¹Betri er fátækur maður, sem framgengur í ráðvendni sinni, heldur en lævís lygari og heimskur að auki.

¹Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

²Kapp er best með forsjá, og sá sem hraðar sér, misstígur sig.

²Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

³Flónska mannsins steypir fyrirtækjum hans, en hjarta hans illskast við Drottin.

³Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

⁴Auður fjölgar vinum, en fátækur maður verður vinum horfinn.

⁴Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

⁵Falsvottur sleppur ekki óhegndur, og sá sem fer með lygar, kemst ekki undan.

⁵Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

⁶Margir reyna að koma sér í mjúkinn hjá tignarmanninum, og allir eru vinir þess, sem gjafir gefur.

⁶Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

⁷Allir bræður hins snauða hata hann, hversu miklu fremur firrast þá vinir hans hann.

⁷Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

⁸Sá sem aflar sér hygginda, elskar líf sitt, sá sem varðveitir skynsemi, mun gæfu hljóta.

⁸Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

⁹Falsvottur sleppur ekki óhegndur, og sá sem fer með lygar, tortímist.

⁹Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

¹⁰Sællífi hæfir eigi heimskum manni, hvað þá þræli að drottna yfir höfðingjum.

¹⁰Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

¹¹Hyggni mannsins gjörir hann seinan til reiði, og það er honum til frægðar að ganga fram hjá mótgjörðum.

¹¹Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

¹²Konungsreiði er eins og ljónsöskur, en hylli hans sem dögg á grasi.

¹²Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

¹³Heimskur sonur er föður sínum sönn óhamingja, og konuþras er sífelldur þakleki.

¹³Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

¹⁴Hús og auður er arfur frá feðrunum, en skynsöm kona er gjöf frá Drottni.

¹⁴Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

¹⁵Letin svæfir þungum svefni, og iðjulaus maður mun hungur þola.

¹⁵Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

¹⁶Sá sem varðveitir boðorðið, varðveitir líf sitt, en sá deyr, sem ekki hefir gát á vegum sínum.

¹⁶Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

¹⁷Sá lánar Drottni, er líknar fátækum, og hann mun launa honum góðverk hans.

¹⁷Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

¹⁸Aga þú son þinn, því að enn er von, en farðu eigi svo langt, að þú deyðir hann.

¹⁸Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

¹⁹Sá sem illa reiðist, verður að greiða sekt, því að ætlir þú að bjarga, gjörir þú illt verra.

¹⁹Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

²⁰Hlýð þú ráðum og tak umvöndun, til þess að þú verðir vitur eftirleiðis.

²⁰Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

²¹Mörg eru áformin í mannshjartanu, en ráðsályktun Drottins stendur.

²¹Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Paóska, ta się ostoi.

²²Unun mannsins er kærleiksverk hans, og betri er fátækur maður en lygari.

²²Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

²³Ótti Drottins leiðir til lífs, þá hvílist maðurinn mettur, verður ekki fyrir neinni ógæfu.

²³Bojażó Paóska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

²⁴Latur maður dýfir hendinni ofan í skálina, en ekki nennir hann að bera hana aftur upp að munninum.

²⁴Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

²⁵Sláir þú spottarann, verður hinn einfaldi hygginn, og sé vandað um við skynsaman mann, lærir hann hyggindi.

²⁵Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

²⁶Sá sem misþyrmir föður sínum og rekur burt móður sína, slíkur sonur fremur smán og svívirðing.

²⁶Syn wstyd i haóbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

²⁷Hættu, son minn, að hlýða á umvöndun, ef það er til þess eins, að þú brjótir á móti skynsamlegum orðum.

²⁷Synu mój! przestaó słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

²⁸Samviskulaus vottur gjörir gys að réttinum, og munnur óguðlegra gleypir rangindi.Refsidómar eru búnir spotturunum og högg baki heimskingjanna.

²⁸Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

²⁹Refsidómar eru búnir spotturunum og högg baki heimskingjanna.

²⁹Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.