¹E’ meglio un tozzo di pan secco con la pace, che una casa piena di carni con la discordia.

¹Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

²Il servo sagace dominerà sul figlio che fa onta, e avrà parte all’eredità insieme coi fratelli.

²Sagxa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

³La coppella è per l’argento e il fornello per l’oro, ma chi prova i cuori è l’Eterno.

³Fandujo estas por argxento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

⁴Il malvagio dà ascolto alle labbra inique, e il bugiardo dà retta alla cattiva lingua.

⁴Malbonfaranto obeas malbonajn busxojn; Malveremulo atentas malpian langon.

⁵Chi beffa il povero oltraggia Colui che l’ha fatto; chi si rallegra dell’altrui sventura non rimarrà impunito.

⁵Kiu mokas malricxulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu gxojas pri ies malfelicxo, tiu ne restos sen puno.

⁶I figliuoli de’ figliuoli son la corona de’ vecchi, e i padri son la gloria dei loro figliuoli.

⁶Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

⁷Un parlar solenne non s’addice all’uomo da nulla; quanto meno s’addicono ad un principe labbra bugiarde!

⁷Al malsagxulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraux malpli al nobelo mensogado.

⁸Il regalo è una pietra preziosa agli occhi di chi lo possiede; dovunque si volga, egli riesce.

⁸Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

⁹Chi copre i falli si procura amore, ma chi sempre vi torna su, disunisce gli amici migliori.

⁹Kiu kovras kulpon, tiu sercxas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

¹⁰Un rimprovero fa più impressione all’uomo intelligente, che cento percosse allo stolto.

¹⁰Pli efikas riprocxo cxe sagxulo, Ol cent batoj cxe malsagxulo.

¹¹Il malvagio non cerca che ribellione, ma un messaggero crudele gli sarà mandato contro.

¹¹Malbonulo sercxas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraux lin.

¹²Meglio imbattersi in un’orsa derubata dei suoi piccini, che in un insensato nella sua follia.

¹²Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj gxiaj infanoj, Ol malsagxulon kun lia malsagxeco.

¹³Il male non si dipartirà dalla casa di chi rende il male per il bene.

¹³Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

¹⁴Cominciare una contesa è dar la stura all’acqua; perciò ritirati prima che la lite s’inasprisca.

¹⁴La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaux ol gxi tro vastigxis, forlasu la malpacon.

¹⁵Chi assolve il reo e chi condanna il giusto sono ambedue in abominio all’Eterno.

¹⁵Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaux estas abomenajxo por la Eternulo.

¹⁶A che serve il danaro in mano allo stolto? ad acquistar saviezza?… Ma se non ha senno!

¹⁶Por kio servas mono en la mano de malsagxulo? CXu por acxeti sagxon, kiam li prudenton ne havas?

¹⁷L’amico ama in ogni tempo; è nato per essere un fratello nella distretta.

¹⁷En cxiu tempo amiko amas, Kaj li farigxas frato en mizero.

¹⁸L’uomo privo di senno dà la mano e fa sicurtà per altri davanti al suo prossimo.

¹⁸Homo malsagxa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

¹⁹Chi ama le liti ama il peccato; chi alza troppo la sua porta, cerca la rovina.

¹⁹Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu sercxas pereon.

²⁰Chi ha il cuor falso non trova bene, e chi ha la lingua perversa cade nella sciagura.

²⁰Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas negxustan langon, tiu enfalos en malfelicxon.

²¹Chi genera uno stolto ne avrà cordoglio, e il padre dell’uomo da nulla non avrà gioia.

²¹Kiu naskas malsagxulon, tiu havas cxagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos gxojon.

²²Un cuore allegro è un buon rimedio, ma uno spirito abbattuto secca l’ossa.

²²GXoja koro estas saniga; Kaj malgxoja spirito sekigas la ostojn.

²³L’empio accetta regali di sottomano per pervertire le vie della giustizia.

²³Kasxitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

²⁴La sapienza sta dinanzi a chi ha intelligenza, ma gli occhi dello stolto vagano agli estremi confini della terra.

²⁴Antaux la vizagxo de prudentulo estas sagxo; Sed la okuloj de malsagxulo estas en la fino de la tero.

²⁵Il figliuolo stolto è il cordoglio del padre e l’amarezza di colei che l’ha partorito.

²⁵Filo malsagxa estas cxagreno por sia patro, Kaj malgxojo por sia patrino.

²⁶Non è bene condannare il giusto, foss’anche ad un’ammenda, né colpire i principi per la loro probità.

²⁶Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

²⁷Chi modera le sue parole possiede la scienza, e chi ha lo spirito calmo è un uomo prudente.

²⁷Kiu sxparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo sagxa.

²⁸Anche lo stolto, quando tace, passa per savio; chi tien chiuse le labbra è uomo intelligente.

²⁸Ecx malsagxulo, se li silentas, estas rigardata kiel sagxulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian busxon.