¹Halelúja. Það er gott að leika fyrir Guði vorum, því að hann er yndislegur, honum hæfir lofsöngur.

¹Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

²Drottinn endurreisir Jerúsalem, safnar saman hinum tvístruðu af Ísrael.

²Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

³Hann læknar þá, er hafa sundurkramið hjarta, og bindur um benjar þeirra.

³Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

⁴Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni.

⁴Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

⁵Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg.

⁵Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

⁶Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu.

⁶Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

⁷Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum.

⁷Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

⁸Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum.

⁸Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

⁹Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla.

⁹Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

¹⁰Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins.

¹⁰Nie kocha się w mocy koóskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

¹¹Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans.

¹¹Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

¹²Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon,

¹²Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

¹³því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru.

¹³Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

¹⁴Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti.

¹⁴On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

¹⁵Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða.

¹⁵On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

¹⁶Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku.

¹⁶On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

¹⁷Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans?

¹⁷Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

¹⁸Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna.

¹⁸Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

¹⁹Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði.Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.

¹⁹Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

²⁰Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.

²⁰Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.