¹Við Babýlons fljót, þar sátum vér og grétum, er vér minntumst Síonar.

¹Nad rzekami Babiloóskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.

²Á pílviðina þar hengdum vér upp gígjur vorar.

²Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.

³Því að herleiðendur vorir heimtuðu söngljóð af oss og kúgarar vorir kæti: ,,Syngið oss Síonarkvæði!``

³A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśó z pieśni Syoóskich,

⁴Hvernig ættum vér að syngja Drottins ljóð í öðru landi?

⁴Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśó Paóską w ziemi cudzoziemców?

⁵Ef ég gleymi þér, Jerúsalem, þá visni mín hægri hönd.

⁵Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.

⁶Tunga mín loði mér við góm, ef ég man eigi til þín, ef Jerúsalem er eigi allra besta yndið mitt.

⁶Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.

⁷Mun þú Edóms niðjum, Drottinn, óheilladag Jerúsalem, þegar þeir æptu: ,,Rífið, rífið allt niður til grunna!``

⁷Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzieó Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.

⁸Babýlonsdóttir, þú sem tortímir! Heill þeim, er geldur þér fyrir það sem þú hefir gjört oss!Heill þeim er þrífur ungbörn þín og slær þeim niður við stein.

⁸O córko Babiloóska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.

⁹Heill þeim er þrífur ungbörn þín og slær þeim niður við stein.

⁹Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.