¹Þegar að morgni gjörðu æðstu prestarnir samþykkt með öldungunum, fræðimönnunum og öllu ráðinu. Þeir létu binda Jesú og færa brott og framseldu hann Pílatusi.

¹Immediately in the morning the chief priests, with the elders and scribes, and the whole council, held a consultation, and bound Jesus, and carried him away, and delivered him up to Pilate.

²Pílatus spurði hann: ,,Ert þú konungur Gyðinga?`` Hann svaraði: ,,Þú segir það.``

²Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered, “So you say.”

³En æðstu prestarnir báru á hann margar sakir.

³The chief priests accused him of many things.

⁴Pílatus spurði hann aftur: ,,Svarar þú engu? Þú heyrir, hve þungar sakir þeir bera á þig.``

⁴Pilate again asked him, “Have you no answer? See how many things they testify against you!”

⁵En Jesús svaraði engu framar, og undraðist Pílatus það.

⁵But Jesus made no further answer, so that Pilate marveled.

⁶En á hátíðinni var hann vanur að gefa þeim lausan einn bandingja, þann er þeir báðu um.

⁶Now at the feast he used to release to them one prisoner, whom they asked of him.

⁷Maður að nafni Barabbas var þá í böndum ásamt upphlaupsmönnum. Höfðu þeir framið manndráp í upphlaupinu.

⁷There was one called Barabbas, bound with those who had made insurrection, men who in the insurrection had committed murder.

⁸Nú kom mannfjöldinn og tók að biðja, að Pílatus veitti þeim hið sama og hann væri vanur.

⁸The multitude, crying aloud, began to ask him to do as he always did for them.

⁹Pílatus svaraði þeim: ,,Viljið þér, að ég gefi yður lausan konung Gyðinga?``

⁹Pilate answered them, saying, “Do you want me to release to you the King of the Jews?”

¹⁰Hann vissi, að æðstu prestarnir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.

¹⁰For he perceived that for envy the chief priests had delivered him up.

¹¹En æðstu prestarnir æstu múginn til að heimta, að hann gæfi þeim heldur Barabbas lausan.

¹¹But the chief priests stirred up the multitude, that he should release Barabbas to them instead.

¹²Pílatus tók enn til máls og sagði við þá: ,,Hvað á ég þá að gjöra við þann, sem þér kallið konung Gyðinga?``

¹²Pilate again asked them, “What then should I do to him whom you call the King of the Jews?”

¹³En þeir æptu á móti: ,,Krossfestu hann!``

¹³They cried out again, “Crucify him!”

¹⁴Pílatus spurði: ,,Hvað illt hefur hann þá gjört?`` En þeir æptu því meir: ,,Krossfestu hann!``

¹⁴Pilate said to them, “Why, what evil has he done?” But they cried out exceedingly, “Crucify him!”

¹⁵En með því að Pílatus vildi gjöra fólkinu til hæfis, gaf hann þeim Barabbas lausan. Hann lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.

¹⁵Pilate, wishing to please the multitude, released Barabbas to them, and handed over Jesus, when he had flogged him, to be crucified.

¹⁶Hermennirnir fóru með hann inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina.

¹⁶The soldiers led him away within the court, which is the Praetorium; and they called together the whole cohort.

¹⁷Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum.

¹⁷They clothed him with purple, and weaving a crown of thorns, they put it on him.

¹⁸Þá tóku þeir að heilsa honum: ,,Heill þú, konungur Gyðinga!``

¹⁸They began to salute him, “Hail, King of the Jews!”

¹⁹Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann.

¹⁹They struck his head with a reed, and spat on him, and bowing their knees, did homage to him.

²⁰Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.

²⁰When they had mocked him, they took the purple off of him, and put his own garments on him. They led him out to crucify him.

²¹En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá Kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar.

²¹They compelled one passing by, coming from the country, Simon of Cyrene, the father of Alexander and Rufus, to go with them, that he might bear his cross.

²²Þeir fara með hann til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir ,,hauskúpustaður.``

²²They brought him to the place called Golgotha, which is, being interpreted, “The place of a skull.”

