¹Figliuol mio, sta’ attento alla mia sapienza, inclina l’orecchio alla mia intelligenza,

¹Mia filo! atentu mian sagxon; Al mia prudento klinu vian orelon,

²affinché tu conservi l’accorgimento, e le tue labbra ritengano la scienza.

²Por ke vi konservu prudenton Kaj via busxo tenu scion.

³Poiché le labbra dell’adultera stillano miele, e la sua bocca è più morbida dell’olio;

³CXar la busxo de malcxastulino elversxas mielon, Kaj sxia gorgxo estas pli glata ol oleo.

⁴ma la fine cui mena è amara come l’assenzio, è acuta come una spada a due tagli.

⁴Sed sxia sekvajxo estas maldolcxa kiel absinto, Akra kiel ambauxtrancxa glavo.

⁵I suoi piedi scendono alla morte, i suoi passi fan capo al soggiorno dei defunti.

⁵SXiaj piedoj iras malsupren al la morto; SXiaj pasxoj atingas SXeolon.

⁶Lungi dal prendere il sentiero della vita, le sue vie sono erranti, e non sa dove va.

⁶SXi ne iras rekte laux la vojo de vivo; SXiaj pasxoj sxanceligxas, sed tion sxi ne scias.

⁷Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e non vi dipartite dalle parole della mia bocca.

⁷Kaj nun, infanoj, auxskultu min, Kaj ne forklinigxu de la vortoj de mia busxo.

⁸Tieni lontana da lei la tua via, e non t’accostare alla porta della sua casa,

⁸Malproksimigu de sxi vian vojon, Kaj ne proksimigxu al la pordo de sxia domo,

⁹per non dare ad altri il fiore della tua gioventù, e i tuoi anni al tiranno crudele;

⁹Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

¹⁰perché degli stranieri non si sazino de’ tuoi beni, e le tue fatiche non vadano in casa d’altri;

¹⁰Por ke fremduloj ne satigxu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

¹¹perché tu non abbia a gemere quando verrà la tua fine, quando la tua carne e il tuo corpo saran consumati,

¹¹GXis vi gxemos en la fino, Kiam konsumigxos via karno kaj via korpo,

¹²e tu non dica: "Come ho fatto a odiare la correzione, come ha potuto il cuor mio sprezzare la riprensione?

¹²Kaj vi diros:Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malsxatis moraligon!

¹³come ho fatto a non ascoltare la voce di chi m’ammaestrava, e a non porger l’orecchio a chi m’insegnava?

¹³Kaj mi ne auxskultis la vocxon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

¹⁴poco mancò che non mi trovassi immerso in ogni male, in mezzo al popolo ed all’assemblea".

¹⁴Mi estis preskaux en cxia malbono Meze de kunveno kaj societo.

¹⁵Bevi l’acqua della tua cisterna, l’acqua viva del tuo pozzo

¹⁵Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

¹⁶Le tue fonti debbon esse spargersi al di fuori? e i tuoi rivi debbon essi scorrer per le strade?

¹⁶Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

¹⁷Siano per te solo, e non per degli stranieri con te.

¹⁷Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

¹⁸Sia benedetta la tua fonte, e vivi lieto con la sposa della tua gioventù.

¹⁸Via fonto estu benata; Kaj havu gxojon de la edzino de via juneco.

¹⁹Cerva d’amore, cavriola di grazia, le sue carezze t’inebrino in ogni tempo, e sii del continuo rapito nell’affetto suo.

¹⁹SXi estas cxarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; SXiaj karesoj gxuigu vin en cxiu tempo, SXia amo cxiam donu al vi plezuron.

²⁰E perché, figliuol mio, t’invaghiresti d’un’estranea, e abbracceresti il seno della donna altrui?

²⁰Kaj kial, mia filo, vi volas sercxi al vi plezuron cxe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

²¹Ché le vie dell’uomo stan davanti agli occhi dell’Eterno, il quale osserva tutti i sentieri di lui.

²¹CXar antaux la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj cxiujn liajn irojn Li pripensas.

²²L’empio sarà preso nelle proprie iniquità, e tenuto stretto dalle funi del suo peccato.

²²Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la sxnuroj de lia peko lin tenos.

²³Egli morrà per mancanza di correzione, andrà vacillando per la grandezza della sua follia.

²³Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.