¹Figliuol mio, ritieni le mie parole, e fa’ tesoro de’ miei comandamenti.

¹Son minn, varðveit þú orð mín og geym þú hjá þér boðorð mín.

²Osserva i miei comandamenti e vivrai; custodisci il mio insegnamento come la pupilla degli occhi.

²Varðveit þú boðorð mín, og þá munt þú lifa, og áminning mína eins og sjáaldur auga þíns.

³Legateli alle dita, scrivili sulla tavola del tuo cuore.

³Bind þau á fingur þína, skrifa þau á spjald hjarta þíns.

⁴Di’ alla sapienza: "Tu sei mia sorella", e chiama l’intelligenza amica tua,

⁴Seg við spekina: ,,Þú ert systir mín!`` og kallaðu skynsemina vinkonu,

⁵affinché ti preservino dalla donna altrui, dall’estranea che usa parole melate.

⁵svo að þær varðveiti þig fyrir léttúðarkonu, fyrir blíðmálugri konu sem annar á.

⁶Ero alla finestra della mia casa, e dietro alla mia persiana stavo guardando,

⁶Út um gluggann á húsi mínu, út um grindurnar skimaði ég

⁷quando vidi, tra gli sciocchi, scorsi, tra i giovani, un ragazzo privo di senno,

⁷og sá þar meðal sveinanna ungan og vitstola mann.

⁸che passava per la strada, presso all’angolo dov’essa abitava, e si dirigeva verso la casa di lei,

⁸Hann gekk á strætinu nálægt horni einu og fetaði leiðina að húsi hennar,

⁹al crepuscolo, sul declinar del giorno, allorché la notte si faceva nera, oscura.

⁹í rökkrinu, að kveldi dags, um miðja nótt og í niðdimmu.

¹⁰Ed ecco farglisi incontro una donna in abito da meretrice e astuta di cuore,

¹⁰Gekk þá kona í móti honum, búin sem portkona og undirförul í hjarta _

¹¹turbolenta e proterva, che non teneva piede in casa:

¹¹hávær er hún og óhemjuleg, fætur hennar tolla aldrei heima,

¹²ora in istrada, ora per le piazze, e in agguato presso ogni canto.

¹²hún er ýmist á götunum eða á torgunum, og situr um menn hjá hverju horni _,

¹³Essa lo prese, lo baciò, e sfacciatamente gli disse:

¹³hún þrífur í hann og kyssir hann og segir við hann, ósvífin í bragði:

¹⁴"Dovevo fare un sacrifizio di azioni di grazie; oggi ho sciolto i miei voti;

¹⁴,,Ég átti að greiða heillafórn, í dag hefi ég goldið heit mitt.

¹⁵perciò ti son venuta incontro per cercarti, e t’ho trovato.

¹⁵Fyrir því fór ég út til móts við þig, til þess að leita þín, og hefi nú fundið þig.

¹⁶Ho guarnito il mio letto di morbidi tappeti, di coperte ricamate con filo d’Egitto;

¹⁶Ég hefi búið rúm mitt ábreiðum, marglitum ábreiðum úr egypsku líni.

¹⁷l’ho profumato di mirra, d’aloe e di cinnamomo.

¹⁷Myrru, alóe og kanel hefi ég stökkt á hvílu mína.

¹⁸Vieni inebriamoci d’amore fino al mattino, sollazziamoci in amorosi piaceri;

¹⁸Kom þú, við skulum drekka okkur ástdrukkin fram á morgun, gamna okkur með blíðuhótum.

¹⁹giacché il mio marito non è a casa; è andato in viaggio lontano;

¹⁹Því að maðurinn minn er ekki heima, hann er farinn í langferð.

²⁰ha preso seco un sacchetto di danaro, non tornerà a casa che al plenilunio".

²⁰Peningapyngjuna tók hann með sér, hann kemur ekki heim fyrr en í tunglfylling.``

²¹Ella lo sedusse con le sue molte lusinghe, lo trascinò con la dolcezza delle sue labbra.

²¹Hún tældi hann með sínum áköfu fortölum, ginnti hann með kjassmælum sínum.

²²Egli le andò dietro subito, come un bove va al macello, come uno stolto è menato ai ceppi che lo castigheranno,

²²Hann fer rakleiðis á eftir henni, eins og naut gengur fram á blóðvöllinn, og eins og hjörtur, sem anar í netið,

²³come un uccello s’affretta al laccio, senza sapere ch’è teso contro la sua vita, finché una freccia gli trapassi il fegato.

²³uns örin fer í gegnum lifur hans, eins og fuglinn hraðar sér í snöruna, og veit ekki, að líf hans er í veði.

²⁴Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e state attenti alle parole della mia bocca.

²⁴Og nú, þér yngismenn, hlýðið á mig og gefið gaum að orðum munns míns.

²⁵Il tuo cuore non si lasci trascinare nelle vie d’una tal donna; non ti sviare per i suoi sentieri;

²⁵Lát eigi hjarta þitt teygjast á vegu hennar, villst eigi inn á stigu hennar.

²⁶ché molti ne ha fatti cadere feriti a morte, e grande è la moltitudine di quelli che ha uccisi.

²⁶Því að margir eru þeir, sem hún hefir sært til ólífis, og mesti grúi allir þeir, sem hún hefir myrt.Hús hennar er helvegur, er liggur niður til heimkynna dauðans.

²⁷La sua casa è la via del soggiorno de’ defunti, la strada che scende ai penetrali della morte.

²⁷Hús hennar er helvegur, er liggur niður til heimkynna dauðans.