¹Ecco altri proverbi di Salomone, raccolti dalla gente di Ezechia, re di Giuda.

¹Ankaux cxi tio estas sentencoj de Salomono, kiujn kolektis la viroj de HXizkija, regxo de Judujo.

²E’ gloria di Dio nascondere le cose; ma la gloria dei re sta nell’investigarle.

²Honoro de Dio estas kasxi aferon; Sed honoro de regxoj estas esplori aferon.

³L’altezza del cielo, la profondità della terra e il cuore dei re non si possono investigare.

³La cxielo estas alta, la tero estas profunda, Kaj la koro de regxoj estas neesplorebla.

⁴Togli dall’argento le scorie, e ne uscirà un vaso per l’artefice;

⁴Forigu de argxento la almiksajxon, Kaj la puriganto ricevos vazon.

⁵togli l’empio dalla presenza del re, e il suo trono sarà reso stabile dalla giustizia.

⁵Forigu malvirtulon de la regxo, Kaj lia trono fortikigxos en justeco.

⁶Non fare il vanaglorioso in presenza del re, e non ti porre nel luogo dei grandi;

⁶Ne montru vin granda antaux la regxo, Kaj sur la loko de eminentuloj ne starigxu;

⁷poiché è meglio ti sia detto: "Sali qui", anziché essere abbassato davanti al principe che gli occhi tuoi hanno veduto.

⁷CXar pli bone estas, se oni diros al vi:Levigxu cxi tien, Ol se oni malaltigos vin antaux eminentulo, Kiun vidis viaj okuloj.

⁸Non t’affrettare a intentar processi, che alla fine tu non sappia che fare, quando il tuo prossimo t’avrà svergognato.

⁸Ne komencu tuj disputi; CXar kion vi faros poste, kiam via proksimulo vin hontigos?

⁹Difendi la tua causa contro il tuo prossimo, ma non rivelare il segreto d’un altro,

⁹Faru disputon kun via proksimulo mem, Sed sekreton de aliulo ne malkasxu;

¹⁰onde chi t’ode non t’abbia a vituperare, e la tua infamia non si cancelli più.

¹⁰CXar alie auxdanto vin riprocxos, Kaj vian babilon vi jam ne povos repreni.

¹¹Le parole dette a tempo son come pomi d’oro in vasi d’argento cesellato.

¹¹Vorto dirita en gxusta tempo Estas kiel oraj pomoj sur retajxo argxenta.

¹²Per un orecchio docile, chi riprende con saviezza è un anello d’oro, un ornamento d’oro fino.

¹²Kiel ora orelringo kaj multekosta kolringo, Tiel estas sagxa admonanto por auxskultanta orelo.

¹³Il messaggero fedele, per quelli che lo mandano, è come il fresco della neve al tempo della mèsse; esso ristora l’anima del suo padrone.

¹³Kiel malvarmo de negxo en la tempo de rikolto, Tiel estas fidela sendito por siaj sendintoj: Li revigligas la animon de sia sinjoro.

¹⁴Nuvole e vento, ma punta pioggia; ecco l’uomo che si vanta falsamente della sua liberalità.

¹⁴Kiel nuboj kaj vento sen pluvo, Tiel estas homo, kiu fanfaronas per dono, kiun li ne faras.

¹⁵Con la pazienza si piega un principe, e la lingua dolce spezza dell’ossa.

¹⁵Per pacienco oni altiras al si potenculon, Kaj mola parolo rompas oston.

¹⁶Se trovi del miele, mangiane quanto ti basta; che, satollandotene, tu non abbia poi a vomitarlo.

¹⁶Kiam vi trovis mielon, mangxu, kiom vi bezonas, Por ke vi ne farigxu tro sata kaj ne elvomu gxin.

¹⁷Metti di rado il piede in casa del prossimo, ond’egli, stufandosi di te, non abbia ad odiarti.

¹⁷Detenu vian piedon de la domo de via proksimulo; CXar alie vi tedus lin kaj li vin malamus.

¹⁸L’uomo che attesta il falso contro il suo prossimo, è un martello, una spada, una freccia acuta.

¹⁸Kiel martelo kaj glavo kaj akra sago Estas tiu homo, kiu parolas pri sia proksimulo malveran ateston.

¹⁹La fiducia in un perfido, nel dì della distretta, è un dente rotto, un piede slogato.

¹⁹Kiel putra dento kaj malforta piedo Estas nefidinda espero en tago de mizero.

²⁰Cantar delle canzoni a un cuor dolente è come togliersi l’abito in giorno di freddo, e mettere aceto sul nitro.

²⁰Kiel demeto de vesto en tempo de malvarmo, kiel vinagro sur natro, Tiel estas kantado de kantoj al koro suferanta.

²¹Se il tuo nemico ha fame, dagli del pane da mangiare: se ha sete, dagli dell’acqua da bere;

²¹Se via malamanto estas malsata, mangxigu al li panon; Kaj se li estas soifa, trinkigu al li akvon;

²²ché, così, raunerai dei carboni accesi sul suo capo, e l’Eterno ti ricompenserà.

²²CXar fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo, Kaj la Eternulo vin rekompencos.

²³Il vento del nord porta la pioggia, e la lingua che sparla di nascosto fa oscurare il viso.

²³Norda vento kauxzas pluvon, Kaj cxagrenita vizagxo kasxatan parolon.

²⁴Meglio abitare sul canto d’un tetto, che in una gran casa con una moglie rissosa.

²⁴Pli bone estas logxi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

²⁵Una buona notizia da paese lontano è come acqua fresca a persona stanca ed assetata.

²⁵Kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, Tiel estas bona sciigo el lando malproksima.

²⁶Il giusto che vacilla davanti all’empio, è come una fontana torbida e una sorgente inquinata.

²⁶Virtulo, kiu falas antaux malvirtulo, Estas malklara fonto kaj malbonigita puto.

²⁷Mangiar troppo miele non è bene ma scrutare cose difficili è un onore.

²⁷Ne bone estas mangxi tro multe da mielo; Kaj ne glore estas sercxi sian gloron.

²⁸L’uomo che non si sa padroneggiare, è una città smantellata, priva di mura.

²⁸Homo, kiu ne povas regi sian spiriton, Estas urbo detruita, kiu ne havas muron.