1Canto dei pellegrinaggi. Nella mia distretta ho invocato l’Eterno, ed egli m’ha risposto.
1Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.
2O Eterno, libera l’anima mia dalle labbra bugiarde, dalla lingua fraudolenta.
2Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3Che ti sarà dato e che ti sarà aggiunto, o lingua fraudolenta?
3Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
4Frecce di guerriero, acute, con carboni di ginepro.
4Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
5Misero me che soggiorno in Mesec, e dimoro fra le tende di Kedar!
5Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!
6L’anima mia troppo a lungo ha dimorato con colui che odia la pace!
6Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.
7Io sono per la pace; ma, non appena parlo, essi sono per la guerra.
7Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.