¹Svikavog er Drottni andstyggð, en full vog yndi hans.

¹Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

²Komi hroki, kemur smán, en hjá lítillátum er viska.

²Za pychą przychodzi haóba; ale przy pokornych jest mądrość.

³Ráðvendni hreinskilinna leiðir þá, en undirferli svikulla tortímir þeim.

³Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

⁴Auðæfi stoða ekki á degi reiðinnar, en réttlæti frelsar frá dauða.

⁴Niepomogą bogactwa w dzieó gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

⁵Réttlæti hins ráðvanda gjörir veg hans sléttan, en hinn óguðlegi fellur um guðleysi sitt.

⁵Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

⁶Réttlæti hinna hreinskilnu frelsar þá, en hinir svikulu ánetjast í eigin græðgi.

⁶Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

⁷Þegar óguðlegur maður deyr, verður von hans að engu, og eftirvænting glæpamannanna er að engu orðin.

⁷Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

⁸Hinn réttláti frelsast úr nauðum, og hinn óguðlegi kemur í hans stað.

⁸Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

⁹Með munninum steypir hinn guðlausi náunga sínum í glötun, en hinir réttlátu frelsast fyrir þekkingu.

⁹Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

¹⁰Borgin fagnar yfir gæfu réttlátra, og þegar óguðlegir farast, gjalla gleðiópin.

¹⁰Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

¹¹Borgin hefst fyrir blessun hreinskilinna, en fyrir munn óguðlegra steypist hún.

¹¹Dla błogosławieóstwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

¹²Óvitur maður sýnir náunga sínum fyrirlitningu, en hygginn maður þegir.

¹²Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

¹³Sá er gengur um sem rógberi, lýstur upp leyndarmálum, en sá sem er staðfastur í lund, leynir sökinni.

¹³Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

¹⁴Þar sem engin stjórn er, þar fellur þjóðin, en þar sem margir ráðgjafar eru, fer allt vel.

¹⁴Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

¹⁵Hrapallega fer fyrir þeim, er gengur í ábyrgð fyrir annan mann, en sá sem hatar handsöl, er óhultur.

¹⁵Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

¹⁶Yndisleg kona hlýtur sæmd, og hinir sterku hljóta auðæfi.

¹⁶Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

¹⁷Kærleiksríkur maður gjörir sálu sinni gott, en hinn grimmi kvelur sitt eigið hold.

¹⁷Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

¹⁸Hinn óguðlegi aflar sér svikuls ávinnings, en sá er réttlæti sáir, sannra launa.

¹⁸Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

¹⁹Iðki einhver réttlæti, þá leiðir það til lífs, en ef hann eltir hið illa, leiðir það hann til dauða.

¹⁹Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

²⁰Andstyggð fyrir Drottni eru þeir, sem hafa rangsnúið hjarta, en yndi hans þeir, er breyta ráðvandlega.

²⁰Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

²¹Hér er höndin upp á það: Hinn vondi sleppur ekki óhegndur! en niðjar réttlátra komast undan.

²¹Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

²²Eins og gullhringur í svínstrýni, svo er fríð kona, sem enga siðprýði kann.

²²Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

²³Óskir hinna réttlátu leiða aðeins til góðs, en vonir óguðlegra leiða yfir sig reiðidóm.

²³Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

²⁴Sumir miðla öðrum mildilega, og eignast æ meira, aðrir halda í meira en rétt er, og verða þó fátækari.

²⁴Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

²⁵Velgjörðasöm sál mettast ríkulega, og sá sem gefur öðrum að drekka, mun og sjálfur drykk hljóta.

²⁵Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

²⁶Fólkið formælir þeim, sem heldur í kornið, en blessun kemur yfir höfuð þess, er selur það.

²⁶Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieóstwo nad głową tego, który je sprzedaje.

²⁷Sá sem leitar góðs, stundar það, sem velþóknanlegt er, en sá sem sækist eftir illu, verður fyrir því.

²⁷Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie naó.

²⁸Sá sem treystir á auð sinn, hann fellur, en hinir réttlátu munu grænka eins og laufið.

²⁸Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

²⁹Sá sem kemur ólagi á heimilishag sinn, erfir vind, og afglapinn verður þjónn hins vitra.

²⁹Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

³⁰Ávöxtur hins réttláta er lífstré, og hinn vitri hyllir að sér hjörtun.Sjá, hinn réttláti fær endurgjald hér á jörðu, hvað þá hinn óguðlegi og syndarinn?

³⁰Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

³¹Sjá, hinn réttláti fær endurgjald hér á jörðu, hvað þá hinn óguðlegi og syndarinn?

³¹Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.