¹Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

¹Þeir hafa fjandskapast mjög við mig frá æsku, _ skal Ísrael segja _

²Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

²þeir hafa fjandskapast mjög við mig frá æsku, en þó eigi borið af mér.

³Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

³Plógmennirnir hafa plægt um hrygg mér, gjört plógför sín löng,

⁴L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

⁴en Drottinn hinn réttláti hefir skorið í sundur reipi óguðlegra.

⁵Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

⁵Sneypast skulu þeir og undan hörfa, allir þeir sem hata Síon.

⁶Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

⁶Þeir skulu verða sem gras á þekju, er visnar áður en það frævist.

⁷Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

⁷Sláttumaðurinn skal eigi fylla hönd sína né sá fang sitt sem bindur,og þeir sem fram hjá fara skulu ekki segja: ,,Blessun Drottins sé með yður.`` Vér blessum yður í nafni Drottins!

⁸e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!

⁸og þeir sem fram hjá fara skulu ekki segja: ,,Blessun Drottins sé með yður.`` Vér blessum yður í nafni Drottins!