¹Samson fór til Gasa. Þar sá hann portkonu eina og gekk inn til hennar.

¹Samson went to Gaza, and saw there a prostitute, and went in to her.

²Þá var Gasabúum sagt svo frá: ,,Samson er hér kominn.`` En þeir umkringdu hann og gjörðu honum fyrirsát alla nóttina í borgarhliðinu, en höfðu þó hljótt um sig alla nóttina, með því að þeir hugsuðu: Þegar birtir af degi, skulum vér drepa hann.

²The Gazites were told, “Samson is here!” They surrounded him, and laid wait for him all night in the gate of the city, and were quiet all the night, saying, “Wait until morning light, then we will kill him.”

³En Samson svaf til miðrar nætur. En um miðja nótt reis hann á fætur, þreif hurðirnar á borgarhliðinu, ásamt báðum dyrastöfunum, og kippti þeim upp ásamt slagbrandinum og lagði á herðar sér og bar þær efst upp á fjallið, sem er gegnt Hebron.

³Samson lay until midnight, and arose at midnight, and laid hold of the doors of the gate of the city, and the two posts, and plucked them up, bar and all, and put them on his shoulders, and carried them up to the top of the mountain that is before Hebron.

⁴Eftir þetta bar svo við, að Samson felldi ástarhug til konu einnar í Sórekdal. Hún hét Dalíla.

⁴It came to pass afterward, that he loved a woman in the valley of Sorek, whose name was Delilah.

⁵Höfðingjar Filista komu til hennar og sögðu við hana: ,,Ginn þú hann og komstu að því, í hverju hið mikla afl hans er fólgið og með hverju móti vér fáum yfirbugað hann, svo að vér getum bundið hann og þjáð hann, og munum vér gefa þér hver um sig eitt þúsund sikla silfurs og hundraði betur.``

⁵The lords of the Philistines came up to her, and said to her, “Entice him, and see in which his great strength lies, and by what means we may prevail against him, that we may bind him to afflict him; and we will each give you eleven hundred pieces of silver.”

⁶Dalíla sagði þá við Samson: ,,Seg mér, í hverju hið mikla afl þitt er fólgið og með hverju þú verður bundinn, svo að menn eigi alls kostar við þig.``

⁶Delilah said to Samson, “Please tell me where your great strength lies, and what you might be bound to afflict you.”

⁷Samson svaraði henni: ,,Ef menn binda mig með sjö nýjum strengjum, sem ekki eru þurrir orðnir, þá gjörist ég linur og verð eins og hver annar maður.``

⁷Samson said to her, “If they bind me with seven green cords that were never dried, then shall I become weak, and be as another man.”

⁸Þá færðu höfðingjar Filista henni sjö nýja strengi, sem ekki voru þurrir orðnir, og hún batt hann með þeim.

⁸Then the lords of the Philistines brought up to her seven green cords which had not been dried, and she bound him with them.

⁹En mennina, er um hann sátu, hafði hún hjá sér í svefnhúsinu. Því næst sagði hún við hann: ,,Filistar yfir þig, Samson!`` Þá sleit hann sundur strengina, eins og hörþráður slitnar sundur, er hann kennir elds, og ekki varð komist fyrir afl hans.

⁹Now she had an ambush waiting in the inner room. She said to him, “The Philistines are on you, Samson!” He broke the cords, as a string of tow is broken when it touches the fire. So his strength was not known.

¹⁰Þá sagði Dalíla við Samson: ,,Sjá, þú hefir blekkt mig og logið að mér! Seg mér nú, með hverju þú verður bundinn.``

¹⁰Delilah said to Samson, “Behold, you have mocked me, and told me lies: now please tell me with which you might be bound.”

¹¹Hann svaraði henni: ,,Ef menn binda mig með nýjum reipum, sem ekki hafa verið höfð til neinnar vinnu, þá gjörist ég linur og verð sem hver annar maður.``

¹¹He said to her, “If they only bind me with new ropes with which no work has been done, then shall I become weak, and be as another man.”

