1Davíðssálmur. Ver eigi of bráður vegna illvirkjanna, öfunda eigi þá er ranglæti fremja,
1(Un psalm al lui David.) Nu te mînia pe cei răi, şi nu te uita cu jind la ceice fac răul;
2því að þeir fölna skjótt sem grasið, visna sem grænar jurtir.
2căci sînt cosiţi iute ca iarba, şi se vestejesc ca verdeaţa.
3Treyst Drottni og gjör gott, bú þú í landinu og iðka ráðvendni,
3Încrede-te în Domnul, şi fă binele; locuieşte în ţară, şi umblă în credincioşie.
4þá munt þú gleðjast yfir Drottni, og hann mun veita þér það sem hjarta þitt girnist.
4Domnul să-ţi fie desfătarea, şi El îţi va da tot ce-ţi doreşte inima.
5Fel Drottni vegu þína og treyst honum, hann mun vel fyrir sjá.
5Încredinţează-ţi soarta în mîna Domnului, încrede-te în El, şi El va lucra,
6Hann mun láta réttlæti þitt renna upp sem ljós og rétt þinn sem hábjartan dag.
6El va face să strălucească dreptatea ta ca lumina, şi dreptul tău ca soarele la amează.
7Ver hljóður fyrir Drottni og vona á hann. Ver eigi of bráður vegna þeirra er vel gengur, vegna þess manns er svik fremur.
7Taci înaintea Domnului, şi nădăjduieşte în El. Nu te mînia pe cel ce izbuteşte în umbletele lui, pe omul, care îşi vede împlinirea planurilor lui rele.
8Lát af reiði og slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.
8Lasă mînia, părăseşte iuţimea; nu te supăra, căci supărarea duce numai la rău.
9Illvirkjarnir verða afmáðir, en þeir er vona á Drottin, fá landið til eignar.
9Fiindcă cei răi vor fi nimiciţi, iar cei ce nădăjduiesc în Domnul vor stăpîni ţara.
10Innan stundar eru engir guðlausir til framar, þegar þú gefur gætur að stað þeirra, eru þeir horfnir.
10Încă puţină vreme, şi cel rău nu va mai fi; te vei uita la locul unde era, şi nu va mai fi.
11En hinir hógværu fá landið til eignar, gleðjast yfir ríkulegri gæfu.
11Cei blînzi moştenesc ţara, şi au belşug de pace.
12Óguðlegur maður býr yfir illu gegn réttlátum, nístir tönnum gegn honum.
12Cel rău face la planuri împotriva celui neprihănit, şi scrîşneşte din dinţi împotriva lui.
13Drottinn hlær að honum, því að hann sér að dagur hans kemur.
13Domnul rîde de cel rău, căci vede că -i vine şi lui ziua.
14Óguðlegir bregða sverðinu og benda boga sína til þess að fella hinn hrjáða og snauða, til þess að brytja niður hina ráðvöndu.
14Cei răi trag sabia şi îşi încordează arcul, ca să doboare pe cel nenorocit şi sărac, ca să junghie pe cei cu inima neprihănită.
15En sverð þeirra lendir í þeirra eigin hjörtum, og bogar þeirra munu brotnir verða.
15Dar sabia lor intră în însăş inima lor, şi li se sfărîmă arcurile.
16Betri er lítil eign réttláts manns en auðlegð margra illgjarnra,
16Mai mult face puţinul celui neprihănit, decît belşugul multor răi.
17því að armleggur illgjarnra verður brotinn, en réttláta styður Drottinn.
17Căci braţele celui rău vor fi zdrobite, dar Domnul sprijineşte pe cei neprihăniţi.
18Drottinn þekkir daga ráðvandra, og arfleifð þeirra varir að eilífu.
18Domnul cunoaşte zilele oamenilor cinstiţi; şi moştenirea lor ţine pe vecie.
19Á vondum tímum verða þeir eigi til skammar, á hallæristímum hljóta þeir saðning.
19Ei nu rămîn de ruşine în ziua nenorocirii, ci au de ajuns în zilele de foamete.
20En óguðlegir farast, og óvinir Drottins eru sem skraut vallarins: þeir hverfa _ sem reykur hverfa þeir.
20Dar cei răi pier, şi vrăjmaşii Domnului sînt ca cele mai frumoase păşune: pier, pier ca fumul.
