¹All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

¹Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

²Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

²CXiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

³Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

³Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

⁴L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

⁴CXiu faro de la Eternulo havas sian celon; Ecx malvirtulo estas farita por tago de malbono.

⁵Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

⁵CXiu malhumilulo estas abomenajxo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

⁶Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

⁶Per bono kaj vero pardonigxas peko; Kaj per timo antaux la Eternulo oni evitas malbonon.

⁷Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

⁷Kiam al la Eternulo placxas la vojoj de homo, Li ecx liajn malamikojn pacigas kun li.

⁸Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

⁸Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

⁹Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

⁹La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

¹⁰Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

¹⁰Sorcxo estas sur la lipoj de regxo; Lia busxo ne peku cxe la jugxo.

¹¹La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

¹¹GXusta pesilo kaj gxustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; CXiuj pezilsxtonoj en la sako estas Lia faro.

¹²I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

¹²Abomenajxo por regxoj estas fari maljustajxon; CXar per justeco staras fortike la trono.

¹³Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

¹³Al la regxoj placxas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

¹⁴Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

¹⁴Kolero de regxo estas kuriero de morto; Sed homo sagxa igas gxin pardoni.

¹⁵La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

¹⁵Luma vizagxo de regxo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

¹⁶L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

¹⁶Akiro de sagxeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol argxento.

¹⁷La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

¹⁷La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

¹⁸La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

¹⁸Antaux la pereo iras fiereco; Kaj antaux la falo iras malhumileco.

¹⁹Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

¹⁹Pli bone estas esti humila kun malricxuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

²⁰Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

²⁰Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas felicxa.

²¹Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

²¹Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata sagxulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

²²Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

²²Sagxo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsagxuloj estas malsagxeco.

²³Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

²³La koro de sagxulo prudentigas lian busxon, Kaj en lia busxo plivalorigxas la instruo.

²⁴Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

²⁴Agrabla parolo estas fresxa mielo, Dolcxa por la animo kaj saniga por la ostoj.

²⁵V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

²⁵Iufoje vojo sxajnas gxusta al homo, Kaj tamen gxia fino kondukas al la morto.

²⁶La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

²⁶Kiu laboras, tiu laboras por si mem; CXar lin devigas lia busxo.

²⁷L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

²⁷Malbona homo kauxzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaux brulanta fajro.

²⁸L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

²⁸Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

²⁹L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

²⁹Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

³⁰Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

³⁰Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

³¹I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

³¹Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco gxi estas trovata.

³²Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

³²Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

³³Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.

³³Sur la baskon oni jxetas loton; Sed gxia tuta decido estas de la Eternulo.