1Til söngstjórans. Á gittít. Asafs-sálmur.
1(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.)
2Fagnið fyrir Guði, styrkleika vorum, látið gleðióp gjalla Guði Jakobs.
2Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
3Hefjið lofsöng og berjið bumbur, knýið hinar hugljúfu gígjur og hörpur.
3Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
4Þeytið lúðurinn á tunglkomudögum, við tunglfylling á hátíðisdegi vorum.
4Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzieó święta naszego uroczystego.
5Því að þetta eru lög fyrir Ísrael, boðorð Jakobs Guðs.
5Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
6Hann gjörði það að reglu í Jósef, þá er hann fór út í móti Egyptalandi. Ég heyri mál, sem ég þekki eigi:
6Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
7,,Ég hefi losað herðar hans við byrðina, hendur hans eru sloppnar við burðarkörfuna.
7Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
8Þú kallaðir í neyðinni, og ég frelsaði þig, ég bænheyrði þig í þrumuskýi, reyndi þig hjá Meríbavötnum. [Sela]
8Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.
9Heyr, lýður minn, að ég megi áminna þig, ó, að þú, Ísrael, vildir heyra mig!
9Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
10Enginn annar guð má vera meðal þín, og engan útlendan guð mátt þú tilbiðja.
10I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
11Ég er Drottinn, Guð þinn, sem leiddi þig út af Egyptalandi, opna munn þinn, að ég megi seðja þig.
11(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
12En lýður minn heyrði eigi raust mína, og Ísrael var mér eigi auðsveipur.
12Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
13Þá sleppti ég þeim í þrjósku hjartna þeirra, þeir fengu að ganga eftir eigin geðþótta.
13Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
14Ó, að lýður minn vildi heyra mig, Ísrael ganga á mínum vegum,
14Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
15þá skyldi ég skjótt lægja óvini þeirra, og snúa hendi minni gegn fjendum þeirra.Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]
15W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
16Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]
16Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
17I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.