1Etans-maskíl Esraíta.
1(Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka.)
2Um náðarverk Drottins vil ég syngja að eilífu, kunngjöra trúfesti þína með munni mínum frá kyni til kyns,
2O miłosierdziach Paóskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
3því að ég hefi sagt: Náð þín er traust að eilífu, á himninum grundvallaðir þú trúfesti þína.
3Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
4Ég hefi gjört sáttmála við minn útvalda, unnið Davíð þjóni mínum svolátandi eið:
4Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
5,,Ég vil staðfesta ætt þína að eilífu, reisa hásæti þitt frá kyni til kyns.`` [Sela]
5Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela.
6Þá lofuðu himnarnir dásemdarverk þín, Drottinn, og söfnuður heilagra trúfesti þína.
6Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
7Því að hver er í himninum jafn Drottni, hver er líkur Drottni meðal guðasonanna?
7Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
8Guð er ægilegur í hópi heilagra, mikill er hann og óttalegur öllum þeim, sem eru umhverfis hann.
8I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
9Drottinn, Guð hersveitanna, hver er sem þú? Þú ert voldugur, Drottinn, og trúfesti þín er umhverfis þig.
9Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
10Þú ræður yfir ofstopa hafsins, þegar öldur þess hefjast, stöðvar þú þær.
10Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
11Þú knosaðir skrímslið eins og veginn mann, með þínum volduga armi tvístraðir þú óvinum þínum.
11Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
12Þinn er himinninn, þín er og jörðin, þú hefir grundvallað veröldina og allt sem í henni er.
12Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
13Þú hefir skapað norðrið og suðrið, Tabor og Hermon fagna yfir nafni þínu.
13Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
14Þú hefir máttugan armlegg, hönd þín er sterk, hátt upphafin hægri hönd þín.
14Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
15Réttlæti og réttvísi er grundvöllur hásætis þíns, miskunn og trúfesti ganga frammi fyrir þér.
15Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
16Sæll er sá lýður, sem þekkir fagnaðarópið, sem gengur í ljósi auglitis þíns, Drottinn.
16Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
17Þeir gleðjast yfir nafni þínu alla daga og fagna yfir réttlæti þínu,
17W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
18því að þú ert þeirra máttug prýði, og sakir velþóknunar þinnar munt þú hefja horn vort,
18Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
19því að Drottni heyrir skjöldur vor, konungur vor Hinum heilaga í Ísrael.
19Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
20Þá talaðir þú í sýn til dýrkanda þíns og sagðir: ,,Ég hefi sett kórónu á kappa, ég hefi upphafið útvaldan mann af lýðnum.
20W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
21Ég hefi fundið Davíð þjón minn, smurt hann með minni heilögu olíu.
21Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
22Hönd mín mun gjöra hann stöðugan og armleggur minn styrkja hann.
22Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
23Óvinurinn skal eigi ráðast að honum, og ekkert illmenni skal kúga hann,
23Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
24heldur skal ég gjöra út af við fjendur hans að honum ásjáandi, og hatursmenn hans skal ég ljósta.
24Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
25Trúfesti mín og miskunn skulu vera með honum, og fyrir sakir nafns míns skal horn hans gnæfa hátt.
25Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
26Ég legg hönd hans á hafið og hægri hönd hans á fljótin.
26I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
27Hann mun segja við mig: Þú ert faðir minn, Guð minn og klettur hjálpræðis míns.
27On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
28Og ég vil gjöra hann að frumgetning, að hinum hæsta meðal konunga jarðarinnar.
28Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
29Ég vil varðveita miskunn mína við hann að eilífu, og sáttmáli minn við hann skal stöðugur standa.
29Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
30Ég læt niðja hans haldast við um aldur og hásæti hans meðan himinninn er til.
30I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
31Ef synir hans hafna lögmáli mínu og ganga eigi eftir boðum mínum,
31Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
32ef þeir vanhelga lög mín og varðveita eigi boðorð mín,
32Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazaó moich nie przestrzegali:
33þá vil ég vitja afbrota þeirra með vendinum og misgjörða þeirra með plágum,
33Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
34en miskunn mína mun ég ekki frá honum taka og eigi bregða trúfesti minni.
34Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
35Ég vil eigi vanhelga sáttmála minn og eigi breyta því, er mér hefir af vörum liðið.
35Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
36Ég hefi einu sinni svarið við heilagleik minn og mun aldrei svíkja Davíð:
36Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
37Niðjar hans skulu haldast við um aldur og hásæti hans sem sólin fyrir mér.
37A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słoóce przedemną;
38Það skal standa stöðugt að eilífu sem tunglið, svo sannarlega sem áreiðanlegt vitni er á himnum.`` [Sela]
38Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela.
39Og þó hefir þú útskúfað og hafnað og reiðst þínum smurða.
39Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazaóca twego.
40Þú hefir riftað sáttmálanum við þjón þinn, vanhelgað kórónu hans og fleygt henni til jarðar.
40Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
41Þú hefir brotið niður alla múrveggi hans og lagt virki hans í eyði.
41Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
42Allir vegfarendur ræna hann, hann er til háðungar orðinn nágrönnum sínum.
42Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
43Þú hefir hafið hægri hönd fjenda hans, glatt alla óvini hans.
43Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
44Þú hefir og látið sverðseggjar hans hörfa undan og eigi látið hann standast í bardaganum.
44I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
45Þú hefir látið endi á verða vegsemd hans og hrundið hásæti hans til jarðar.
45Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
46Þú hefir stytt æskudaga hans og hulið hann skömm. [Sela]
46Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go haóbą. Sela.
47Hversu lengi, Drottinn, ætlar þú að dyljast, á reiði þín ætíð að brenna sem eldur?
47Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogieó pałać zapalczywość twoja?
48Minnst þú, Drottinn, hvað ævin er, til hvílíks hégóma þú hefir skapað öll mannanna börn.
48Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
49Hver er sá, er lifi og sjái eigi dauðann, sá er bjargi sálu sinni úr greipum Heljar. [Sela]
49Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela.
50Hvar eru þín fyrri náðarverk, ó Drottinn, þau er þú í trúfesti þinni sórst Davíð?
50Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
51Minnst, ó Drottinn, háðungar þjóna þinna, að ég verð að bera í skauti smánan margra þjóða,er óvinir þínir, Drottinn, smána mig með, smána fótspor þíns smurða. _________ [ (Psalms 89:53) Lofaður sé Drottinn að eilífu. Amen. Amen. ]
51Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
52er óvinir þínir, Drottinn, smána mig með, smána fótspor þíns smurða. _________ [ (Psalms 89:53) Lofaður sé Drottinn að eilífu. Amen. Amen. ]
52Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazaóca twego.
53Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.