¹Sérlyndur maður fer að sínum munum, hann illskast við öllu, sem hyggilegt er.

¹Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.

²Heimskinginn hefir engar mætur á hyggindum, heldur á því að gjöra kunnar hugsanir sínar.

²Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.

³Þar sem hinn óguðlegi kemur, þar kemur og fyrirlitning, og með smáninni kemur skömm.

³Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.

⁴Djúp vötn eru orð af manns munni, lind viskunnar er sem rennandi lækur.

⁴Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.

⁵Það er ekki rétt að draga taum hins óguðlega, að halla rétti hins saklausa í dómi.

⁵Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.

⁶Varir heimskingjans valda deilum, og munnur hans kallar á högg.

⁶Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.

⁷Munnur heimskingjans verður honum að tjóni, og varir hans eru snara fyrir líf hans.

⁷Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.

⁸Orð rógberans eru eins og sælgæti, og þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

⁸Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

⁹Sá sem tómlátur er í verki sínu, er skilgetinn bróðir eyðsluseggsins.

⁹Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

¹⁰Nafn Drottins er sterkur turn, þangað hleypur hinn réttláti og er þar óhultur.

¹⁰Imię Paóskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

¹¹Auður ríks manns er honum öflugt vígi og ókleifur múrveggur í sjálfs hans ímyndun.

¹¹Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.

¹²Ofmetnaður hjartans er undanfari falls, en auðmýkt er undanfari virðingar.

¹²Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

¹³Svari einhver áður en hann heyrir, þá er honum það flónska og skömm.

¹³Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.

¹⁴Hugrekki mannsins heldur honum uppi í sjúkdómi hans, en dapurt geð, hver fær borið það?

¹⁴Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?

¹⁵Hjarta hins hyggna aflar sér þekkingar, og eyra hinna vitru leitar þekkingar.

¹⁵Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.

¹⁶Gjöf sem maður gefur, rýmir til fyrir honum og leiðir hann fram fyrir stórmenni.

¹⁶Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.

¹⁷Hinn fyrri sýnist hafa á réttu að standa í þrætumáli sínu, en síðan kemur mótpartur hans og rannsakar röksemdir hans.

¹⁷Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.

¹⁸Hlutkestið gjörir enda á deilum og sker úr milli sterkra.

¹⁸Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.

¹⁹Erfiðara er að ávinna svikinn bróður en að vinna rammbyggða borg, og deilur slíkra manna eru sem slagbrandar fyrir hallardyrum.

¹⁹Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.

²⁰Kviður mannsins mettast af ávexti munns hans, af gróðri varanna mettast hann.

²⁰Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.

²¹Dauði og líf eru á tungunnar valdi, og sá sem hefir taum á henni, mun eta ávöxt hennar.

²¹Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.

²²Sá sem eignast konu, eignast gersemi, og hlýtur náðargjöf af Drottni.

²²Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.

²³Hinn fátæki mælir bljúgum bænarorðum, en hinn ríki svarar með hörku.Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.

²³Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.

²⁴Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.

²⁴Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.