²³Þeir báru honum vín, blandað myrru, en hann þáði ekki.

²³They offered him wine mixed with myrrh to drink, but he didn’t take it.

²⁴Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um, hvað hver skyldi fá.

²⁴Crucifying him, they parted his garments among them, casting lots on them, what each should take.

²⁵En það var um dagmál, er þeir krossfestu hann.

²⁵It was the third hour, 9:00 A. M. and they crucified him.

²⁶Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA.

²⁶The superscription of his accusation was written over him, “THE KING OF THE JEWS.”

²⁷Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum, en hinn til vinstri. [

²⁷With him they crucified two robbers; one on his right hand, and one on his left.

²⁸Þá rættist sú ritning, er segir: Með illvirkjum var hann talinn.]

²⁸The Scripture was fulfilled, which says, “He was numbered with transgressors.” NU omits verse 28.

²⁹Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: ,,Svei, þú, sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum!

²⁹Those who passed by blasphemed him, wagging their heads, and saying, “Ha! You who destroy the temple, and build it in three days,

³⁰Bjarga nú sjálfum þér, og stíg niður af krossinum.``

³⁰save yourself, and come down from the cross!”

³¹Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu hver við annan: ,,Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað.

³¹Likewise, also the chief priests mocking among themselves with the scribes said, “He saved others. He can’t save himself.

³²Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum, svo að vér getum séð og trúað.`` Einnig smánuðu hann þeir, sem með honum voru krossfestir.

³²Let the Christ, the King of Israel, now come down from the cross, that we may see and believe him. TR omits “him” ” Those who were crucified with him insulted him.

³³Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns.

³³When the sixth hour or, noon had come, there was darkness over the whole land until the ninth hour. 3:00 PM

³⁴Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: ,,Elóí, Elóí, lama sabaktaní!`` Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?

³⁴At the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lama sabachthani?” which is, being interpreted, “My God, my God, why have you forsaken me?” Psalm 22:1

³⁵Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: ,,Heyrið, hann kallar á Elía!``

³⁵Some of those who stood by, when they heard it, said, “Behold, he is calling Elijah.”

³⁶Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: ,,Látum sjá, hvort Elía kemur að taka hann ofan.``

³⁶One ran, and filling a sponge full of vinegar, put it on a reed, and gave it to him to drink, saying, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to take him down.”

³⁷En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann.

³⁷Jesus cried out with a loud voice, and gave up the spirit.

³⁸Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá allt niður úr.

³⁸The veil of the temple was torn in two from the top to the bottom.

³⁹Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt, sagði hann: ,,Sannarlega var þessi maður sonur Guðs.``

³⁹When the centurion, who stood by opposite him, saw that he cried out like this and breathed his last, he said, “Truly this man was the Son of God!”

⁴⁰Þar voru og konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jóse, og Salóme.

⁴⁰There were also women watching from afar, among whom were both Mary Magdalene, and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome;

⁴¹Þær höfðu fylgt honum og þjónað, er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur, sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem.

⁴¹who, when he was in Galilee, followed him, and served him; and many other women who came up with him to Jerusalem.

⁴²Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag.

⁴²When evening had now come, because it was the Preparation Day, that is, the day before the Sabbath,

⁴³Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann dirfðist að fara inn til Pílatusar og biðja um líkama Jesú.

⁴³Joseph of Arimathaea, a prominent council member who also himself was looking for the Kingdom of God, came. He boldly went in to Pilate, and asked for Jesus’ body.

⁴⁴Pílatus furðaði á, að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði, hvort hann væri þegar látinn.

⁴⁴Pilate marveled if he were already dead; and summoning the centurion, he asked him whether he had been dead long.

⁴⁵Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum, gaf hann Jósef líkið.

⁴⁵When he found out from the centurion, he granted the body to Joseph.

⁴⁶En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gröf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann.María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.

⁴⁶He bought a linen cloth, and taking him down, wound him in the linen cloth, and laid him in a tomb which had been cut out of a rock. He rolled a stone against the door of the tomb.

⁴⁷María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.

⁴⁷Mary Magdalene and Mary, the mother of Joses, saw where he was laid.