1All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.
1 Pobl biau trefnu eu meddyliau, ond oddi wrth yr ARGLWYDD y daw ateb y tafod.
2Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.
2 Y mae holl ffyrdd rhywun yn bur yn ei olwg ei hun, ond y mae'r ARGLWYDD yn pwyso'r cymhellion.
3Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.
3 Cyflwyna dy weithredoedd i'r ARGLWYDD, a chyflawnir dy gynlluniau.
4L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.
4 Gwnaeth yr ARGLWYDD bob peth i bwrpas, hyd yn oed y drygionus ar gyfer dydd adfyd.
5Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.
5 Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw pob un balch; y mae'n sicr na chaiff osgoi cosb.
6Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.
6 Trwy deyrngarwch a ffyddlondeb y maddeuir camwedd, a thrwy ofn yr ARGLWYDD y troir oddi wrth ddrwg.
7Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.
7 Pan yw'r ARGLWYDD yn hoffi ffyrdd rhywun, gwna hyd yn oed i'w elynion fyw mewn heddwch ag ef.
8Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.
8 Gwell ychydig gyda chyfiawnder nag enillion mawr heb farn.
9Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.
9 Y mae meddwl rhywun yn cynllunio'i ffordd, ond yr ARGLWYDD sy'n trefnu ei gamre.
10Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.
10 Ceir dyfarniad oddi ar wefusau'r brenin; nid yw ei enau yn bradychu cyfiawnder.
11La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.
11 Mater i'r ARGLWYDD yw mantol a chloriannau cyfiawn; a'i waith ef yw'r holl bwysau yn y god.
12I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.
12 Ffiaidd gan frenhinoedd yw gwneud drwg, oherwydd trwy gyfiawnder y sicrheir gorsedd.
13Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.
13 Hyfrydwch brenin yw genau cyfiawn, a hoffa'r sawl sy'n llefaru'n uniawn.
14Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.
14 Y mae llid brenin yn gennad angau, ond fe'i dofir gan yr un doeth.
15La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.
15 Yn llewyrch wyneb brenin y ceir bywyd, ac y mae ei ffafr fel cwmwl glaw yn y gwanwyn.
16L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!
16 Gwell nag aur yw ennill doethineb, a gwell dewis deall nag arian.
17La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.
17 Y mae priffordd yr uniawn yn troi oddi wrth ddrygioni, a chadw ei fywyd y mae'r un sy'n gwylio'i ffordd.
18La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.
18 Daw balchder o flaen dinistr, ac ymffrost o flaen cwymp.
19Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.
19 Gwell bod yn ddistadl gyda'r anghenus na rhannu ysbail gyda'r balch.
20Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!
20 Y mae'r medrus yn ei fater yn llwyddo, a'r un sy'n ymddiried yn yr ARGLWYDD yn ddedwydd.
21Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.
21 Y doeth o galon a ystyrir yn ddeallus, a geiriau deniadol sy'n ychwanegu dysg.
22Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.
22 Y mae deall yn ffynnon bywyd i'w berchennog, ond ffolineb yn ddisgyblaeth i ffyliaid.
23Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.
23 Y mae meddwl y doeth yn gwneud ei eiriau'n ddeallus, ac yn ychwanegu dysg at ei ymadroddion.
24Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.
24 Y mae geiriau teg fel diliau m�l, yn felys i'r blas ac yn iechyd i'r corff.
25V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.
25 Y mae ffordd sy'n ymddangos yn union, ond sy'n arwain i farwolaeth.
26La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.
26 Angen llafurwr sy'n gwneud iddo lafurio, a'i enau sy'n ei annog ymlaen.
27L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.
27 Y mae dihiryn yn cynllunio drwg; y mae fel t�n poeth ar ei wefusau.
28L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.
28 Y mae rhywun croes yn creu cynnen, a'r straegar yn gwahanu cyfeillion.
29L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.
29 Y mae rhywun traws yn denu ei gyfaill, ac yn ei arwain ar ffordd wael.
30Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.
30 Y mae'r un sy'n wincio llygad yn cynllunio trawster, a'r sawl sy'n crychu ei wefusau yn gwneud drygioni.
31I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.
31 Y mae gwallt sy'n britho yn goron anrhydedd; fe'i ceir wrth rodio'n gyfiawn.
32Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.
32 Gwell bod yn amyneddgar nag yn rhyfelwr, a rheoli tymer na chipio dinas.
33Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.
33 Er bwrw'r coelbren i'r arffed, oddi wrth yr ARGLWYDD y daw pob dyfarniad.