21Guðlaus maður tekur lán og borgar eigi, en hinn réttláti er mildur og örlátur.
21Cel rău ia cu împrumut, şi nu dă înapoi; dar cel neprihănit este milos, şi dă.
22Því að þeir sem Drottinn blessar, fá landið til eignar, en hinum bannfærðu verður útrýmt.
22Căci cei binecuvîntaţi de Domnul stăpînesc ţara, dar cei blestemaţi de El sînt nimiciţi.
23Frá Drottni kemur skrefum mannsins festa, þegar hann hefir þóknun á breytni hans.
23Domnul întăreşte paşii omului, cînd Îi place calea lui;
24Þótt hann falli, þá liggur hann ekki flatur, því að Drottinn heldur í hönd hans.
24dacă se întîmplă să cadă, nu este doborît de tot, căci Domnul îl apucă de mînă.
25Ungur var ég og gamall er ég orðinn, en aldrei sá ég réttlátan mann yfirgefinn né niðja hans biðja sér matar.
25Am fost tînăr, şi am îmbătrînit, dar n'am văzut pe cel neprihănit părăsit, nici pe urmaşii lui cerşindu-şi pînea.
26Ætíð er hann mildur og lánar, og niðjar hans verða öðrum til blessunar.
26Ci el totdeauna este milos, şi dă cu împrumut; şi urmaşii lui sînt binecuvîntaţi.
27Forðastu illt og gjörðu gott, þá munt þú búa kyrr um aldur,
27Depărtează-te de rău, fă binele, şi vei dăinui pe vecie.
28því að Drottinn hefir mætur á réttlæti og yfirgefur ekki sína trúuðu. Þeir verða eilíflega varðveittir, en niðjar óguðlegra upprætast.
28Căci Domnul iubeşte dreptatea, şi nu părăseşte pe credincioşii Lui. Totdeauna ei sînt supt paza Lui, dar sămînţa celor răi este nimicită.
29Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa í því um aldur.
29Cei neprihăniţi vor stăpîni ţara, şi vor locui în ea pe vecie.
30Munnur réttláts manns mælir speki og tunga hans talar það sem rétt er.
30Gura celui neprihănit vesteşte înţelepciunea, şi limba lui trîmbiţează dreptatea.
31Lögmál Guðs hans er í hjarta hans, eigi skriðnar honum fótur.
31Legea Dumnezeului său este în inima lui; şi nu i se clatină paşii.
32Hinn guðlausi skimar eftir hinum réttláta og situr um að drepa hann,
32Cel rău pîndeşte pe cel neprihănit, şi caută să -l omoare.
33en Drottinn ofurselur hann honum ekki og lætur hann ekki ganga sekan frá dómi.
33Dar Domnul nu -l lasă în mînile lui, şi nu -l osîndeşte cînd vine la judecată.
34Vona á Drottin og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.
34Nădăjduieşte în Domnul, păzeşte calea Lui, şi El te va înălţa ca să stăpîneşti ţara: vei vedea pe cei răi nimiciţi.
35Ég sá hinn óguðlega í ofstopa sínum og þenja sig út sem grænt tré á gróðrarstöðvum sínum,
35Am văzut pe cel rău în toată puterea lui; se întindea ca un copac verde.
36og ég gekk fram hjá, og sjá, hann var þar ekki framar, ég leitaði hans, en hann fannst ekki.
36Dar cînd am trecut a doua oară, nu mai era acolo; l-am căutat, dar nu l-am mai putut găsi.
37Gef gætur að hinum ráðvanda og lít á hinn hreinskilna, því að friðsamir menn eiga framtíð fyrir höndum,
37Uită-te bine la cel fără prihană, şi priveşte pe cel fără vicleşug; căci omul de pace are parte de moştenitori.
38en afbrotamönnum verður útrýmt öllum samt, framtíðarvon óguðlegra bregst.
38Dar cei răzvrătiţi sînt nimiciţi cu toţii, sămînţa celor răi este prăpădită.
39Hjálp réttlátra kemur frá Drottni, hann er hæli þeirra á neyðartímum.Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.
39Scăparea celor neprihăniţi vine dela Domnul; El este ocrotitorul lor la vremea necazului.
40Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.
40Domnul îi ajută şi -i izbăveşte; îi izbăveşte de cei răi şi -i scapă, pentrucă se încred în El.