¹Parole del re Lemuel. Sentenze con le quali sua madre lo ammaestrò.

¹Vortoj de la regxo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.

²Che ti dirò, figlio mio? che ti dirò, figlio delle mie viscere? che ti dirò, o figlio dei miei voti?

²Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!

³Non dare il tuo vigore alle donne, né i tuoi costumi a quelle che perdono i re.

³Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de regxoj.

⁴Non s’addice ai re, o Lemuel, non s’addice ai re bere del vino, né ai principi, bramar la cervogia:

⁴Ne al la regxoj, ho Lemuel, ne al la regxoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigajxojn.

⁵che a volte, avendo bevuto, non dimentichino la legge, e non disconoscano i diritti d’ogni povero afflitto.

⁵CXar drinkinte, ili povas forgesi la legxojn, Kaj ili malgxustigos la jugxon de cxiuj prematoj.

⁶Date della cervogia a chi sta per perire, e del vino a chi ha l’anima amareggiata;

⁶Donu ebriigajxon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.

⁷affinché bevano, dimentichino la loro miseria, e non si ricordin più dei loro travagli.

⁷Li trinku, kaj forgesu sian malricxecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfelicxon.

⁸Apri la tua bocca in favore del mutolo, per sostener la causa di tutti i derelitti;

⁸Malfermu vian busxon por senvocxulo, Por la defendo de cxiuj forlasitaj.

⁹apri la tua bocca, giudica con giustizia, fa’ ragione al misero ed al bisognoso.

⁹Malfermu vian busxon, por jugxi juste, Por defendi malricxulon kaj senhavulon.

¹⁰Elogio della donna forte e virtuosa. Una donna forte e virtuosa chi la troverà? il suo pregio sorpassa di molto quello delle perle.

¹⁰Se iu trovis kapablan edzinon, SXia valoro estas pli granda ol perloj.

¹¹Il cuore del suo marito confida in lei, ed egli non mancherà mai di provviste.

¹¹Fidas sxin la koro de sxia edzo, Kaj havo ne mankos.

¹²Ella gli fa del bene, e non del male, tutti i giorni della sua vita.

¹²SXi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la dauxro de sxia tuta vivo.

¹³Ella si procura della lana e del lino, e lavora con diletto con le proprie mani.

¹³SXi sercxas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.

¹⁴Ella è simile alle navi dei mercanti: fa venire il suo cibo da lontano.

¹⁴SXi estas kiel sxipo de komercisto; De malproksime sxi alportas sian panon.

¹⁵Ella si alza quando ancora è notte, distribuisce il cibo alla famiglia e il compito alle sue donne di servizio.

¹⁵SXi levigxas, kiam estas ankoraux nokto, Kaj sxi disdonas mangxon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;

¹⁶Ella posa gli occhi sopra un campo, e l’acquista; col guadagno delle sue mani pianta una vigna.

¹⁶SXi pensas pri kampo, kaj acxetas gxin; Per la enspezoj de sia mano sxi plantas vinbergxardenon.

¹⁷Ella si ricinge di forza i fianchi, e fa robuste le sue braccia.

¹⁷SXi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.

¹⁸Ella s’accorge che il suo lavoro rende bene; la sua lucerna non si spegne la notte.

¹⁸SXi komprenas, ke sxia komercado estas bona; SXia lumilo ne estingigxas en la nokto.

¹⁹Ella mette la mano alla ròcca, e le sue dita maneggiano il fuso.

¹⁹SXi etendas sian manon al la sxpinilo, Kaj sxiaj fingroj tenas la sxpinturnilon.

²⁰Ella stende le palme al misero, e porge le mani al bisognoso.

²⁰SXi malfermas sian manon al la malricxulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.

²¹Ella non teme la neve per la sua famiglia, perché tutta la sua famiglia è vestita di lana scarlatta.

²¹SXi ne timas la negxon por sia domo, CXar sxia tuta domanaro estas vestita per rugxa teksajxo.

²²Ella si fa dei tappeti, ha delle vesti di lino finissimo e di porpora.

²²SXi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas sxiaj vestoj.

²³Il suo marito è rispettato alle porte, quando si siede fra gli Anziani del paese.

²³SXia edzo estas konata cxe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.

²⁴Ella fa delle tuniche e le vende, e delle cinture che dà al mercante.

²⁴SXi faras teksajxon kaj vendas, Kaj zonojn sxi donas al la komercisto.

²⁵Forza e dignità sono il suo manto, ed ella si ride dell’avvenire.

²⁵Fortika kaj bela estas sxia vesto, Kaj sxi ridas pri la venonta tago.

²⁶Ella apre la bocca con sapienza, ed ha sulla lingua insegnamenti di bontà.

²⁶Sian busxon sxi malfermas kun sagxo; Bonkora instruo estas sur sxia lango.

²⁷Ella sorveglia l’andamento della sua casa, e non mangia il pane di pigrizia.

²⁷SXi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj sxi ne mangxas panon en senlaboreco.

²⁸I suoi figliuoli sorgono e la proclaman beata, e il suo marito la loda, dicendo:

²⁸Levigxas sxiaj filoj kaj sxin gratulas; SXia edzo sxin lauxdegas, dirante:

²⁹"Molte donne si son portate valorosamente, ma tu le superi tutte"!

²⁹Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas cxiujn.

³⁰La grazia è fallace e la bellezza è cosa vana; ma la donna che teme l’Eterno è quella che sarà lodata.

³⁰CXarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantajxo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.

³¹Datele del frutto delle sue mani, e le opere sue la lodino alle porte!

³¹Donu al sxi laux la fruktoj de sxiaj manoj; Kaj sxiaj faroj sxin gloros cxe la pordegoj.