¹La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.

¹ Y mae ateb llednais yn dofi dig, ond gair garw yn cynnau llid.

²La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.

² Y mae tafod y doeth yn clodfori deall, ond genau ffyliaid yn parablu ffolineb.

³Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.

³ Y mae llygaid yr ARGLWYDD ym mhob man, yn gwylio'r drwg a'r da.

⁴La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.

⁴ Y mae tafod tyner yn bren bywiol, ond tafod garw yn dryllio'r ysbryd.

⁵L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.

⁵ Diystyra'r ff�l ddisgyblaeth ei dad, ond deallus yw'r un a rydd sylw i gerydd.

⁶Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.

⁶ Y mae llawer o gyfoeth yn nhu375?'r cyfiawn, ond trallod sydd yn enillion y drygionus.

⁷Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.

⁷ Gwasgaru gwybodaeth y mae genau'r doeth, ond nid felly feddwl y ffyliaid.

⁸Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.

⁸ Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw aberth y drygionus, ond y mae gweddi'r uniawn wrth ei fodd.

⁹La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.

⁹ Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw ffordd y drygionus, ond y mae'n caru'r rhai sy'n dilyn cyfiawnder.

¹⁰Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.

¹⁰ Bydd disgyblaeth lem ar yr un sy'n gadael y ffordd, a bydd y sawl sy'n cas�u cerydd yn trengi.

¹¹Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!

¹¹ Y mae Sheol ac Abadon dan lygad yr ARGLWYDD; pa faint mwy feddyliau pobl?

¹²Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.

¹² Nid yw'r gwatwarwr yn hoffi cerydd; nid yw'n cyfeillachu �'r doethion.

¹³Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.

¹³ Y mae calon lawen yn sirioli'r wyneb, ond dryllir yr ysbryd gan boen meddwl.

¹⁴Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.

¹⁴ Y mae calon ddeallus yn ceisio gwybodaeth, ond y mae genau'r ffyliaid yn ymborthi ar ffolineb.

¹⁵Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.

¹⁵ I'r cystuddiol, y mae pob diwrnod yn flinderus, ond y mae calon hapus yn wledd wastadol.

¹⁶Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.

¹⁶ Gwell ychydig gydag ofn yr ARGLWYDD na chyfoeth mawr a thrallod gydag ef.

¹⁷Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.

¹⁷ Gwell yw pryd o lysiau lle mae cariad, nag ych pasgedig a chasineb gydag ef.

¹⁸L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.

¹⁸ Y mae un drwg ei dymer yn codi cynnen, ond y mae'r amyneddgar yn tawelu cweryl.

¹⁹La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.

¹⁹ Y mae ffordd y diog fel llwyn mieri, ond llwybr yr uniawn fel priffordd wastad.

²⁰Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.

²⁰ Rhydd mab doeth lawenydd i'w dad, ond y mae'r ff�l yn dilorni ei fam.

²¹La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.

²¹ Y mae ffolineb yn ddifyrrwch i'r disynnwyr, ond y mae'r deallus yn cadw ffordd union.

²²I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.

²² Drysir cynlluniau pan nad oes ymgynghori, ond daw llwyddiant pan geir llawer o gynghorwyr.

²³Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!

²³ Caiff rhywun foddhad pan fydd ganddo ateb, a beth sy'n well na gair yn ei bryd?

²⁴Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.

²⁴ Y mae ffordd y bywyd yn dyrchafu'r deallus, i'w droi oddi wrth Sheol isod.

²⁵L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.

²⁵ Y mae'r ARGLWYDD yn dymchwel tu375?'r balch, ond yn diogelu terfynau'r weddw.

²⁶I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.

²⁶ Ffiaidd gan yr ARGLWYDD yw bwriadau drwg, ond y mae geiriau pur yn hyfrydwch iddo.

²⁷Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.

²⁷ Y mae'r un sy'n awchu am elw yn creu anghydfod yn ei du375?, ond y sawl sy'n cas�u cil-dwrn yn cael bywyd.

²⁸Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.

²⁸ Y mae'r cyfiawn yn ystyried cyn rhoi ateb, ond y mae genau'r drygionus yn parablu drwg.

²⁹L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.

²⁹ Pell yw'r ARGLWYDD oddi wrth y drygionus, ond gwrendy ar weddi'r cyfiawn.

³⁰Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.

³⁰ Y mae llygaid sy'n gloywi yn llawenhau'r galon, a newydd da yn adfywio'r corff.

³¹L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.

³¹ Y mae'r glust sy'n gwrando ar wersi bywyd yn aros yng nghwmni'r doeth.

³²Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.

³² Y mae'r un sy'n gwrthod disgyblaeth yn ei gas�u ei hun, ond y sawl sy'n gwrando ar gerydd yn berchen deall.

³³Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.

³³ Y mae ofn yr ARGLWYDD yn ddisgyblaeth mewn doethineb, a gostyngeiddrwydd yn arwain i anrhydedd.