1Til söngstjórans. Ljóð. Sálmur. Fagnið fyrir Guði, gjörvallt jarðríki,
1Przedniejszemu śpiewakowi pieśó psalmu.
2syngið um hans dýrlega nafn, gjörið lofstír hans vegsamlegan.
2Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.
3Mælið til Guðs: Hversu óttaleg eru verk þín, sakir mikilleiks máttar þíns hræsna óvinir þínir fyrir þér.
3Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.
4Öll jörðin lúti þér og lofsyngi þér, lofsyngi nafni þínu. [Sela]
4Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. Sela.
5Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.
5Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.
6Hann breytti hafinu í þurrlendi, þeir fóru fótgangandi yfir ána. Þá glöddumst vér yfir honum.
6Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.
7Hann ríkir um eilífð sakir veldis síns, augu hans gefa gætur að þjóðunum, uppreistarmenn mega eigi láta á sér bæra. [Sela]
7Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. Sela.
8Þér lýðir, lofið Guð vorn og látið hljóma lofsöng um hann.
8Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.
9Hann veitti sálum vorum lífið og lét oss eigi verða valta á fótum.
9Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.
10Því að þú hefir rannsakað oss, ó Guð, hreinsað oss, eins og silfur er hreinsað.
10Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.
11Þú hefir varpað oss í fangelsi, lagt byrði á lendar vorar.
11Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.
12Þú hefir látið menn ganga yfir höfuð vor, vér höfum farið gegnum eld og vatn, en nú hefir þú leitt oss út á víðan vang.
12Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogieó i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.
13Ég kem í hús þitt með brennifórnir, efni heit mín við þig,
13Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.
14þau er varir mínar hétu og munnur minn nefndi, þá er ég var í nauðum staddur.
14Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.
15Ég færi þér brennifórn af feitum dýrum, ásamt fórnarilm af hrútum, ég fórna nautum og höfrum. [Sela]
15Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. Sela.
16Komið, hlýðið til, allir þér er óttist Guð, að ég megi segja frá, hvað hann hefir gjört fyrir mig.
16Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
17Til hans hrópaði ég með munni mínum, en lofgjörð lá undir tungu minni.
17Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.
18Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá heyrir Drottinn ekki.
18Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.
19En Guð hefir heyrt, gefið gaum að bænarópi mínu.Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
19Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.
20Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
20Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.