¹Til söngstjórans. Á gittít. Asafs-sálmur.

¹(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat pe Ghitit. Un psalm al lui Asaf.) Cîntaţi cu veselie lui Dumnezeu, care este tăria noastră! Înălţaţi strigăte de bucurie Dumnezeului lui Iacov!

²Fagnið fyrir Guði, styrkleika vorum, látið gleðióp gjalla Guði Jakobs.

²Cîntaţi o cîntare, sunaţi din tobă, din arfa cea plăcută şi din alăută!

³Hefjið lofsöng og berjið bumbur, knýið hinar hugljúfu gígjur og hörpur.

³Sunaţi din trîmbiţă la luna nouă, la luna plină, în ziua sărbătorii noastre!

⁴Þeytið lúðurinn á tunglkomudögum, við tunglfylling á hátíðisdegi vorum.

⁴Căci aceasta este o lege pentru Israel, o poruncă a Dumnezeului lui Iacov.

⁵Því að þetta eru lög fyrir Ísrael, boðorð Jakobs Guðs.

⁵El a rînduit sărbătoarea aceasta pentru Iosif, cînd a mers împotriva ţării Egiptului... Atunci am auzit un glas, pe care nu l-am cunoscut: -

⁶Hann gjörði það að reglu í Jósef, þá er hann fór út í móti Egyptalandi. Ég heyri mál, sem ég þekki eigi:

⁶,,I-am descărcat povara de pe umăr, şi mînile lui nu mai ţin coşul.

⁷,,Ég hefi losað herðar hans við byrðina, hendur hans eru sloppnar við burðarkörfuna.

⁷Ai strigat în necaz, şi te-am izbăvit; ţi-am răspuns în locul tainic al tunetului, şi te-am încercat la apele Meriba. -

⁸Þú kallaðir í neyðinni, og ég frelsaði þig, ég bænheyrði þig í þrumuskýi, reyndi þig hjá Meríbavötnum. [Sela]

⁸Ascultă, poporul Meu, şi te voi sfătui, Israele, de M'ai asculta!

⁹Heyr, lýður minn, að ég megi áminna þig, ó, að þú, Ísrael, vildir heyra mig!

⁹Niciun dumnezeu străin să nu fie în mijlocul tău, şi să nu te închini înaintea dumnezeilor străini!

¹⁰Enginn annar guð má vera meðal þín, og engan útlendan guð mátt þú tilbiðja.

¹⁰Eu sînt Domnul, Dumnezeul tău, care te-am scos din ţara Egiptului; deschide-ţi gura larg, şi ţi -o voi umplea!``

¹¹Ég er Drottinn, Guð þinn, sem leiddi þig út af Egyptalandi, opna munn þinn, að ég megi seðja þig.

¹¹Dar poporul Meu n'a ascultat glasul Meu, Israel nu M'a ascultat.

¹²En lýður minn heyrði eigi raust mína, og Ísrael var mér eigi auðsveipur.

¹²Atunci i-am lăsat în voia pornirilor inimii lor, şi au urmat sfaturile lor.

¹³Þá sleppti ég þeim í þrjósku hjartna þeirra, þeir fengu að ganga eftir eigin geðþótta.

¹³O! de M'ar asculta poporul Meu, de ar umbla Israel în căile Mele!

¹⁴Ó, að lýður minn vildi heyra mig, Ísrael ganga á mínum vegum,

¹⁴Într'o clipă aş înfrunta pe vrăjmaşii lor, Mi-aş întoarce mîna împotriva protivnicilor lor;

¹⁵þá skyldi ég skjótt lægja óvini þeirra, og snúa hendi minni gegn fjendum þeirra.Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]

¹⁵ceice urăsc pe Domnul l-ar linguşi, şi fericirea lui Israel ar dăinui în veci.

¹⁶Hatursmenn Drottins skyldu hræsna fyrir honum og ógæfutími þeirra vara að eilífu. [ (Psalms 81:17) Ég skyldi gefa þér hið kjarnbesta hveiti að eta og seðja þig á hunangi úr klettunum.`` ]

¹⁶L-aş hrăni cu cel mai bun grîu, şi l-aş sătura cu miere din stîncă.