¹Figliuol mio, se ti sei reso garante per il tuo prossimo, se ti sei impegnato per un estraneo,

¹Son minn, hafir þú gengið í ábyrgð fyrir náunga þinn, hafir þú gengið til handsala fyrir annan mann,

²sei còlto nel laccio dalle parole della tua bocca, sei preso dalle parole della tua bocca.

²hafir þú ánetjað þig með orðum munns þíns, látið veiðast með orðum munns þíns,

³Fa’ questo, figliuol mio; disimpegnati, perché sei caduto in mano del tuo prossimo. Va’, gettati ai suoi piedi, insisti,

³þá gjör þetta, son minn, til að losa þig _ því að þú ert kominn á vald náunga þíns _ far þú, varpa þér niður og legg að náunga þínum.

⁴non dar sonno ai tuoi occhi né sopore alle tue palpebre;

⁴Lát þér eigi koma dúr á auga, né blund á brá.

⁵disimpegnati come il cavriolo di man del cacciatore, come l’uccello di mano dell’uccellatore.

⁵Losa þig eins og skógargeit úr höndum hans, eins og fugl úr höndum fuglarans.

⁶Va’, pigro, alla formica; considera il suo fare, e diventa savio!

⁶Far þú til maursins, letingi! skoða háttu hans og verð hygginn.

⁷Essa non ha né capo, né sorvegliante, né padrone;

⁷Þótt hann hafi engan höfðingja, engan yfirboðara eða valdsherra,

⁸prepara il suo cibo nell’estate, e raduna il suo mangiare durante la raccolta.

⁸þá aflar hann sér samt vista á sumrin og dregur saman fæðu sína um uppskerutímann.

⁹Fino a quando, o pigro, giacerai? quando ti desterai dal tuo sonno?

⁹Hversu lengi ætlar þú, letingi, að hvílast? hvenær ætlar þú að rísa af svefni?

¹⁰Dormire un po’, sonnecchiare un po’, incrociare un po’ le mani per riposare…

¹⁰Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendurnar ögn enn til að hvílast!

¹¹e la tua povertà verrà come un ladro, e la tua indigenza, come un uomo armato.

¹¹Þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi og skorturinn eins og vopnaður maður.

¹²L’uomo da nulla, l’uomo iniquo cammina colla falsità sulle labbra;

¹²Varmenni, illmenni er sá, sem gengur um með fláttskap í munni,

¹³ammicca cogli occhi, parla coi piedi, fa segni con le dita;

¹³sem deplar augunum, gefur merki með fótunum, bendir með fingrunum,

¹⁴ha la perversità nel cuore, macchina del male in ogni tempo, semina discordie;

¹⁴elur fláræði í hjarta sínu, upphugsar ávallt illt, kveikir illdeilur.

¹⁵perciò la sua ruina verrà ad un tratto, in un attimo sarà distrutto, senza rimedio.

¹⁵Fyrir því mun ógæfa skyndilega yfir hann koma, snögglega mun hann sundurmolast og engin lækning fást.

¹⁶Sei cose odia l’Eterno, anzi sette gli sono in abominio:

¹⁶Sex hluti hatar Drottinn og sjö eru sálu hans andstyggð:

¹⁷gli occhi alteri, la lingua bugiarda, le mani che spandono sangue innocente,

¹⁷drembileg augu, lygin tunga og hendur sem úthella saklausu blóði,

¹⁸il cuore che medita disegni iniqui, i piedi che corron frettolosi al male,

¹⁸hjarta sem bruggar glæpsamleg ráð, fætur sem fráir eru til illverka,

¹⁹il falso testimonio che proferisce menzogne, e chi semina discordie tra fratelli.

¹⁹ljúgvottur sem lygar mælir, og sá er kveikir illdeilur meðal bræðra.

²⁰Figliuol mio, osserva i precetti di tuo padre, e non trascurare gl’insegnamenti di tua madre;

²⁰Varðveit þú, son minn, boðorð föður þíns og hafna eigi viðvörun móður þinnar.

²¹tienteli del continuo legati sul cuore e attaccati al collo.

²¹Fest þau á hjarta þitt stöðuglega, bind þau um háls þinn.

²²Quando camminerai, ti guideranno; quando giacerai, veglieranno su te; quando ti risveglierai, ragioneranno teco.

²²Þegar þú ert á gangi, þá leiði þau þig, þegar þú hvílist, vaki þau yfir þér, og þegar þú vaknar, þá ræði þau við þig.

²³Poiché il precetto è una lampada e l’insegnamento una luce, e le correzioni della disciplina son la via della vita,

²³Því að boðorð er lampi og viðvörun ljós og agandi áminningar leið til lífsins,

²⁴per guardarti dalla donna malvagia dalle parole lusinghevoli della straniera.

²⁴með því að þær varðveita þig fyrir vondri konu, fyrir hálli tungu hinnar lauslátu.

²⁵Non bramare in cuor tuo la sua bellezza, e non ti lasciar prendere dalle sue palpebre;

²⁵Girnst eigi fríðleik hennar í hjarta þínu og lát hana eigi töfra þig með augnahárum sínum.

²⁶ché per una donna corrotta uno si riduce a un pezzo di pane, e la donna adultera sta in agguato contro un’anima preziosa.

²⁶Því að skækja fæst fyrir einn brauðhleif, og hórkona sækist eftir dýru lífi.

²⁷Uno si metterà forse del fuoco in seno senza che i suoi abiti si brucino?

²⁷Getur nokkur borið svo eld í barmi sínum, að föt hans sviðni ekki?

²⁸camminerà forse sui carboni accesi senza scottarsi i piedi?

²⁸Eða getur nokkur gengið á glóðum án þess að brenna sig á fótunum?

²⁹Così è di chi va dalla moglie del prossimo; chi la tocca non rimarrà impunito.

²⁹Svo fer þeim, sem hefir mök við konu náunga síns, enginn sá kemst klakklaust af, sem hana snertir.

³⁰Non si disprezza il ladro che ruba per saziarsi quand’ha fame;

³⁰Fyrirlíta menn eigi þjófinn, þó að hann steli til þess að seðja hungur sitt?

³¹se è còlto, restituirà anche il settuplo, darà tutti i beni della sua casa.

³¹Og náist hann, verður hann að borga sjöfalt, verður að láta allar eigur húss síns.

³²Ma chi commette un adulterio è privo di senno; chi fa questo vuol rovinar se stesso.

³²En sá sem drýgir hór með giftri konu, er vitstola, sá einn gjörir slíkt, er tortíma vill sjálfum sér.

³³Troverà ferite ed ignominia, e l’obbrobrio suo non sarà mai cancellato;

³³Högg og smán mun hann hljóta, og skömm hans mun aldrei afmáð verða.

³⁴ché la gelosia rende furioso il marito, il quale sarà senza pietà nel dì della vendetta;

³⁴Því að afbrýði er karlmanns-reiði, og hann hlífir ekki á hefndarinnar degi.Hann lítur ekki við neinum bótum og friðast eigi, þótt þú ryðjir í hann gjöfum.

³⁵non avrà riguardo a riscatto di sorta, e anche se tu moltiplichi i regali, non sarà soddisfatto.

³⁵Hann lítur ekki við neinum bótum og friðast eigi, þótt þú ryðjir í hann gjöfum.