1Til söngstjórans. Lag: Spill eigi. Miktam eftir Davíð, þá er Sál sendi menn og þeir héldu vörð um húsið til þess að drepa hann.
1(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśó Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go.)
2Frelsa mig frá óvinum mínum, Guð minn, bjarga mér frá fjendum mínum.
2Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyó mię bezpiecznym.
3Frelsa mig frá illgjörðamönnunum og hjálpa mér gegn morðingjunum,
3Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię.
4því sjá, þeir sitja um líf mitt, hinir sterku áreita mig, þótt ég hafi ekki brotið eða syndgað, Drottinn.
4Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie!
5Þótt ég hafi eigi misgjört, hlaupa þeir að og búast til áhlaups. Vakna þú mér til liðveislu og lít á!
5Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstaóże, zabież mi, a obacz.
6En þú, Drottinn, Guð hersveitanna, Ísraels Guð, vakna þú til þess að vitja allra þjóðanna, þyrm eigi neinum fráhverfum syndara. [Sela]
6Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela.
7Á hverju kvöldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.
7Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
8Sjá, það freyðir úr munni þeirra, sverð eru á vörum þeirra, því að _ ,,Hver heyrir?``
8Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
9En þú, Drottinn, hlærð að þeim, þú gjörir gys að öllum þjóðunum.
9Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów.
10Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín.
10Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją.
11Guð kemur í móti mér með náð sinni, Guð lætur mig sjá óvini mína auðmýkta.
11Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
12Drep þá eigi, svo að lýður minn gleymi eigi, lát þá reika fyrir veldi þínu og steyp þeim af stóli, þú Drottinn, skjöldur vor,
12Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!
13sakir syndar munns þeirra, orðsins af vörum þeirra, og lát þá verða veidda í hroka þeirra, og sakir formælinga þeirra og lygi, er þeir tala.
13Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeóstwa i kłamstwa) niech wyznawają.
14Afmá þá í reiði, afmá þá, uns þeir eru eigi framar til, og lát þá kenna á því, að Guð ríkir yfir Jakobsætt, allt til endimarka jarðar. [Sela]
14Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela.
15Á hverju kveldi koma þeir aftur, ýlfra eins og hundar og sveima um borgina.
15I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.
16Þeir reika um eftir æti og urra, ef þeir verða eigi saddir.En ég vil kveða um mátt þinn og fagna yfir náð þinni á hverjum morgni, því að þú hefir gjörst háborg mín og athvarf á degi neyðar minnar. [ (Psalms 59:18) Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín, minn miskunnsami Guð. ]
16Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.
17En ég vil kveða um mátt þinn og fagna yfir náð þinni á hverjum morgni, því að þú hefir gjörst háborg mín og athvarf á degi neyðar minnar. [ (Psalms 59:18) Vígi mitt, um þig vil ég kveða, því að Guð er háborg mín, minn miskunnsami Guð. ]
17Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzieó ucisku mego.
18O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.