¹Di Davide. Benedici, anima mia, l’Eterno; e tutto quello ch’è in me, benedica il nome suo santo.

¹De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internajxo Lian sanktan nomon.

²Benedici, anima mia l’Eterno, e non dimenticare alcuno de’ suoi benefici.

²Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu cxiujn Liajn bonfarojn.

³Egli è quel che ti perdona tutte le tue iniquità, che sana tutte le tue infermità,

³Li pardonas cxiujn viajn pekojn, Li sanigas cxiujn viajn malsanojn;

⁴che redime la tua vita dalla fossa, che ti corona di benignità e di compassioni,

⁴Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;

⁵che sazia di beni la tua bocca, che ti fa ringiovanire come l’aquila.

⁵Li satigas per bonajxoj vian maljunan agxon, Ke via juneco renovigxas kiel cxe aglo.

⁶L’Eterno fa giustizia e ragione a tutti quelli che sono oppressi.

⁶La Eternulo faras justecon kaj jugxon al cxiuj prematoj.

⁷Egli fece conoscere a Mosè le sue vie e ai figliuoli d’Israele le sue opere.

⁷Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.

⁸L’Eterno è pietoso e clemente, lento all’ira e di gran benignità.

⁸Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.

⁹Egli non contende in eterno, né serba l’ira sua in perpetuo.

⁹Ne eterne Li indignas, Kaj ne por cxiam Li koleras.

¹⁰Egli non ci ha trattati secondo i nostri peccati, né ci ha retribuiti secondo le nostre iniquità.

¹⁰Ne laux niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laux niaj krimoj Li redonis al ni.

¹¹Poiché quanto i cieli sono alti al disopra della terra, tanto è grande la sua benignità verso quelli che lo temono.

¹¹CXar kiel alte estas la cxielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.

¹²Quanto è lontano il levante dal ponente, tanto ha egli allontanato da noi le nostre trasgressioni.

¹²Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.

¹³Come un padre è pietoso verso i suoi figliuoli, così è pietoso l’Eterno verso quelli che lo temono.

¹³Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.

¹⁴Poiché egli conosce la nostra natura; egli si ricorda che siam polvere.

¹⁴CXar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.

¹⁵I giorni dell’uomo son come l’erba; egli fiorisce come il fiore del campo;

¹⁵La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.

¹⁶se un vento gli passa sopra ei non è più, e il luogo dov’era non lo riconosce più.

¹⁶Pasas super gxi vento, kaj gxi jam ne ekzistas; Kaj gxia loko gxin jam ne rekonas.

¹⁷Ma la benignità dell’Eterno dura ab eterno e in eterno, sopra quelli che lo temono, e la sua giustizia sopra i figliuoli de’ figliuoli

¹⁷Sed la boneco de la Eternulo dauxras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras gxis la pranepoj,

¹⁸di quelli che osservano il suo patto, e si ricordano de’ suoi comandamenti per metterli in opra.

¹⁸Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.

¹⁹L’Eterno ha stabilito il suo trono ne’ cieli, e il suo regno signoreggia su tutto.

¹⁹La Eternulo starigis en la cxielo Sian tronon; Kaj Lia regxeco regas cxion.

²⁰Benedite l’Eterno, voi suoi angeli, potenti e forti, che fate ciò ch’egli dice, ubbidendo alla voce della sua parola!

²⁰Benu la Eternulon Liaj angxeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la vocxon de Lia vorto.

²¹Benedite l’Eterno, voi tutti gli eserciti suoi, che siete suoi ministri, e fate ciò che gli piace!

²¹Benu la Eternulon cxiuj Liaj cxirkauxantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.

²²Benedite l’Eterno, voi tutte le opere sue, in tutti i luoghi della sua signoria! Anima mia, benedici l’Eterno!

²²Benu la Eternulon cxiuj Liaj kreitajxoj, En cxiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.