1Til söngstjórans. Sálmur Davíðs,
1(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.) -
2þá er Natan spámaður kom til hans, eftir að hann hafði gengið inn til Batsebu.
2Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby.
3Guð, vertu mér náðugur sakir elsku þinnar, afmá brot mín sakir þinnar miklu miskunnsemi.
3Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
4Þvo mig hreinan af misgjörð minni, hreinsa mig af synd minni,
4Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
5því að ég þekki sjálfur afbrot mín, og synd mín stendur mér stöðugt fyrir hugskotssjónum.
5Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
6Gegn þér einum hefi ég syndgað og gjört það sem illt er í augum þínum. Því ert þú réttlátur, er þú talar, hreinn, er þú dæmir.
6Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.
7Sjá, sekur var ég, er ég varð til, syndugur, er móðir mín fæddi mig.
7Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.
8Sjá, þú hefir þóknun á hreinskilni hið innra, og í fylgsnum hjartans kennir þú mér visku!
8Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
9Hreinsa mig með ísóp, svo að ég verði hreinn, þvo mig, svo að ég verði hvítari en mjöll.
9Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
10Lát mig heyra fögnuð og gleði, lát kætast beinin sem þú hefir sundurmarið.
10Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
11Byrg auglit þitt fyrir syndum mínum og afmá allar misgjörðir mínar.
11Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
12Skapa í mér hreint hjarta, ó Guð, og veit mér nýjan, stöðugan anda.
12Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
13Varpa mér ekki burt frá augliti þínu og tak ekki þinn heilaga anda frá mér.
13Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
14Veit mér aftur fögnuð þíns hjálpræðis og styð mig með fúsleiks anda,
14Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.
15að ég megi kenna afbrotamönnum vegu þína og syndarar megi hverfa aftur til þín.
15Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
16Frelsa mig frá dauðans háska, Guð hjálpræðis míns, lát tungu mína fagna yfir réttlæti þínu.
16Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
17Drottinn, opna varir mínar, svo að munnur minn kunngjöri lof þitt!
17Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
18Þú hefir ekki þóknun á sláturfórnum _ annars mundi ég láta þær í té _ og að brennifórnum er þér ekkert yndi.Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi, sundurmarið og sundurkramið hjarta munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta. [ (Psalms 51:20) Gjör vel við Síon sakir náðar þinnar, reis múra Jerúsalem! ] [ (Psalms 51:21) Þá munt þú hafa þóknun á réttum fórnum, á brennifórn og alfórn, þá munu menn bera fram uxa á altari þitt. ]
18Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.
19Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi, sundurmarið og sundurkramið hjarta munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta. [ (Psalms 51:20) Gjör vel við Síon sakir náðar þinnar, reis múra Jerúsalem! ] [ (Psalms 51:21) Þá munt þú hafa þóknun á réttum fórnum, á brennifórn og alfórn, þá munu menn bera fram uxa á altari þitt. ]
19Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!
20Dobrze uczyó według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.
21Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.