¹²Þá tók Dalíla ný reipi og batt hann með þeim og sagði við hann: ,,Filistar yfir þig, Samson!`` og mennirnir, er um hann sátu, voru í svefnhúsinu. En hann sleit þau af armleggjum sér sem þráður væri.

¹²So Delilah took new ropes, and bound him therewith, and said to him, “The Philistines are on you, Samson!” The ambush was waiting in the inner room. He broke them off his arms like a thread.

¹³Og Dalíla sagði við Samson: ,,Enn hefir þú blekkt mig og logið að mér. Seg mér, með hverju þú verður bundinn.`` En hann sagði við hana: ,,Ef þú vefur hárlokkana sjö á höfði mér saman við uppistöðuna í vef.``

¹³Delilah said to Samson, “Until now, you have mocked me and told me lies. Tell me with what you might be bound.” He said to her, “If you weave the seven locks of my head with the web.”

¹⁴Og hún festi þá með nagla og sagði við hann: ,,Filistar yfir þig, Samson!`` Þá vaknaði hann af svefninum og kippti út vefjarnaglanum og uppistöðunni.

¹⁴She fastened it with the pin, and said to him, “The Philistines are on you, Samson!” He awakened out of his sleep, and plucked away the pin of the beam, and the web.

¹⁵Þá sagði hún við hann: ,,Hvernig getur þú sagt: Ég elska þig! þar sem þú ert ekki einlægur við mig? Þrisvar sinnum hefir þú nú blekkt mig og ekki sagt mér, í hverju hið mikla afl þitt sé fólgið.``

¹⁵She said to him, “How can you say, ‘I love you,’ when your heart is not with me? You have mocked me these three times, and have not told me where your great strength lies.”

¹⁶En er hún nauðaði á honum alla daga með orðum sínum og gekk á hann fastlega, þá varð hann dauðleiður á því

¹⁶It happened, when she pressed him daily with her words, and urged him, that his soul was troubled to death.

¹⁷og sagði henni allt hjarta sitt og mælti til hennar: ,,Aldrei hefir rakhnífur komið á höfuð mitt, því að ég er Guði helgaður í frá móðurlífi. Væri nú hár mitt skorið, þá hyrfi afl mitt frá mér og ég gjörðist linur og yrði sem allir menn aðrir.``

¹⁷He told her all his heart, and said to her, “No razor has ever come on my head; for I have been a Nazirite to God from my mother’s womb. If I am shaved, then my strength will go from me, and I will become weak, and be like any other man.”

¹⁸Þegar Dalíla sá, að hann hafði sagt henni allt hjarta sitt, þá sendi hún og lét kalla höfðingja Filista, og lét hún segja þeim: ,,Nú skuluð þér koma, því að hann hefir sagt mér allt hjarta sitt.`` Þá fóru höfðingjar Filista til hennar og höfðu silfrið með sér.

¹⁸When Delilah saw that he had told her all his heart, she sent and called for the lords of the Philistines, saying, “Come up this once, for he has told me all his heart.” Then the lords of the Philistines came up to her, and brought the money in their hand.

¹⁹En hún svæfði hann á skauti sínu og kallaði á mann og lét hann skera hárlokkana sjö af höfði honum. Og hún tók að þjá hann, en afl hans var frá honum horfið.

¹⁹She made him sleep on her knees; and she called for a man, and shaved off the seven locks of his head; and she began to afflict him, and his strength went from him.

²⁰Þá sagði hún: ,,Filistar yfir þig, Samson!`` Þá vaknaði hann af svefninum og hugsaði: Ég slepp í þetta sinn sem hin fyrri og slít mig lausan! En hann vissi ekki, að Drottinn var vikinn frá honum.

²⁰She said, “The Philistines are upon you, Samson!” He awoke out of his sleep, and said, “I will go out as at other times, and shake myself free.” But he didn’t know that Yahweh had departed from him.

²¹Filistar tóku hann höndum og stungu úr honum augun og fóru með hann niður til Gasa og bundu hann eirfjötrum, og varð hann að draga kvörn í dýflissunni.

²¹The Philistines laid hold on him, and put out his eyes; and they brought him down to Gaza, and bound him with fetters of brass; and he ground at the mill in the prison.

