1Preghiera dell’afflitto quand’è abbattuto e spande il suo lamento dinanzi all’Eterno. Deh ascolta la mia preghiera, o Eterno, e venga fino a te il mio grido!
1Bæn hrjáðs manns, þá er hann örmagnast og úthellir kveini sínu fyrir Drottni.
2Non mi nasconder la tua faccia nel dì della mia distretta; inclina a me il tuo orecchio; nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.
2Drottinn, heyr þú bæn mína og hróp mitt berist til þín.
3Poiché i miei giorni svaniscono come fumo, e le mie ossa si consumano come un tizzone.
3Byrg eigi auglit þitt fyrir mér, þegar ég er í nauðum staddur, hneig að mér eyra þitt, þegar ég kalla, flýt þér að bænheyra mig.
4Colpito è il mio cuore come l’erba, e si è seccato; perché ho dimenticato perfino di mangiare il mio pane.
4Því að dagar mínir hverfa sem reykur, bein mín brenna sem eldur.
5A cagion della voce dei miei gemiti, le mie ossa s’attaccano alla mia carne.
5Hjarta mitt er mornað og þornað sem gras, því að ég gleymi að neyta brauðs míns.
6Son simile al pellicano del deserto, son come il gufo de’ luoghi desolati.
6Sakir kveinstafa minna er ég sem skinin bein.
7Io veglio, e sono come il passero solitario sul tetto.
7Ég líkist pelíkan í eyðimörkinni, er sem ugla í rústum.
8I miei nemici m’oltraggiano ogni giorno; quelli che son furibondi contro di me si servon del mio nome per imprecare.
8Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
9Poiché io mangio cenere come fosse pane, e mescolo con lagrime la mia bevanda,
9Daginn langan smána óvinir mínir mig, fjandmenn mínir formæla með nafni mínu.
10a cagione della tua indignazione e del tuo cruccio; poiché m’hai levato in alto e gettato via.
10Ég et ösku sem brauð og blanda drykk minn tárum
11I miei giorni son come l’ombra che s’allunga, e io son disseccato come l’erba.
11sakir reiði þinnar og bræði, af því að þú hefir tekið mig upp og varpað mér burt.
12Ma tu, o Eterno, dimori in perpetuo, e la tua memoria dura per ogni età.
12Dagar mínir eru sem hallur skuggi, og ég visna sem gras.
13Tu ti leverai ed avrai compassione di Sion, poiché è tempo d’averne pietà; il tempo fissato è giunto.
13En þú, Drottinn, ríkir að eilífu, og nafn þitt varir frá kyni til kyns.
14Perché i tuoi servitori hanno affezione alle sue pietre, ed hanno pietà della sua polvere.
14Þú munt rísa upp til þess að miskunna Síon, því að tími er kominn til þess að líkna henni, já, stundin er komin.
15Allora le nazioni temeranno il nome dell’Eterno, e tutti i re della terra la tua gloria,
15Þjónar þínir elska steina hennar og harma yfir öskuhrúgum hennar.
16quando l’Eterno avrà riedificata Sion, sarà apparso nella sua gloria,
16Þá munu þjóðirnar óttast nafn Drottins og allir konungar jarðarinnar dýrð þína,
17avrà avuto riguardo alla preghiera dei desolati, e non avrà sprezzato la loro supplicazione.
17því að Drottinn byggir upp Síon og birtist í dýrð sinni.
18Questo sarà scritto per l’età a venire, e il popolo che sarà creato loderà l’Eterno,
18Hann snýr sér að bæn hinna nöktu og fyrirlítur eigi bæn þeirra.
19perch’egli avrà guardato dall’alto del suo santuario; dal cielo l’Eterno avrà mirato la terra
19Þetta skal skráð fyrir komandi kynslóð, og þjóð, sem enn er ósköpuð, skal lofa Drottin.
20per udire i gemiti de’ prigionieri, per liberare i condannati a morte,
20Því að Drottinn lítur niður af sínum helgu hæðum, horfir frá himni til jarðar
21affinché pubblichino il nome dell’Eterno in Sion e la sua lode in Gerusalemme,
21til þess að heyra andvarpanir bandingjanna og leysa börn dauðans,
22quando i popoli e i regni si raduneranno insieme per servire l’Eterno.
22að þau mættu kunngjöra nafn Drottins í Síon og lofstír hans í Jerúsalem,
23Egli ha abbattuto le mie forze durante il mio cammino; ha accorciato i miei giorni.
23þegar þjóðirnar safnast saman og konungsríkin til þess að þjóna Drottni.
24Io ho detto: Dio mio, non mi portar via nel mezzo dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni età.
24Hann hefir bugað kraft minn á ferð minni, stytt daga mína.
25Tu fondasti ab antico la terra, e i cieli son l’opera delle tue mani.
25Ég segi: Guð minn, tak mig eigi burt á miðri ævinni. Ár þín vara frá kyni til kyns.
26Essi periranno, ma tu rimani; tutti quanti si logoreranno come un vestito; tu li muterai come una veste e saranno mutati.
26Í öndverðu grundvallaðir þú jörðina, og himnarnir eru verk handa þinna.
27Ma tu sei sempre lo stesso, e gli anni tuoi non avranno mai fine.
27Þeir líða undir lok, en þú varir. Þeir fyrnast sem fat, þú skiptir þeim sem klæðum, og þeir hverfa.En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]
28I figliuoli de’ tuoi servitori avranno una dimora, e la loro progenie sarà stabilita nel tuo cospetto.
28En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]