¹Ég vil ekki, bræður, að yður skuli vera ókunnugt um það, að feður vorir voru allir undir skýinu og fóru allir yfir um hafið.

¹Now I would not have you ignorant, brothers, that our fathers were all under the cloud, and all passed through the sea;

²Allir voru skírðir til Móse í skýinu og hafinu.

²and were all baptized into Moses in the cloud and in the sea;

³Allir neyttu hinnar sömu andlegu fæðu

³and all ate the same spiritual food;

⁴og drukku allir hinn sama andlega drykk. Þeir drukku af hinum andlega kletti, sem fylgdi þeim. Kletturinn var Kristur.

⁴and all drank the same spiritual drink. For they drank of a spiritual rock that followed them, and the rock was Christ.

⁵En samt hafði Guð enga velþóknun á flestum þeirra og þeir féllu í eyðimörkinni.

⁵However with most of them, God was not well pleased, for they were overthrown in the wilderness.

⁶Þessir hlutir hafa gjörst sem fyrirboðar fyrir oss, til þess að vér verðum ekki sólgnir í það, sem illt er, eins og þeir urðu sólgnir í það.

⁶Now these things were our examples, to the intent we should not lust after evil things, as they also lusted.

⁷Verðið ekki skurðgoðadýrkendur, eins og nokkrir þeirra. Ritað er: ,,Lýðurinn settist niður til að eta og drekka, og þeir stóðu upp til að leika.``

⁷Neither be idolaters, as some of them were. As it is written, “The people sat down to eat and drink, and rose up to play.” Exodus 32:6

⁸Drýgjum ekki heldur hórdóm, eins og nokkrir þeirra drýgðu hórdóm, og tuttugu og þrjár þúsundir féllu á einum degi.

⁸Neither let us commit sexual immorality, as some of them committed, and in one day twenty-three thousand fell.

⁹Freistum ekki heldur Drottins, eins og nokkrir þeirra freistuðu hans, þeir biðu bana af höggormum.

⁹Neither let us test the Lord, as some of them tested, and perished by the serpents.

¹⁰Möglið ekki heldur eins og nokkrir þeirra mögluðu, þeir fórust fyrir eyðandanum.

¹⁰Neither grumble, as some of them also grumbled, and perished by the destroyer.

¹¹Allt þetta kom yfir þá sem fyrirboði, og það er ritað til viðvörunar oss, sem endir aldanna er kominn yfir.

¹¹Now all these things happened to them by way of example, and they were written for our admonition, on whom the ends of the ages have come.

¹²Sá, er hyggst standa, gæti því vel að sér, að hann falli ekki.

¹²Therefore let him who thinks he stands be careful that he doesn’t fall.

¹³Þér hafið ekki reynt nema mannlega freistingu. Guð er trúr og lætur ekki freista yðar um megn fram, heldur mun hann, þegar hann reynir yður, einnig sjá um, að þér fáið staðist.

¹³No temptation has taken you except what is common to man. God is faithful, who will not allow you to be tempted above what you are able, but will with the temptation also make the way of escape, that you may be able to endure it.

¹⁴Fyrir því, mínir elskuðu, flýið skurðgoðadýrkunina.

¹⁴Therefore, my beloved, flee from idolatry.

¹⁵Ég tala til yðar sem skynsamra manna. Dæmið þér um það, sem ég segi.

¹⁵I speak as to wise men. Judge what I say.

¹⁶Sá bikar blessunarinnar, sem vér blessum, er hann ekki samfélag um blóð Krists? Og brauðið, sem vér brjótum, er það ekki samfélag um líkama Krists?

¹⁶The cup of blessing which we bless, isn’t it a sharing of the blood of Christ? The bread which we break, isn’t it a sharing of the body of Christ?

¹⁷Af því að brauðið er eitt, erum vér hinir mörgu einn líkami, því að vér höfum allir hlutdeild í hinu eina brauði.

¹⁷Because there is one loaf of bread, we, who are many, are one body; for we all partake of the one loaf of bread.

