¹Heyr, spekin kallar og hyggnin lætur raust sína gjalla.

¹Izali mądrość nie woła, i roztropność nie wydaje głosu swego?

²Uppi á hæðunum við veginn, þar sem göturnar kvíslast _ stendur hún.

²Na wierzchu wysokich miejsc, przy drodze i na rozstaniu dróg stoi.

³Við hliðin, þar sem gengið er út úr borginni, þar sem gengið er inn um dyrnar, kallar hún hátt:

³U bram, kędy się chodzi do miasta, i w wejściu u drzwi woła, mówiąc:

⁴Til yðar, menn, tala ég, og raust mín hljómar til mannanna barna.

⁴Na was wołam, o mężowie! a głos mój obracam do synów ludzkich.

⁵Þér óreyndu, lærið hyggindi, og þér heimskingjar, lærið skynsemi.

⁵Zrozumijcie prostacy ostrożność, a głupi zrozumijcie sercem.

⁶Hlýðið á, því að ég tala það sem göfuglegt er, og varir mínar tjá það sem rétt er.

⁶Słuchajcie; bo o wielkich rzeczach będę mówił, a otworzenie warg moich opowie szczerość.

⁷Því að sannleika mælir gómur minn og guðleysi er viðbjóður vörum mínum.

⁷Zaisteć prawdę mówią usta moje, a niezbożność obrzydliwością jest wargom moim.

⁸Einlæg eru öll orð munns míns, í þeim er ekkert fals né fláræði.

⁸Sprawiedliwe są wszystkie słowa ust moich; nie masz w nich nic nieprawego ani przewrotnego.

⁹Öll eru þau einföld þeim sem skilning hefir, og blátt áfram fyrir þann sem hlotið hefir þekkingu.

⁹Wszystkie są prawe rozumnemu, a uprzejme tym, którzy znajdują umiejętność.

¹⁰Takið á móti ögun minni fremur en á móti silfri og fræðslu fremur en úrvals gulli.

¹⁰Przyjmijcież ćwiczenie moje, a nie srebro, a umiejętność raczej, niż złoto wyborne.

¹¹Því að viska er betri en perlur, og engir dýrgripir jafnast á við hana.

¹¹Albowiem lepsza jest mądrość niż perły, także wszystkie pożądane rzeczy nie porównają z nią.

¹²Ég, spekin, er handgengin hyggindunum og ræð yfir ráðdeildarsamri þekking.

¹²Ja mądrość mieszkam z roztropnością, i umiejętność ostrożności wynajduję.

¹³Að óttast Drottin er að hata hið illa, drambsemi og ofdramb og illa breytni og fláráðan munn _ það hata ég.

¹³Bojaźó Paóska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.

¹⁴Mín er ráðspekin og framkvæmdarsemin, ég er hyggnin, minn er krafturinn.

¹⁴Przy mnie jest rada, i prawdziwa mądrość; jam jest roztropność, a moc jest moja.

¹⁵Fyrir mína hjálp ríkja konungarnir og úrskurða höfðingjarnir réttvíslega.

¹⁵Przez mię królowie królują, i książęta stanowią sprawiedliwość.

¹⁶Fyrir mína hjálp stjórna stjórnendurnir og tignarmennin _ allir valdsmenn á jörðu.

¹⁶Przez mię książęta panują, i wielmożnymi są wszyscy sędziowie ziemi.

¹⁷Ég elska þá sem mig elska, og þeir sem leita mín, finna mig.

¹⁷Ja miłuję tych, którzy mię miłują; a którzy mię szukają rano, znajdują mię.

¹⁸Auður og heiður eru hjá mér, ævagamlir fjármunir og réttlæti.

¹⁸Bogactwo i sława przy mnie jest; majętność trwała i sprawiedliwość.

¹⁹Ávöxtur minn er betri en gull og gimsteinar og eftirtekjan eftir mig betri en úrvals silfur.

¹⁹Lepszy jest owoc mój, niż złoto, i niż najkosztowniejsze złoto, a dochody moje lepsze, niż srebro wyborne.

²⁰Ég geng á götu réttlætisins, á stigum réttarins miðjum,

²⁰Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

²¹til þess að gefa þeim sanna auðlegð, er elska mig, og fylla forðabúr þeirra.

²¹Abym tym, którzy mię miłują, dała w dziedzictwo majętność wieczną, i skarby ich napełniła.

²²Drottinn skóp mig í upphafi vega sinna, á undan öðrum verkum sínum, fyrir alda öðli.

²²Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.

²³Frá eilífð var ég sett til valda, frá upphafi, áður en jörðin var til.

²³Przed wieki jestem zrządzona, przed początkiem; pierwej niż była ziemia;

²⁴Ég fæddist áður en hafdjúpin urðu til, þá er engar vatnsmiklar lindir voru til.

²⁴Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.

²⁵Áður en fjöllunum var hleypt niður, á undan hæðunum fæddist ég,

²⁵Pierwej niż góry założone były, niż były pagórki, spłodzonam jest.

²⁶áður en hann skapaði völl og vengi og fyrstu moldarkekki jarðríkis.

²⁶Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.

²⁷Þegar hann gjörði himininn, þá var ég þar, þegar hann setti hvelfinguna yfir hafdjúpið,

²⁷Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;

²⁸þegar hann festi skýin uppi, þegar uppsprettur hafdjúpsins komust í skorður,

²⁸Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;

²⁹þegar hann setti hafinu takmörk, til þess að vötnin færu eigi lengra en hann bauð, þegar hann festi undirstöður jarðar.

²⁹Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:

³⁰Þá stóð ég honum við hlið sem verkstýra, og ég var yndi hans dag hvern, leikandi mér fyrir augliti hans alla tíma,

³⁰Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzieó, grając przed nim na każdy czas.

³¹leikandi mér á jarðarkringlu hans, og hafði yndi mitt af mannanna börnum.

³¹Gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.

³²Og nú, þér yngismenn, hlýðið mér, því að sælir eru þeir, sem varðveita vegu mína.

³²Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.

³³Hlýðið á aga, svo að þér verðið vitrir, og látið hann eigi sem vind um eyrun þjóta.

³³Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.

³⁴Sæll er sá maður, sem hlýðir mér, sem vakir daglega við dyr mínar og geymir dyrastafa minna.

³⁴Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzieó, a strzegąc podwoi drzwi moich.

³⁵Því að sá sem mig finnur, finnur lífið og hlýtur blessun af Drottni.En sá sem missir mín, skaðar sjálfan sig. Allir þeir, sem hata mig, elska dauðann.

³⁵Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.

³⁶En sá sem missir mín, skaðar sjálfan sig. Allir þeir, sem hata mig, elska dauðann.

³⁶Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.