1Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.
1Kiu apartigxas, tiu sercxas sian volupton Kaj iras kontraux cxiu sagxa konsilo.
2Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.
2Malsagxulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.
3Kiam venas malvirtulo, Venas ankaux malestimo kun honto kaj moko.
4Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.
4La vortoj de homa busxo estas profunda akvo; La fonto de sagxo estas fluanta rivero.
5Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.
5Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon cxe la jugxo.
6Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.
6La lipoj de malsagxulo kondukas al malpaco, Kaj lia busxo venigas batojn.
7La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.
7La busxo de malsagxulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.
8La vortoj de kalumnianto estas kiel frandajxoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.
9Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.
10La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas sxirmata.
11I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.
11La havo de ricxulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.
12Antaux la pereo la koro de homo fierigxas, Kaj antaux honoro estas humileco.
13Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.
13Kiu respondas, antaux ol li auxdis, Tiu havas malsagxon kaj honton.
14Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?
14La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.
15La koro de sagxulo akiras prudenton, Kaj la orelo de sagxuloj sercxas scion.
16I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.
16Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.
17La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj gxin klarigas.
18La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.
18La loto cxesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.
19Malpacigxinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.
20De la fruktoj de la busxo de homo satigxas lia ventro; Li mangxas la produktojn de siaj lipoj.
21Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.
21Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu gxin amas, tiu mangxos gxiajn fruktojn.
22Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.
22Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.
23Per petegado parolas malricxulo; Kaj ricxulo respondas arogante.
24Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.
24Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.