¹Eftir Davíð. Lofaður sé Drottinn, bjarg mitt, sem æfir hendur mínar til bardaga, fingur mína til orustu.

¹Pieśó Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

²Miskunn mín og vígi, háborg mín og hjálpari, skjöldur minn og athvarf, hann leggur þjóðir undir mig.

²Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

³Drottinn, hvað er maðurinn þess, að þú þekkir hann, mannsins barn, að þú gefir því gaum.

³Panie! cóż jest człowiek, że naó masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

⁴Maðurinn er sem vindblær, dagar hans sem hverfandi skuggi.

⁴Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cieó pomijający.

⁵Drottinn, sveig þú himin þinn og stíg niður, snertu fjöllin, svo að úr þeim rjúki.

⁵Panie! nakłoó niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

⁶Lát eldinguna leiftra og tvístra óvinum, skjót örvum þínum og skelf þá.

⁶Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

⁷Rétt út hönd þína frá hæðum, hríf mig burt og bjarga mér úr hinum miklu vötnum, af hendi útlendinganna.

⁷Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

⁸Munnur þeirra mælir tál, og hægri hönd þeirra er lyginnar hönd.

⁸Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

⁹Guð, ég vil syngja þér nýjan söng, ég vil leika fyrir þér á tístrengjaða hörpu.

⁹Boże! pieśó nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

¹⁰Þú veitir konungunum sigur, hrífur Davíð þjón þinn undan hinu illa sverði.

¹⁰Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

¹¹Hríf mig burt og bjarga mér af hendi útlendinganna. Munnur þeirra mælir tál, og hægri hönd þeirra er lyginnar hönd.

¹¹Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

¹²Synir vorir eru sem þroskaðir teinungar í æsku sinni, dætur vorar sem hornsúlur, úthöggnar í hallarstíl.

¹²Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

¹³Hlöður vorar eru fullar og veita afurðir af hverri tegund, fénaður vor getur af sér þúsundir, verður tíþúsundfaldur á haglendum vorum,

¹³Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

¹⁴uxar vorir klyfjaðir, ekkert skarð og engir hernumdir og ekkert óp á torgum vorum.Sæl er sú þjóð, sem svo er ástatt fyrir, sæl er sú þjóð, sem á Drottin að Guði.

¹⁴Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

¹⁵Sæl er sú þjóð, sem svo er ástatt fyrir, sæl er sú þjóð, sem á Drottin að Guði.

¹⁵Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.