¹⁸Lítið á Ísraelsþjóðina. Eiga þeir, sem fórnirnar eta, ekki hlut í altarinu?

¹⁸Consider Israel according to the flesh. Don’t those who eat the sacrifices participate in the altar?

¹⁹Hvað segi ég þá? Að kjöt fórnað skurðgoðum sé nokkuð? Eða skurðgoð sé nokkuð?

¹⁹What am I saying then? That a thing sacrificed to idols is anything, or that an idol is anything?

²⁰Nei, heldur að það sem heiðingjarnir blóta, það blóta þeir illum öndum, en ekki Guði. En ég vil ekki, að þér hafið samfélag við illa anda.

²⁰But I say that the things which the Gentiles sacrifice, they sacrifice to demons, and not to God, and I don’t desire that you would have fellowship with demons.

²¹Ekki getið þér drukkið bikar Drottins og bikar illra anda. Ekki getið þér tekið þátt í borðhaldi Drottins og borðhaldi illra anda.

²¹You can’t both drink the cup of the Lord and the cup of demons. You can’t both partake of the table of the Lord, and of the table of demons.

²²Eða eigum vér að reita Drottin til reiði? Munum vér vera máttugri en hann?

²²Or do we provoke the Lord to jealousy? Are we stronger than he?

²³Allt er leyfilegt, en ekki er allt gagnlegt. Allt er leyfilegt, en ekki byggir allt upp.

²³“All things are lawful for me,” but not all things are profitable. “All things are lawful for me,” but not all things build up.

²⁴Enginn hyggi að eigin hag, heldur hag annarra.

²⁴Let no one seek his own, but each one his neighbor’s good.

²⁵Allt það, sem selt er á kjöttorginu, getið þér etið án nokkurra eftirgrennslana vegna samviskunnar.

²⁵Whatever is sold in the butcher shop, eat, asking no question for the sake of conscience,

²⁶Því að jörðin er Drottins og allt, sem á henni er.

²⁶for “the earth is the Lord’s, and its fullness.” Psalm 24:1

²⁷Ef einhver hinna vantrúuðu býður yður og ef þér viljið fara, þá etið af öllu því, sem fyrir yður er borið, án eftirgrennslana vegna samviskunnar.

²⁷But if one of those who don’t believe invites you to a meal, and you are inclined to go, eat whatever is set before you, asking no questions for the sake of conscience.

²⁸En ef einhver segir við yður: ,,Þetta er fórnarkjöt!`` þá etið ekki, vegna þess, er gjörði viðvart, og vegna samviskunnar.

²⁸But if anyone says to you, “This was offered to idols,” don’t eat it for the sake of the one who told you, and for the sake of conscience. For “the earth is the Lord’s, and all its fullness.”

²⁹Samviskunnar, segi ég, ekki eigin samvisku, heldur samvisku hins. En hvers vegna skyldi frelsi mitt eiga að dæmast af samvisku annars?

²⁹Conscience, I say, not your own, but the other’s conscience. For why is my liberty judged by another conscience?

³⁰Ef ég neyti fæðunnar með þakklæti, hvers vegna skyldi ég sæta lasti fyrir það, sem ég þakka fyrir?

³⁰If I partake with thankfulness, why am I denounced for that for which I give thanks?

³¹Hvort sem þér því etið eða drekkið eða hvað sem þér gjörið, þá gjörið það allt Guði til dýrðar.

³¹Whether therefore you eat, or drink, or whatever you do, do all to the glory of God.

³²Verið hvorki Gyðingum né Grikkjum né kirkju Guðs til ásteytingar.Ég fyrir mitt leyti reyni í öllu að þóknast öllum og hygg ekki að eigin hag, heldur hag hinna mörgu, til þess að þeir verði hólpnir.

³²Give no occasions for stumbling, either to Jews, or to Greeks, or to the assembly of God;

³³Ég fyrir mitt leyti reyni í öllu að þóknast öllum og hygg ekki að eigin hag, heldur hag hinna mörgu, til þess að þeir verði hólpnir.

³³even as I also please all men in all things, not seeking my own profit, but the profit of the many, that they may be saved.