¹Ég tala sannleika í Kristi, ég lýg ekki. Samviska mín vitnar það með mér, upplýst af heilögum anda,

¹I tell the truth in Christ. I am not lying, my conscience testifying with me in the Holy Spirit,

²að ég hef hryggð mikla og sífellda kvöl í hjarta mínu.

²that I have great sorrow and unceasing pain in my heart.

³Ég gæti óskað, að mér væri sjálfum útskúfað frá Kristi, ef það yrði til heilla fyrir bræður mína og ættmenn,

³For I could wish that I myself were accursed from Christ for my brothers’ sake, my relatives according to the flesh,

⁴Ísraelsmenn. Þeir fengu sonarréttinn, dýrðina, sáttmálana, löggjöfina, helgihaldið og fyrirheitin.

⁴who are Israelites; whose is the adoption, the glory, the covenants, the giving of the law, the service, and the promises;

⁵Þeim tilheyra og feðurnir, og af þeim er Kristur kominn sem maður, hann sem er yfir öllu, Guð, blessaður um aldir. Amen.

⁵of whom are the fathers, and from whom is Christ as concerning the flesh, who is over all, God, blessed forever. Amen.

⁶Það er ekki svo sem Guðs orð hafi brugðist. Því að ekki eru allir þeir Ísraelsmenn, sem af Ísrael eru komnir.

⁶But it is not as though the word of God has come to nothing. For they are not all Israel, that are of Israel.

⁷Ekki eru heldur allir börn Abrahams, þótt þeir séu niðjar hans, heldur: ,,Afkomendur Ísaks munu taldir verða niðjar þínir.``

⁷Neither, because they are Abraham’s seed, are they all children. But, “In Isaac will your seed be called.” Genesis 21:12

⁸Það merkir: Ekki eru líkamlegir afkomendur hans Guðs börn, heldur teljast fyrirheitsbörnin sannir niðjar.

⁸That is, it is not the children of the flesh who are children of God, but the children of the promise are counted as a seed.

⁹Því að þetta orð er fyrirheit: ,,Í þetta mund mun ég aftur koma, og þá skal Sara hafa son alið.``

⁹For this is a word of promise, “At the appointed time I will come, and Sarah will have a son.” Genesis 18:10,14

¹⁰Og ekki nóg með það. Því var líka svo farið með Rebekku. Hún var þunguð að tveim sveinum af eins manns völdum, Ísaks föður vors.

¹⁰Not only so, but Rebecca also conceived by one, by our father Isaac.

¹¹Nú, til þess að það stæði stöðugt, að ákvörðun Guðs um útvalningu væri óháð verkunum og öll komin undir vilja þess, er kallar,

¹¹For being not yet born, neither having done anything good or bad, that the purpose of God according to election might stand, not of works, but of him who calls, NA puts the phrase “not of works, but of him who calls” at the beginning of verse 12 instead of the end of verse 11.

¹²þá var henni sagt, áður en sveinarnir voru fæddir og áður en þeir höfðu aðhafst gott eða illt: ,,Hinn eldri skal þjóna hinum yngri.``

¹²it was said to her, “The elder will serve the younger.” Genesis 25:23

¹³Eins og ritað er: ,,Jakob elskaði ég, en Esaú hataði ég.``

¹³Even as it is written, “Jacob I loved, but Esau I hated.” Malachi 1:2-3

¹⁴Hvað eigum vér þá að segja? Er Guð óréttvís? Fjarri fer því.

¹⁴What shall we say then? Is there unrighteousness with God? May it never be!

¹⁵Því hann segir við Móse: ,,Ég mun miskunna þeim, sem ég vil miskunna, og líkna þeim, sem ég vil líkna.``

¹⁵For he said to Moses, “I will have mercy on whom I have mercy, and I will have compassion on whom I have compassion.” Exodus 33:19

¹⁶Það er því ekki komið undir vilja mannsins né áreynslu, heldur Guði, sem miskunnar.

¹⁶So then it is not of him who wills, nor of him who runs, but of God who has mercy.

¹⁷Því er í Ritningunni sagt við Faraó: ,,Einmitt til þess hóf ég þig, að ég fengi sýnt mátt minn á þér og nafn mitt yrði boðað um alla jörðina.``

¹⁷For the Scripture says to Pharaoh, “For this very purpose I caused you to be raised up, that I might show in you my power, and that my name might be proclaimed in all the earth.” Exodus 9:16

¹⁸Svo miskunnar hann þá þeim, sem hann vill, en forherðir þann, sem hann vill.

¹⁸So then, he has mercy on whom he desires, and he hardens whom he desires.

