¹Til söngstjórans. Davíðssálmur. Ljóð.

¹(Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśó Dawidowa.)

²Þér ber lofsöngur, Guð, á Síon, og við þig séu heitin efnd.

²Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

³Þú sem heyrir bænir, til þín kemur allt hold.

³Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

⁴Margvíslegar misgjörðir urðu mér yfirsterkari, en þú fyrirgafst afbrot vor.

⁴Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

⁵Sæll er sá er þú útvelur og lætur nálægjast þig til þess að búa í forgörðum þínum, að vér megum seðjast af gæðum húss þíns, helgidómi musteris þíns.

⁵Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

⁶Með óttalegum verkum svarar þú oss í réttlæti, þú Guð hjálpræðis vors, þú athvarf allra jarðarinnar endimarka og fjarlægra stranda,

⁶Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

⁷þú sem festir fjöllin með krafti þínum, gyrtur styrkleika,

⁷Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

⁸þú sem stöðvar brimgný hafsins, brimgnýinn í bylgjum þess og háreystina í þjóðunum,

⁸Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

⁹svo að þeir er búa við endimörk jarðar óttast tákn þín, austrið og vestrið lætur þú fagna.

⁹Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

¹⁰Þú hefir vitjað landsins og vökvað það, blessað það ríkulega með læk Guðs, fullum af vatni, þú hefir framleitt korn þess, því að þannig hefir þú gjört það úr garði.

¹⁰Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

¹¹Þú hefir vökvað plógför þess, jafnað plóggarða þess, með regnskúrum hefir þú mýkt það, blessað gróður þess.

¹¹Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

¹²Þú hefir krýnt árið með gæsku þinni, og vagnspor þín drjúpa af feiti.Það drýpur af heiðalöndunum, og hæðirnar girðast fögnuði. [ (Psalms 65:14) Hagarnir klæðast hjörðum, og dalirnir hyljast korni. Allt fagnar og syngur. ]

¹²Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

¹³Það drýpur af heiðalöndunum, og hæðirnar girðast fögnuði. [ (Psalms 65:14) Hagarnir klæðast hjörðum, og dalirnir hyljast korni. Allt fagnar og syngur. ]

¹³Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

¹⁴Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.