¹Meglio un povero che cammina nella sua integrità, di colui ch’è perverso di labbra ed anche stolto.

¹Pli bona estas malricxulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbusxulo kaj malsagxulo.

²L’ardore stesso, senza conoscenza, non è cosa buona: e chi cammina in fretta sbaglia strada.

²Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.

³La stoltezza dell’uomo ne perverte la via, ma il cuor di lui s’irrita contro l’Eterno.

³Malsagxeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.

⁴Le ricchezze procurano gran numero d’amici, ma il povero è abbandonato anche dal suo compagno.

⁴Ricxeco donas multon da amikoj; Sed malricxulo estas forlasata de sia amiko.

⁵Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne non avrà scampo.

⁵Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne savigxos.

⁶Molti corteggiano l’uomo generoso, e tutti sono amici dell’uomo munificente.

⁶Multaj sercxas favoron de malavarulo; Kaj cxiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.

⁷Tutti i fratelli del povero l’odiano, quanto più gli amici suoi s’allontaneranno da lui! Ei li sollecita con parole, ma già sono scomparsi.

⁷CXiuj fratoj de malricxulo lin malamas; Tiom pli malproksimigxas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.

⁸Chi acquista senno ama l’anima sua; e chi serba con cura la prudenza troverà del bene.

⁸Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas sagxon, tiu trovas bonon.

⁹Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne perirà.

⁹Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.

¹⁰Vivere in delizie non s’addice allo stolto; quanto meno s’addice allo schiavo dominare sui principi!

¹⁰Al malsagxulo ne konvenas agrablajxo; Ankoraux malpli konvenas al sklavo regi super princoj.

¹¹Il senno rende l’uomo lento all’ira, ed egli stima sua gloria il passar sopra le offese.

¹¹Sagxo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.

¹²L’ira del re è come il ruggito d’un leone, ma il suo favore è come rugiada sull’erba.

¹²Kiel kriego de leono estas la kolero de regxo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.

¹³Un figliuolo stolto è una grande sciagura per suo padre, e le risse d’una moglie sono il gocciolar continuo d’un tetto.

¹³Pereo por sia patro estas malsagxa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.

¹⁴Casa e ricchezze sono un’eredità dei padri, ma una moglie giudiziosa è un dono dell’Eterno.

¹⁴Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed sagxa edzino estas de la Eternulo.

¹⁵La pigrizia fa cadere nel torpore, e l’anima indolente patirà la fame.

¹⁵Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.

¹⁶Chi osserva il comandamento ha cura dell’anima sua, ma chi non si dà pensiero della propria condotta morrà.

¹⁶Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.

¹⁷Chi ha pietà del povero presta all’Eterno, che gli contraccambierà l’opera buona.

¹⁷Kiu kompatas malricxulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.

¹⁸Castiga il tuo figliuolo, mentre c’è ancora speranza, ma non ti lasciar andare sino a farlo morire.

¹⁸Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.

¹⁹L’uomo dalla collera violenta dev’esser punito; ché, se lo scampi, dovrai tornare daccapo.

¹⁹Koleranto devas esti punata; CXar se vi lin indulgos, li farigxos ankoraux pli kolerema.

²⁰Ascolta il consiglio e ricevi l’istruzione, affinché tu diventi savio per il resto della vita.

²⁰Auxskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu sagxa.

²¹Ci sono molti disegni nel cuor dell’uomo, ma il piano dell’Eterno è quello che sussiste.

²¹Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.

²²Ciò che rende caro l’uomo è la bontà, e un povero val più d’un bugiardo.

²²Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malricxulo, ol homo mensogema.

²³Il timor dell’Eterno mena alla vita; chi l’ha si sazia, e passa la notte non visitato da alcun male.

²³Timo antaux la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.

²⁴Il pigro tuffa la mano nel piatto, e non fa neppur tanto da portarla alla bocca.

²⁴Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj ecx al sia busxo li gxin ne relevas.

²⁵Percuoti il beffardo, e il semplice si farà accorto; riprendi l’intelligente, e imparerà la scienza.

²⁵Se vi batos blasfemanton, sensciulo farigxos atenta; Se oni punas sagxulon, li komprenas la instruon.

²⁶Il figlio che fa vergogna e disonore, rovina suo padre e scaccia sua madre.

²⁶Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.

²⁷Cessa, figliuol mio, d’ascoltar l’istruzione, se ti vuoi allontanare dalle parole della scienza.

²⁷CXesu, mia filo, auxskulti admonon Kaj tamen deklinigxi de la vortoj de la instruo.

²⁸Il testimonio iniquo si burla della giustizia, e la bocca degli empi trangugia l’iniquità.

²⁸Fripona atestanto mokas jugxon; Kaj la busxo de malvirtuloj englutas maljustajxon.

²⁹I giudici son preparati per i beffardi e le percosse per il dosso degli stolti.

²⁹La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsagxuloj.