¹Ljóð. Kóraíta-sálmur. Til söngstjórans. Syngist með Makalat-lagi. Hemans-maskíl Esraíta.

¹(O cîntare. Un psalm al fiilor lui Core. Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat cu flautul. O cîntare a lui Heman, Ezrahitul.) Doamne, Dumnezeul mîntuirii mele! Zi şi noapte strig înaintea Ta!

²Drottinn, Guð minn, ég kalla um daga, um nætur hrópa ég frammi fyrir þér.

²S'ajungă rugăciunea mea înaintea Ta! Ia aminte la cererile mele;

³Lát bæn mína koma fyrir þig, hneig eyra að hrópi mínu,

³căci mi s'a săturat sufletul de rele, şi mi se apropie viaţa de locuinţa morţilor.

⁴því að sál mín er mett orðin af böli, og líf mitt nálægist Hel.

⁴Sînt pus în rîndul celor ce se pogoară în groapă, sînt ca un om, care nu mai are putere.

⁵Ég er talinn með þeim, sem gengnir eru til grafar, ég er sem magnþrota maður.

⁵Stau întins printre cei morţi, ca cei ucişi şi culcaţi în mormînt, de cari nu-Ţi mai aduci aminte, şi cari sînt despărţiţi de mîna Ta.

⁶Mér er fenginn bústaður með framliðnum, eins og vegnum mönnum, er liggja í gröfinni, er þú minnist eigi framar, því að þeir eru hrifnir burt úr hendi þinni.

⁶M'ai aruncat în groapa cea mai de jos, în întunerec, în adîncuri.

⁷Þú hefir lagt mig í gryfju undirheima, í myrkrið niðri í djúpinu.

⁷Mînia Ta mă apasă, şi mă năpădeşti cu toate valurile Tale. -

⁸Reiði þín hvílir á mér, og alla boða þína hefir þú látið skella á mér. [Sela]

⁸Ai îndepărtat dela mine pe toţi prietenii mei, m'ai făcut o pricină de scîrbă pentru ei; sînt închis şi nu pot să ies.

⁹Þú hefir fjarlægt frá mér kunningja mína, gjört mig að andstyggð í augum þeirra. Ég er byrgður inni og kemst ekki út,

⁹Mi se topesc ochii de suferinţă; în toate zilele Te chem, Doamne, şi-mi întind mînile spre Tine!

¹⁰augu mín eru döpruð af eymd. Ég ákalla þig, Drottinn, dag hvern, breiði út hendurnar í móti þér.

¹⁰Oare pentru morţi faci Tu minuni? Sau se scoală morţii să Te laude? -

¹¹Gjörir þú furðuverk vegna framliðinna, eða munu hinir dauðu rísa upp til þess að lofa þig? [Sela]

¹¹Se vorbeşte de bunătatea Ta în mormînt, şi de credincioşia Ta în Adînc?

¹²Er sagt frá miskunn þinni í gröfinni, frá trúfesti þinni í undirdjúpunum?

¹²Sînt cunoscute minunile Tale în întunerec, şi dreptatea Ta în ţara uitării?

¹³Eru furðuverk þín kunngjörð í myrkrinu eða réttlæti þitt í landi gleymskunnar?

¹³Doamne, eu îşi cer ajutorul, şi dimineaţa rugăciunea mea se înalţă la Tine.

¹⁴En ég hrópa til þín, Drottinn, og á morgnana kemur bæn mín fyrir þig.

¹⁴Pentruce, Doamne, lepezi sufletul meu? Pentruce îmi ascunzi Faţa Ta?

¹⁵Hví útskúfar þú, Drottinn, sálu minni, hylur auglit þitt fyrir mér?

¹⁵Din tinereţă, sînt nenorocit şi trag să mor, sînt cuprins de spaimele Tale, şi nu ştiu ce să mai fac.

¹⁶Ég er hrjáður og aðþrengdur frá æsku, ég ber skelfingar þínar og er ráðþrota.

¹⁶Mînia Ta trece peste mine, spaimele Tale mă nimicesc de tot.

¹⁷Reiðiblossar þínir ganga yfir mig, ógnir þínar eyða mér.Þær umkringja mig eins og vötn allan liðlangan daginn, lykja um mig allar saman. [ (Psalms 88:19) Þú hefir fjarlægt frá mér ástvini og félaga og gjört myrkrið að kunningja mínum. ]

¹⁷Ele mă înconjoară toată ziua, ca nişte ape, mă înfăşoară toate deodată.

¹⁸Þær umkringja mig eins og vötn allan liðlangan daginn, lykja um mig allar saman. [ (Psalms 88:19) Þú hefir fjarlægt frá mér ástvini og félaga og gjört myrkrið að kunningja mínum. ]

¹⁸Ai depărtat dela mine pe prieteni şi tovarăşi; şi cei de aproape ai mei s'au făcut nevăzuţi.