¹Hvað eigum vér þá að segja um Abraham, forföður vorn, hvað ávann hann?

¹What then will we say that Abraham, our forefather, has found according to the flesh?

²Ef hann réttlættist af verkum, þá hefur hann hrósunarefni, en ekki fyrir Guði.

²For if Abraham was justified by works, he has something to boast about, but not toward God.

³Því hvað segir ritningin: ,,Abraham trúði Guði, og það var reiknað honum til réttlætis.``

³For what does the Scripture say? “Abraham believed God, and it was accounted to him for righteousness.” Genesis 15:6

⁴Þeim sem vinnur verða launin ekki reiknuð af náð, heldur eftir verðleika.

⁴Now to him who works, the reward is not counted as grace, but as something owed.

⁵Hinum aftur á móti, sem ekki vinnur, en trúir á hann sem réttlætir óguðlegan, er trú hans reiknuð til réttlætis.

⁵But to him who doesn’t work, but believes in him who justifies the ungodly, his faith is accounted for righteousness.

⁶Eins og líka Davíð lýsir þann mann sælan, sem Guð tilreiknar réttlæti án tillits til verka:

⁶Even as David also pronounces blessing on the man to whom God counts righteousness apart from works,

⁷Sælir eru þeir, sem afbrotin eru fyrirgefin og syndir þeirra huldar.

⁷“Blessed are they whose iniquities are forgiven, whose sins are covered.

⁸Sæll er sá maður, sem Drottinn tilreiknar ekki synd.

⁸Blessed is the man whom the Lord will by no means charge with sin.” Psalm 32:1-2

⁹Nær þá sæluboðun þessi aðeins til umskorinna manna? Eða líka til óumskorinna? Vér segjum: ,,Trúin var Abraham til réttlætis reiknuð.``

⁹Is this blessing then pronounced on the circumcised, or on the uncircumcised also? For we say that faith was accounted to Abraham for righteousness.

¹⁰Hvernig var hún þá tilreiknuð honum? Umskornum eða óumskornum? Hann var ekki umskorinn, heldur óumskorinn.

¹⁰How then was it counted? When he was in circumcision, or in uncircumcision? Not in circumcision, but in uncircumcision.

¹¹Og hann fékk tákn umskurnarinnar sem staðfestingu þess réttlætis af trú, sem hann átti óumskorinn. Þannig skyldi hann vera faðir allra þeirra, sem trúa óumskornir, til þess að réttlætið tilreiknist þeim,

¹¹He received the sign of circumcision, a seal of the righteousness of the faith which he had while he was in uncircumcision, that he might be the father of all those who believe, though they might be in uncircumcision, that righteousness might also be accounted to them.

¹²og eins faðir þeirra umskornu manna, sem eru ekki aðeins umskornir heldur feta veg þeirrar trúar, er faðir vor Abraham hafði óumskorinn.

¹²He is the father of circumcision to those who not only are of the circumcision, but who also walk in the steps of that faith of our father Abraham, which he had in uncircumcision.

¹³Ekki var Abraham eða niðjum hans fyrir lögmál gefið fyrirheitið, að hann skyldi verða erfingi heimsins, heldur fyrir trúar-réttlæti.

¹³For the promise to Abraham and to his seed that he should be heir of the world wasn’t through the law, but through the righteousness of faith.

¹⁴Ef lögmálsmennirnir eru erfingjar, er trúin ónýtt og fyrirheitið að engu gjört.

¹⁴For if those who are of the law are heirs, faith is made void, and the promise is made of no effect.

¹⁵Því að lögmálið vekur reiði. En þar sem ekki er lögmál, þar eru ekki heldur lögmálsbrot.

¹⁵For the law works wrath, for where there is no law, neither is there disobedience.

¹⁶Því er fyrirheitið byggt á trú, til þess að það sé af náð, og megi stöðugt standa fyrir alla niðja hans, ekki fyrir þá eina, sem hafa lögmálið, heldur og fyrir þá, sem eiga trú Abrahams. Hann er faðir vor allra,

¹⁶For this cause it is of faith, that it may be according to grace, to the end that the promise may be sure to all the seed, not to that only which is of the law, but to that also which is of the faith of Abraham, who is the father of us all.

¹⁷eins og skrifað stendur: ,,Föður margra þjóða hef ég sett þig.`` Og það er hann frammi fyrir Guði, sem hann trúði á, honum sem lífgar dauða og kallar fram það, sem ekki er til eins og það væri til.

¹⁷As it is written, “I have made you a father of many nations.” Genesis 17:5 This is in the presence of him whom he believed: God, who gives life to the dead, and calls the things that are not, as though they were.

¹⁸Abraham trúði með von, gegn von, að hann skyldi verða faðir margra þjóða, samkvæmt því sem sagt hafði verið: ,,Svo skal afkvæmi þitt verða.``

¹⁸Who in hope believed against hope, to the end that he might become a father of many nations, according to that which had been spoken, “So will your seed be.” Genesis 15:5

¹⁹Og ekki veiklaðist hann í trúnni þótt hann minntist þess, að hann var kominn að fótum fram _ hann var nálega tíræður, _ og að Sara gat ekki orðið barnshafandi sakir elli.

¹⁹Without being weakened in faith, he didn’t consider his own body, already having been worn out, (he being about a hundred years old), and the deadness of Sarah’s womb.

²⁰Um fyrirheit Guðs efaðist hann ekki með vantrú, heldur gjörðist styrkur í trúnni. Hann gaf Guði dýrðina,

²⁰Yet, looking to the promise of God, he didn’t waver through unbelief, but grew strong through faith, giving glory to God,

²¹og var þess fullviss, að hann er máttugur að efna það, sem hann hefur lofað.

²¹and being fully assured that what he had promised, he was also able to perform.

²²,,Fyrir því var það honum og til réttlætis reiknað.``

²²Therefore it also was “reckoned to him for righteousness.” Genesis 15:6

²³En að það var honum tilreiknað, það var ekki ritað hans vegna einungis,

²³Now it was not written that it was accounted to him for his sake alone,

²⁴heldur líka vor vegna. Oss mun það tilreiknað verða, sem trúum á hann, sem uppvakti Jesú, Drottin vorn, frá dauðum,hann sem var framseldur vegna misgjörða vorra og vegna réttlætingar vorrar uppvakinn.

²⁴but for our sake also, to whom it will be accounted, who believe in him who raised Jesus, our Lord, from the dead,

²⁵hann sem var framseldur vegna misgjörða vorra og vegna réttlætingar vorrar uppvakinn.

²⁵who was delivered up for our trespasses, and was raised for our justification.