¹Spekin hefir reist sér hús, höggvið til sjö stólpa sína.

¹Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

²Hún hefir slátrað sláturfé sínu, byrlað vín sitt, já, hún hefir þegar búið borð sitt.

²Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

³Hún hefir sent út þernur sínar, hún kallar á háum stöðum í borginni:

³A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

⁴,,Hver, sem óreyndur er, komi hingað!`` Við þann, sem óvitur er, segir hún:

⁴Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

⁵,,Komið, etið mat minn og drekkið vínið, sem ég hefi byrlað.

⁵Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

⁶Látið af heimskunni, þá munuð þér lifa, og fetið veg hyggindanna.``

⁶Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

⁷Sá sem áminnir spottara, bakar sér smán, og þeim sem ávítar óguðlegan, verður það til vansa.

⁷Kto strofuje naśmiewcę, odnosi haóbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

⁸Ávíta eigi spottarann, svo að hann hati þig eigi, ávíta hinn vitra, og hann mun elska þig.

⁸Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁹Gef hinum vitra, þá verður hann að vitrari, fræð hinn réttláta, og hann mun auka lærdóm sinn.

⁹Uczyó to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

¹⁰Ótti Drottins er upphaf viskunnar og að þekkja Hinn heilaga eru hyggindi.

¹⁰Początek mądrości jest bojaźó Paóska, a umiejętność świętych jest rozum.

¹¹Því að fyrir mitt fulltingi munu dagar þínir verða margir og ár lífs þíns aukast.

¹¹Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

¹²Sért þú vitur, þá ert þú vitur þér til góðs, en sért þú spottari, þá mun það bitna á þér einum.

¹²Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

¹³Frú Heimska er óhemja, einföld og veit ekkert.

¹³Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

¹⁴Hún situr úti fyrir húsdyrum sínum, á stól uppi á háu stöðunum í borginni

¹⁴A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

¹⁵til þess að kalla á þá, sem um veginn fara, þá er ganga beint áfram leið sína:

¹⁵Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

¹⁶,,Hver sem óreyndur er, komi hingað!`` og við þann sem óvitur er, segir hún:

¹⁶Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

¹⁷,,Stolið vatn er sætt, og lostætt er launetið brauð.``Og hann veit ekki, að þar eru hinir framliðnu, að þeir sem hún hefir boðið heim, eru í djúpum Heljar.

¹⁷Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

¹⁸Og hann veit ekki, að þar eru hinir framliðnu, að þeir sem hún hefir boðið heim, eru í djúpum Heljar.

¹⁸Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.