¹Asafs-sálmur. Vissulega er Guð góður við Ísrael, við þá sem hjartahreinir eru.

¹Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

²Nærri lá, að fætur mínir hrösuðu, lítið vantaði á, að ég skriðnaði í skrefi,

²Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

³því að ég fylltist gremju út af hinum hrokafullu, þegar ég sá gengi hinna guðlausu.

³Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

⁴Þeir hafa engar hörmungar að bera, líkami þeirra er heill og hraustur.

⁴Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

⁵Þeim mætir engin mæða sem öðrum mönnum, og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum eins og aðrir menn.

⁵W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

⁶Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra, þeir eru sveipaðir ofríki eins og yfirhöfn.

⁶Przetoż otoczeni są pychą, jako łaócuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

⁷Frá mörhjarta kemur misgjörð þeirra, girndir þeirra ganga fram úr öllu hófi.

⁷Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

⁸Þeir spotta og tala af illsku, mæla kúgunarorð í mikilmennsku sinni.

⁸Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

⁹Með munni sínum snerta þeir himininn, en tunga þeirra er tíðförul um jörðina.

⁹Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

¹⁰Fyrir því aðhyllist lýðurinn þá og teygar gnóttir vatns.

¹⁰A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

¹¹Þeir segja: ,,Hvernig ætti Guð að vita og Hinn hæsti að hafa nokkra þekkingu?``

¹¹Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

¹²Sjá, þessir menn eru guðlausir, og þó lifa þeir ætíð áhyggjulausir og auka efni sín.

¹²Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

¹³Vissulega hefi ég til ónýtis haldið hjarta mínu hreinu og þvegið hendur mínar í sakleysi,

¹³Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

¹⁴ég þjáist allan daginn, og á hverjum morgni bíður mín hirting.

¹⁴Ponieważ mię cały dzieó biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

¹⁵Ef ég hefði haft í hyggju að tala þannig, sjá, þá hefði ég brugðið trúnaði við kyn barna þinna.

¹⁵Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

¹⁶En ég hugsaði um, hvernig ég ætti að skilja það, það var erfitt í augum mínum,

¹⁶Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

¹⁷uns ég kom inn í helgidóma Guðs og skildi afdrif þeirra:

¹⁷Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokoóczenie ich.

¹⁸Vissulega setur þú þá á sleipa jörð, þú lætur þá falla í rústir.

¹⁸Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

¹⁹Sviplega verða þeir að auðn, líða undir lok, tortímdir af skelfingum.

¹⁹Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

²⁰Eins og draum er maður vaknar, þannig fyrirlítur þú, Drottinn, mynd þeirra, er þú ríst á fætur.

²⁰Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

²¹Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn,

²¹Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

²²þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér.

²²Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

²³En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína.

²³A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

²⁴Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð.

²⁴Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

²⁵Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu.

²⁵Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

²⁶Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð.

²⁶Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

²⁷Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir.En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.

²⁷Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

²⁸En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.

²⁸Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.