¹L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.

¹Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.

²Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.

²Kiam altigxas virtuloj, la popolo gxojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo gxemas.

³L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.

³Homo, kiu amas sagxon, gxojigas sian patron; Sed kiu komunikigxas kun malcxastulinoj, tiu disperdas sian havon.

⁴Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.

⁴Regxo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto gxin ruinigas.

⁵L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.

⁵Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaux liaj piedoj.

⁶Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.

⁶Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj gxojas.

⁷Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.

⁷Virtulo penas ekkoni la aferon de malricxuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.

⁸I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.

⁸Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed sagxuloj kvietigas koleron.

⁹Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.

⁹Se sagxa homo havas jugxan aferon kun homo malsagxa, Tiam, cxu li koleras, cxu li ridas, li ne havas trankvilon.

¹⁰Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.

¹⁰Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.

¹¹Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.

¹¹Sian tutan koleron aperigas malsagxulo; Sed sagxulo gxin retenas.

¹²Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.

¹²Se reganto atentas mensogon, Tiam cxiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.

¹³Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.

¹³Malricxulo kaj procentegisto renkontigxas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaux.

¹⁴Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.

¹⁴Se regxo jugxas juste malricxulojn, Lia trono fortikigxas por cxiam.

¹⁵La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.

¹⁵Kano kaj instruo donas sagxon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.

¹⁶Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.

¹⁶Kiam altigxas malvirtuloj, tiam multigxas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.

¹⁷Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.

¹⁷Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos gxojon al via animo.

¹⁸Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!

¹⁸Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo farigxas sovagxa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la legxojn.

¹⁹Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.

¹⁹Per vortoj sklavo ne instruigxas; CXar li komprenas, sed ne obeas.

²⁰Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

²⁰CXu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsagxulo ol por li.

²¹Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.

²¹Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotigxado, Li poste farigxas neregebla.

²²L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.

²²Kolerema homo kauxzas malpacojn, Kaj flamigxema kauxzas multajn pekojn.

²³L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.

²³La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.

²⁴Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.

²⁴Kiu dividas kun sxtelisto, tiu malamas sian animon; Li auxdas la jxuron kaj nenion diras.

²⁵La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.

²⁵Timo antaux homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas sxirmita.

²⁶Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.

²⁶Multaj sercxas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.

²⁷L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.

²⁷Maljusta homo estas abomenajxo por virtuloj; Kaj kiu iras la gxustan vojon, tiu estas abomenajxo por malvirtulo.