²²En höfuðhár hans tók aftur að vaxa, eftir að það hafði verið skorið.

²²However the hair of his head began to grow again after he was shaved.

²³Nú söfnuðust höfðingjar Filista saman til þess að færa Dagón, guði sínum, fórn mikla og til þess að gjöra sér glatt, með því að þeir sögðu: ,,Guð vor hefir gefið Samson, óvin vorn, í vorar hendur.``

²³The lords of the Philistines gathered them together to offer a great sacrifice to Dagon their god, and to rejoice; for they said, “Our god has delivered Samson our enemy into our hand.”

²⁴Og er fólkið sá hann, vegsömuðu þeir guð sinn, því að þeir sögðu: ,,Guð vor hefir gefið óvin vorn í vorar hendur, hann sem eytt hefir land vort og drepið hefir marga menn af oss.``

²⁴When the people saw him, they praised their god; for they said, “Our god has delivered our enemy and the destroyer of our country, who has slain many of us, into our hand.”

²⁵En er þeir nú gjörðust glaðir, sögðu þeir: ,,Látið sækja Samson, til þess að hann skemmti oss.`` Létu þeir nú sækja Samson úr dýflissunni, og varð hann að skemmta þeim. Og þeir höfðu sett hann milli súlnanna.

²⁵It happened, when their hearts were merry, that they said, “Call for Samson, that he may entertain us.” They called for Samson out of the prison; and he performed before them. They set him between the pillars;

²⁶Þá sagði Samson við sveininn, sem leiddi hann: ,,Slepptu mér og leyfðu mér að þreifa á súlunum, sem húsið hvílir á, svo að ég geti stutt mig upp við þær.``

²⁶and Samson said to the boy who held him by the hand, “Allow me to feel the pillars whereupon the house rests, that I may lean on them.”

²⁷En húsið var fullt af körlum og konum. Þar voru og allir höfðingjar Filista, og uppi á þakinu voru um þrjú þúsund karla og kvenna, sem horfðu á, er Samson skemmti.

²⁷Now the house was full of men and women; and all the lords of the Philistines were there; and there were on the roof about three thousand men and women, who saw while Samson performed.

²⁸Þá hrópaði Samson til Drottins og sagði: ,,Drottinn Guð! Minnstu mín! Styrk mig nú, Guð, í þetta eina sinn, svo að ég geti hefnt mín á Filistum fyrir bæði augun mín í einu!``

²⁸Samson called to Yahweh, and said, “Lord Yahweh, remember me, please, and strengthen me, please, only this once, God, that I may be at once avenged of the Philistines for my two eyes.”

²⁹Því næst þreif Samson í báðar miðsúlurnar, sem húsið hvíldi á, hægri hendinni í aðra og vinstri hendinni í hina, og treysti á.

²⁹Samson took hold of the two middle pillars on which the house rested, and leaned on them, the one with his right hand, and the other with his left.

³⁰Þá mælti Samson: ,,Deyi nú sála mín með Filistum!`` Síðan lagðist hann á af öllu afli, svo að húsið féll ofan á höfðingjana og allt fólkið, er í því var, og þeir dauðu, sem hann drap um leið og hann beið bana, voru fleiri en þeir, er hann hafði drepið um ævina.Bræður hans fóru ofan og allt ættfólk hans, og tóku þeir hann og fóru upp þaðan með hann og jörðuðu hann millum Sorea og Estaól, í gröf Manóa föður hans. En hann hafði verið dómari í Ísrael í tuttugu ár.

³⁰Samson said, “Let me die with the Philistines!” He bowed himself with all his might; and the house fell on the lords, and on all the people who were therein. So the dead that he killed at his death were more than those who he killed in his life.

³¹Bræður hans fóru ofan og allt ættfólk hans, og tóku þeir hann og fóru upp þaðan með hann og jörðuðu hann millum Sorea og Estaól, í gröf Manóa föður hans. En hann hafði verið dómari í Ísrael í tuttugu ár.

³¹Then his brothers and all the house of his father came down, and took him, and brought him up, and buried him between Zorah and Eshtaol in the burial site of Manoah his father. He judged Israel twenty years.