur mig búa í myrkri eins og þá sem löngu eru dánir.

³For fienden har forfulgt min sjel, han har knust mitt liv til jorden, han har satt mig på mørke steder som de evig døde.

⁴Andi minn örmagnast í mér, hjarta mitt er agndofa hið innra í mér.

⁴Og min ånd er vansmektet i mig, mitt hjerte er forferdet inneni mig.

⁵Ég minnist fornra daga, íhuga allar gjörðir þínar, ígrunda verk handa þinna.

⁵Jeg kommer fordums dager i hu, jeg tenker på alt ditt verk, jeg grunder på dine henders gjerning.

⁶Ég breiði út hendurnar í móti þér, sál mín er sem örþrota land fyrir þér. [Sela]

⁶Jeg utbreder mine hender til dig, min sjel lenges efter dig som et vansmektende land. Sela.

⁷Flýt þér að bænheyra mig, Drottinn, andi minn örmagnast, byrg eigi auglit þitt fyrir mér, svo að ég verði ekki líkur þeim, er gengnir eru til grafar.

⁷Skynd dig å svare mig, Herre! Min ånd fortæres; skjul ikke ditt åsyn for mig, så jeg blir lik dem som farer ned i graven!

⁸Lát þú mig heyra miskunn þína að morgni dags, því að þér treysti ég. Gjör mér kunnan þann veg, er ég á að ganga, því að til þín hef ég sál mína.

⁸La mig årle høre din miskunnhet, for til dig setter jeg min lit! Kunngjør mig den vei jeg skal vandre, for til dig opløfter jeg min sjel!

⁹Frelsa mig frá óvinum mínum, Drottinn, ég flý á náðir þínar.

⁹Fri mig fra mine fiender, Herre! Hos dig søker jeg ly.

¹⁰Kenn mér að gjöra vilja þinn, því að þú ert minn Guð. Þinn góði andi leiði mig um slétta braut.

¹⁰Lær mig å gjøre din vilje, for du er min Gud! Din gode Ånd lede mig på jevnt land!

¹¹Veit mér að lifa, Drottinn, sakir nafns þíns, leið mig úr nauðum sakir réttlætis þíns.Lát þú óvini mína hverfa sakir trúfesti þinnar, ryð þeim öllum úr vegi, er að mér þrengja, því að ég er þjónn þinn.

¹¹For ditt navns skyld, Herre, vil du holde mig i live; i din rettferdighet vil du føre min sjel ut av trengsel,

¹²Lát þú óvini mína hverfa sakir trúfesti þinnar, ryð þeim öllum úr vegi, er að mér þrengja, því að ég er þjónn þinn.

¹²og i din miskunnhet vil du utrydde mine fiender og ødelegge alle dem som trenger min sjel; for jeg er din tjener.