¹⁹Þú munt nú vilja segja við mig: ,,Hvað er hann þá að ásaka oss framar? Hver fær staðið gegn vilja hans?``

¹⁹You will say then to me, “Why does he still find fault? For who withstands his will?”

²⁰Hver ert þú, maður, að þú skulir deila á Guð? Hvort mundi smíðisgripurinn segja við smiðinn: ,,Hví gjörðir þú mig svona?``

²⁰But indeed, O man, who are you to reply against God? Will the thing formed ask him who formed it, “Why did you make me like this?” Isaiah 29:16; 45:9

²¹Eða hefur ekki leirkerasmiðurinn leirinn á valdi sínu, svo að hann megi gjöra úr sama deiginu ker til sæmdar og annað til vansæmdar?

²¹Or hasn’t the potter a right over the clay, from the same lump to make one part a vessel for honor, and another for dishonor?

²²En ef nú Guð, sem vildi sýna reiði sína og auglýsa mátt sinn, hefur með miklu langlyndi umborið ker reiðinnar, sem búin eru til glötunar,

²²What if God, willing to show his wrath, and to make his power known, endured with much patience vessels of wrath made for destruction,

²³og ef hann hefur gjört það til þess að auglýsa ríkdóm dýrðar sinnar á kerum miskunnarinnar, sem hann hafði fyrirfram búið til dýrðar?

²³and that he might make known the riches of his glory on vessels of mercy, which he prepared beforehand for glory,

²⁴Slík ker erum vér, sem hann hefur kallað, ekki aðeins úr flokki Gyðinga, heldur og úr flokki heiðingja.

²⁴us, whom he also called, not from the Jews only, but also from the Gentiles?

²⁵Eins og hann líka segir hjá Hósea: Lýð, sem ekki var minn, mun ég kalla minn, og þá elskaða, sem ekki var elskuð,

²⁵As he says also in Hosea, “I will call them ‘my people,’ which were not my people; and her ‘beloved,’ who was not beloved.” Hosea 2:23

²⁶og á þeim stað, þar sem við þá var sagt: þér eruð ekki minn lýður, þar munu þeir verða kallaðir synir Guðs lifanda.

²⁶“It will be that in the place where it was said to them, ‘You are not my people,’ There they will be called ‘children of the living God.’” Hosea 1:10

²⁷En Jesaja hrópar yfir Ísrael: ,,Þótt tala Ísraels sona væri eins og sandur sjávarins, þá skulu leifar einar frelsaðar verða.

²⁷Isaiah cries concerning Israel, “If the number of the children of Israel are as the sand of the sea, it is the remnant who will be saved;

²⁸Drottinn mun gjöra upp reikning sinn á jörðunni, binda enda á hann og ljúka við hann í skyndi,``

²⁸for He will finish the work and cut it short in righteousness, because the LORD will make a short work upon the earth.” Isaiah 10:22-23

²⁹og eins hefur Jesaja sagt: ,,Ef Drottinn hersveitanna hefði ekki látið oss eftir niðja, værum vér orðnir eins og Sódóma, vér værum líkir Gómorru.``

²⁹As Isaiah has said before, “Unless the Lord of Armies Greek: Sabaoth (for Hebrew: Tze’va’ot) had left us a seed, we would have become like Sodom, and would have been made like Gomorrah.” Isaiah 1:9

³⁰Hvað eigum vér þá að segja? Heiðingjarnir, sem ekki sóttust eftir réttlæti, hafa öðlast réttlæti, _ réttlæti, sem er af trú.

³⁰What shall we say then? That the Gentiles, who didn’t follow after righteousness, attained to righteousness, even the righteousness which is of faith;

³¹En Ísrael, sem vildi halda lögmál er veitt gæti réttlæti, náði því ekki.

³¹but Israel, following after a law of righteousness, didn’t arrive at the law of righteousness.

³²Hvers vegna? Af því að þeir ætluðu sér að réttlætast með verkum, ekki af trú. Þeir hnutu um ásteytingarsteininn,eins og ritað er: Sjá ég set í Síon ásteytingarstein og hrösunarhellu. Sérhver, sem á hann trúir, mun ekki verða til skammar.

³²Why? Because they didn’t seek it by faith, but as it were by works of the law. They stumbled over the stumbling stone;

³³eins og ritað er: Sjá ég set í Síon ásteytingarstein og hrösunarhellu. Sérhver, sem á hann trúir, mun ekki verða til skammar.

³³even as it is written, “Behold, I lay in Zion a stumbling stone and a rock of offense; and no one who believes in him will be disappointed.” Isaiah 8:14; 28:16