¹Sá sem elskar aga, elskar þekking, en sá sem hatar umvöndun, er heimskur.

¹Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

²Hinn góði hlýtur velþóknun af Drottni, en hrekkvísan mann fyrirdæmir hann.

²Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

³Enginn maður nær fótfestu með óguðleika, en rót hinna réttlátu mun eigi bifast.

³Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeó sprawiedliwych nie będzie poruszony.

⁴Væn kona er kóróna manns síns, en vond kona er sem rotnun í beinum hans.

⁴Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do haóby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

⁵Hugsanir réttlátra stefna að rétti, en ráðagjörðir óguðlegra að svikum.

⁵Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

⁶Orð óguðlegra brugga banaráð, en munnur hreinskilinna frelsar þá.

⁶Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

⁷Óguðlegir kollsteypast og eru eigi framar til, en hús réttlátra stendur.

⁷Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

⁸Manninum verður hrósað eftir vitsmunum hans, en sá sem er rangsnúinn í hjarta, verður fyrirlitinn.

⁸Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

⁹Betra er að láta lítið yfir sér og hafa þjón en að berast mikið á og hafa ekki ofan í sig.

⁹Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

¹⁰Hinn réttláti er nærgætinn um þörf skepna sinna, en hjarta óguðlegra er hart.

¹⁰Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

¹¹Sá sem yrkir land sitt, mettast af brauði, en sá sem sækist eftir hégómlegum hlutum, er óvitur.

¹¹Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

¹²Hinn óguðlegi ágirnist feng hinna vondu, en rót réttlátra er varanleg.

¹²Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeó sprawiedliwych daje ją.

¹³Yfirsjón varanna er ill snara, en hinn réttláti bjargast úr nauðum.

¹³W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

¹⁴Af ávexti munnsins mettast maðurinn gæðum, og það sem hendur hans hafa öðrum gjört, kemur aftur yfir hann.

¹⁴Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

¹⁵Afglapanum finnst sinn vegur réttur, en vitur maður hlýðir á ráð.

¹⁵Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

¹⁶Gremja afglapans kemur þegar í ljós, en kænn maður dylur smán sína.

¹⁶Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa haóbę swoję.

¹⁷Sá sem segir sannleikann hispurslaust, mælir fram það sem rétt er, en falsvotturinn svik.

¹⁷Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

¹⁸Þvaður sumra manna er sem spjótsstungur, en tunga hinna vitru græðir.

¹⁸Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

¹⁹Sannmálar varir munu ávallt standast, en lygin tunga aðeins stutta stund.

¹⁹Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

²⁰Yfir svikum búa þeir, er illt brugga, en gleði valda þeir, er ráða til friðar.

²⁰Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

²¹Réttlátum manni ber aldrei böl að hendi, en óhamingja hleðst á óguðlega.

²¹Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

²²Lygavarir eru Drottni andstyggð, en þeir sem sannleik iðka, eru yndi hans.

²²Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

²³Kænn maður fer dult með þekking sína, en hjarta heimskingjanna fer hátt með flónsku sína.

²³Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

²⁴Hönd hinna iðnu mun drottna, en hangandi höndin verður vinnuskyld.

²⁴Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie daó dawała.

²⁵Hugsýki beygir manninn, en vingjarnlegt orð gleður hann.

²⁵Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

²⁶Hinum réttláta vegnar betur en öðrum, en vegur óguðlegra leiðir þá í villu.

²⁶Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

²⁷Letinginn nær ekki villibráðinni, en iðnin er manninum dýrmætur auður.Á vegi réttlætisins er líf, en glæpaleiðin liggur út í dauðann.

²⁷Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

²⁸Á vegi réttlætisins er líf, en glæpaleiðin liggur út í dauðann.

²⁸Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.